روزنامه ایران
1401/05/12
ترسیم‌گر هنر متعهد
«درباره حبیب حرف‌های بسیاری می‌توان زد، اما مراقب باشیم حبیب‌الله صادقی در خودش محصور و تمام نشود. حبیب‌الله صادقی در کدام آیینه نگاه کرد که اینگونه آثاری را قلم زد؟ قطعاً در آیینه فرشتگان نگاه کرد و به قلمش حرکت داد. حبیب هیچ منیتی نداشت و محرم و صفر سال ۱۴۰۱ را بدون تابلوی عاشورایی جدید با بوسه بر امام حسین علیه‌السلام و در آغوش ایشان آغاز کرد.» اینها بخشی از جملاتی است که در مراسم یادبود حبیب‌الله صادقی ـ هنرمند فقید کشورمان ـ توسط دوستان و خانواده‌اش بیان شد. در این مراسم محمدمهدی دادمان رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی با بیان اینکه همه ما داغدار و عزادار درگذشت حبیب‌الله صادقی هستیم، گفت: هرکسی فرصتی برای آشنایی با حبیب‌الله صادقی داشت ویژگی‌های خاص او را درک می‌کرد.«درباره حبیب حرف‌های بسیاری می‌توان زد، اما مراقب باشیم حبیب‌الله صادقی در خودش محصور و تمام نشود. حبیب‌الله صادقی در کدام آیینه نگاه کرد که اینگونه آثاری را قلم زد؛ قطعاً در آیینه فرشتگان نگاه کردند و به قلمش حرکت دادند. حبیب هیچ منیتی نداشت و محرم و صفر سال ۱۴۰۱ را بدون تابلوی عاشورایی جدید با بوسه بر امام حسین علیه‌السلام و در آغوش ایشان آغاز کرد.» اینها بخشی از جملاتی است که در مراسم یادبود حبیب‌الله صادقی ـ هنرمند فقید کشورمان ـ توسط دوستان و خانواده‌اش بیان شد.
راوی هنر متعهد به حقیقت
به گزارش ایسنا، در این مراسم محمدمهدی دادمان رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی با بیان اینکه همه ما داغدار و عزادار درگذشت حبیب‌الله صادقی هستیم، گفت: هرکسی فرصتی برای آشنایی با حبیب‌الله صادقی داشت ویژگی‌های خاص او را درک می‌کرد. صادقی همیشه حاضر بود و در هر اتفاقی که برای هویت تاریخی کشور داشته حضور و بروز جلوه هنر متعهد به حقیقت داشت. او راوی هنر متعهد به حقیقت بود. ایران معاصر ما حقایقی را به خود دیده که باید تا سال‌های سال دیده شود و مورد تأمل قرار گیرد. ما با آثار صادقی این سال‌های مهم ایران را بهتر درک می‌کنیم. آثار نقاشی صادقی و دوستان او در نسل اول انقلاب روایت صحیحی از ایران را برای نسل‌های امروز داشت. او افزود: صادقی معلم مهربانی بود که با همه پدرانه و با ظرافت نکات موردنظر خود را ارائه می‌کرد. حتی تذکری را هم با لطافت می‌داد. دادمان در ادامه گفت: حبیب‌الله صادقی جان ناآرامی داشت. ناآرام بود برای آنچه به عهده خود می‌دید و تکلیف بر خود می‌دانست. حبیب، دُر نابی را فهم کرده و نوشیده بود به همین دلیل آرام و قرار نداشت تا بتواند آن را ثبت و منتقل کند.
حبیب جانش را برای نقاشی داد
کاظم چلیپا، هنرمند نقاش و از دوستان دیرینه زنده‌یاد صادقی نیز در این مراسم ضمن عرض تسلیت به خانواده مرحوم و دوستان و هم قلمان وی گفت: دوستی من با حبیب به پیش از انقلاب مربوط میشود که او را در هنرستان با دغدغه‌های اجتماعی و عدالتخواهانه‌اش دیدم. بعدها در دانشگاه نیز همراه و دوست او بودیم. چلیپا افزود: خاطرات بسیاری با حبیب دارم. از ویژگی‌های او ارادت به اهل بیت علیهم السلام بود و همواره در حال کار صدای نوحه و مداحی‌هایی که گوش می‌داد می‌آمد. این هنرمند پیشکسوت ادامه داد: عالم عرفانی، صداقت درونی و پاکی در آثار حبیب دیده میشود. همچنین کش و قوس‌های اجتماعی در آثارش دیده میشود. چلیپا افزود: حبیب توجه بسیاری به انقلاب و دفاع مقدس در کنار آدم‌های بی‌درد و بی‌دغدغه داشت و سعی داشت این دو را کنار هم به تصویر بکشد. او در ادامه گفت: زندگی این هنرمند چه از نظر زیبایی شناسی، موضوعیت، معرفت و ویژگی‌های هنری باید شناسایی و شناسانده شود. حبیب به‌عنوان کسی که با قلم خود در راه انقلاب سخن گفت باید مورد بررسی و تعمق قرار گیرد. چلیپا با بیان اینکه امیدوارم نسل جوان با تماشای این همه آثاری که حبیب خلق کرد قلم او را ادامه دهد، گفت: حبیب جانش را برای نقاشی داد و زحمات بسیاری کشید و هرجا پرچم امام حسین(ع) برپا بود حبیب زیر آن پرچم تلاش می‌کرد. راهش پر رهرو باد.
