روزنامه خراسان

بازی نخ نمای مقتدی

مقتدی صدر که به مرد غیرقابل پیش بینی عرصه سیاسی عراق معروف است بار دیگر با گسیل هواداران خود به پارلمان و تصرف چند ساعته آن جا جامعه عراق را در شوک فرو برد. ماجرا از آن جایی شروع شد که مقتدی صدر، طی ماه‌های گذشته انواع راه‌حل‌ها را برای تشکیل دولت مدنظر خود در پیش گرفت و تلاش کرد که درنهایت حد نصاب دو سوم آرا را برای تشکیل نشست پارلمان و برگزیدن رئیس‌ جمهور مورد تایید ائتلاف «نجات میهن» - متشکل از جریان صدر، ائتلاف اهل سنت حاکمیت و حزب دموکرات کردستان- و سپس بر کرسی نشاندن گزینه نخست وزیری خود  کسب کند اما در تمامی حالات مطرح شده، تنها شکست نصیب او شد. در مقابل ، پس از بیش از 9 ماه از برگزاری انتخابات و ماه ها بحث و رایزنی درباره گزینه‌های نامزدی پست نخست وزیری در میان بیت شیعی عراق، بالاخره چارچوب هماهنگی شیعه که با استعفای نمایندگان جریان صدر بزرگ ترین فراکسیون پارلمانی را در دست دارند، محمد شیاع السودانی سیاستمدار برجسته عراقی و چهره نزدیک به المالکی را به عنوان نامزد نهایی خود برای رهبری کابینه آینده عراق معرفی کردند. طبیعی است که معرفی السودانی به عنوان نخست وزیر  نمی تواند نتیجه مطلوب احزابی چون صدری ها باشد. السودانی یکی از حامیان الحشد الشعبی است و رابطه  حسنه ای با جریان مقاومت و فرماندهان بسیج مردمی دارد. نکته این جاست که بر اساس یک تخمین اولیه مجموع نمایندگان چارچوب هماهنگی نیز  به حدود 120 نماینده می‌رسید که با افزوده شدن متحدان‌شان شامل ائتلاف العزم، حزب اتحادیه میهنی کردستان، جنبش بابیلون و دیگر نمایندگان مستقل نزدیک به آن‌ها، تعداد کرسی‌هایشان به حدود 176 کرسی خواهد رسید تا بیش از هر زمان دیگری در دوران پس از برگزاری انتخابات پارلمانی سال گذشته، به زمان رسیدن به توافق برای تشکیل دولت  نزدیک تر شوند، در چنین وضعیتی به نظر می‌رسد عبور راحت هواداران مقتدی صدرآن هم  به شکلی کاملاً حساب ‌شده از میان نیروهای امنیتی و ضد شورش تحت فرمان الکاظمی و رساندن  خود  به پارلمان عراق و  تصرف آن جا برای ساعاتی آخرین تیر در کمان مقتدی برای رسیدن به همان خواسته ابتدایی خود است. در صورت نخست وزیری السودانی، نخستین دولت رسمی عراق پس از اشغال بدون ائتلاف با صدر تشکیل شده است. صدری که گمان می کرد با استعفا از پارلمان می تواند امتیاز کسب کند، از به کرسی نشاندن گزینه حداقلی خود یعنی «هادی العامری» هم ناتوان بود. افزون بر این بی تردید اگر السودانی نخست وزیر شود فرماندهان نیروهای امنیتی و نظامی منصوب الکاظمی تغییر می کنند و  دیگر طرفداران صدر به راحتی توانایی عرض اندام نخواهند داشت چرا که بسیاری، تعلل نیروهای امنیتی از ممانعت از تصرف پارلمان را به دلیل خواست الکاظمی برای استفاده از نیروهای صدر برای ابقا در پست نخست وزیری می دانند.با وجود این ،بازی با کسی که تعهد به رعایت قاعده بازی ندارد،متفاوت از کنش ورزی های معمول است،به خصوص کسی که قدرت خیابان«Power of the Street» را یک ابزار برای تنظیم روابط برون حزبی خود با دیگر جریانات تلقی می کند. متغیری که نزد جریانات نزدیک به مقاومت برای استفاده از آن احراز جدی وجود دارد. خط قرمز مقاومت،درگیری درون بیت شیعی است و برای آن تحمل و صبوری می کند. وادار کردن نمایندگان جریان صدر به استعفا و سپس پیگیری سیاست ها از کف خیابان‌های عراق  را نیز می‌توان بیشتر بازی سیاسی جدید مقتدی برای کنار زدن چارچوب هماهنگی شیعیان از عرصه ارزیابی کرد.اما داستان استعفاها ،تظاهرات ها و بازگشت‌های صدر برای تمامی جریان‌ها و ناظران سیاسی به بازی نخ نما شده‌ای بدل گشته است که دیگر خریدار چندانی ندارد. هر چند که این اردوکشی های خیابانی مقتدی صدر می‌تواند شروع ماجرایی باشد که عراق را وارد دالانی از بحران کند که یافتن روزنه خروج از آن زمان و هزینه زیادی برای این کشور به همراه خواهد داشت.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
تروریست‌ها در سوریه از راه نرسیده به جان هم افتادند (کيهان)اقلیتی اکثریت‌نما داریم (اعتماد) در «عسر»‌ها منتظر «یسر»‌ها باشید (جوان)پزشکیان: باید مردم را مطمئن کنیم که از نظر معیشتی مشکل پیدا نمی کنند (شهروند)
سایر اخبار این روزنامه
شیعیان، دیگر هواى نینوا دارد حسین(ع)... دست مریزاد به خیران نذر آب موضع یکدست دولت دربرابر ساترا تذکر جدی وزیر خارجه به همتای افغانستانی درباره حقابه هیرمند کم آسیب‌ترین شیوه گفتن خبرهای ناخوشایند بازی نخ نمای مقتدی سیلاب فراموشی و ترک فعل جولان سیل در چله تابستان پیام رئیسی از نوژه، اژه ای علیه کانتینر های بی نام و نشان و دفاع قالیباف از کسب و کارهای دیجیتال کسری سهام دولتی برای متقاضیان جدید سهام عدالت 12 رایزن بازرگانی برای بیش از 200 کشور! تاج: می‌توانیم فعلا پول ویلموتس را ندهیم کار خوب فوتبالی‌ها