با نام چراغ، روشنی اتفاق نمی‌افتد

محمدرضا خباز نماینده ادوار مجلس  
 
 
 


دولت براي ساخت مسکن ابتدا بايد اطلاعات اوليه وضعيت مسکن کشور، ميزان واحدهاي مسکوني موجود و همچنين ميزان نيازها را داشته باشد و مورد بررسي قرار دهد. مرکز آمار کشور اعلام کرده نزديک 27 ميليون خانوار در کشور زندگي مي‌کنند که از اين تعداد يک چهارم آنها مستاجر هستند که اين تعداد در شهرهاي بزرگ مثل تهران، مشهد، تبريز و اصفهان بيشتر است. از طرفي رئيس‌جمهور قبل از انتخابات به مردم قول ساخت سالانه يک ميليون واحد مسکوني را دادند درحالي که مشاورين‌شان بايد اطلاعات کارشناسي شده‌‌تري در اختيارشان مي‌گذاشتند و محاسبات دقيق امکانات و مصالح ساختماني در کشور را برآورد مي‌کردند. اينکه براي ساخت يک مسکن چه مقدار آهن، ميلگرد، سيمان، آجر و سراميک و... لازم است. اما ظاهرا محاسبه صورت نگرفته است. بنابراين رئيس‌جمهور بايد يکسال پيش با دستگاه‌هاي دولتي اتمام حجت مي‌کرد که اراضي خود را در اختيار بگذارند. اينکه حالا دنبال زمين راه افتادند مصداق سالي که نکوست از بهارش پيداست و از اين طريق اتفاق خاصي در اين حوزه نخواهد افتاد. لذا همين روند قبلي صدور يکصدهزار پروانه ساختماني بهتر به نظر مي‌رسد درحالي که سال 1400 فقط 10هزار پروانه ساخت صادر شده يعني ميزان ساخت و ساز مسکن به يک دهم کاهش پيدا کرده و امسال شش و نيم درصد کمتر از سال گذشته بوده است. زمين براي ساخت مهيا نيست، آهن آلات موجود در کشور احتمالا جوابگو نخواهد بود و اين سوال مطرح است که از کجا و با چه ارزي قرار است وارد شود؟ از دولتمردان با وجود اين همه کارشناس که در اختيار دارند، انتظار مي‌رود وقتي قولي مي‌دهند همه جوانب را بررسي کنند که امکان پذير هست يا نيست. از طرفي اين سوال مطرح است که اگر دستگاه‌هاي دولتي از ارائه زمين امتناع کنند، ناظري هست که از فردا سراغ دستگاه‌هاي دولتي برود تا در صورتي که زمين در اختيار نگذارند مواخذه قرار دهد. از طرفي اگر همه مسائل حل شود و زمين مهيا شود، تکليف منابع مالي چه مي‌شود و آيا در بودجه پيش بيني شده؟ واقعيت اين است که آرزو داريم دولت موفق شود. در خرداد امسال تورم نقطه به نقطه بخش خوراکي به 80 درصد رسيد. اولتيماتوم امروز دولت بايد سال گذشته داده مي‌شد و وعده ما سال آينده که ببينيم يک ميليون واحد مسکوني ساخته شده يا نه؟