جوشش بسیار و دغدغه‌مندی
عبدالحمید قدیریان، هنرمند پیشکسوت نقاش و چهره سال هنر انقلاب اسلامی نیز در این مراسم گفت: چقدر حرف‌های نگفته در مسیر انقلاب داریم و چقدر به تبیین هنرمندان انقلاب و آثارشان نیازمندیم. زمان بسیار زود می‌گذرد و وقت بسیار کمی برای دستیابی به دورنمای ارائه شده حضرت امام خمینی داریم. او ادامه داد: می‌دانم که در مورد حبیب حرف‌های بسیاری داریم اما مراقب باشیم حبیب‌الله صادقی در خودش محصور و تمام نشود. حبیب جوشش بسیاری داشت و دغدغه‌مند بود. یادمان نرود که تمامی آثار حبیب حاصل فرهنگ و ایمان او است. اگر می‌خواهیم حبیب را تبیین کنیم روی ایمان و غایت نورانی حبیب کار کنیم. بی‌شک هر کسی این غایت نورانی و الهی را داشته باشد همانند حبیب ناآرام میشود. حبیب صداقت بسیاری داشت و با تمام وجود به اهل بیت علیهم‌السلام ارادت داشت و امکان نداشت حرف از عاشورا شود و گریه نکند. غیرممکن است هنرمندی با تمام وجود مطلبی را حس نکند و به‌خوبی آن را اجرا کند. همه هستی حبیب عاشورا را درک کرده بود و این درک در آثارش کاملاً دیده میشود. او با تسلیت به خانواده زنده یاد حبیب‌الله صادقی و دوستان او گفت: سوره نحل آیه ۳۲ می‌گوید: هنگامی که ملائک با مؤمنین همنشین می‌شوند می‌گویند سلام علیکم، بفرمایید وارد بهشت شوید. این آیه هنگامی که به نیت حبیب‌الله صادقی قرآن را باز کردم، آمد.
نقاشی در آغوش امام حسین(ع)
امیرحسین صادقی، فرزند زنده یاد حبیب‌الله صادقی هم در بخشی از این مراسم با قدردانی از حوزه هنری به‌عنوان خانه پدری‌اش گفت: مقابل مادر و خواهرم که همواره در کنار پدرم بودند هیچ جایگاهی ندارم به همین دلیل از مادرم و خواهرم می‌خواهم در مورد پدرم حرف بزنند. خوشحالم که پدرم دوستان خوبی مثل شما دارد تا به یادش باشید. همسر حبیب‌الله صادقی نیز در این مراسم گفت: حبیب هیچ منیتی نداشت و محرم و صفر سال ۱۴۰۱ را بدون تابلوی عاشورایی جدید با بوسه بر امام حسین علیه السلام و در آغوش ایشان آغاز کرد. همچنین دختر زنده یاد حبیب‌الله صادقی در سخنانی با یادی از پدرش از زحمات و برنامه‌ریزی‌های حوزه هنری برای برپایی این مراسم قدردانی کرد. در پایان این مراسم تابلویی منقش به تمثال زنده یاد حبیب‌الله صادقی از سوی حوزه هنری به خانواده صادقی اهدا شد.
سایر اخبار این روزنامه
آغاز اجرای طرح رتبه‌بندی معلمان
پایان دوره «بزن در رو» هسته‌ای
درآمد 5 میلیارد دلاری ترانزیتی در 120 روز
چراغ خطر سیل هنوز زرد است
سند جامع ایران و چین در مرحله اجرا
مهره سوخته
از شام بلا شهید آوردند
11 سال بی‌خبری از یک مرمت مخرب
قاچاق کالاهای اساسی نصف شد
شوق تحصیل در دل طبیعت
چراغ دیده من کو؟
ترسیم‌گر هنر متعهد
شور عزای حسین(ع) در افغانستان
چیزی به نام کارت نان نداریم
صهیونیست‌ها بازنده و منزوی
