به گزارش خبرنگار شهروندآنلاین، اگرچه دراگان اسکوچیچ بعد از کش و قوس‌های فراوان در سمت خود روی نیمکت تیم ملی فوتبال ایران ابقا شد و دیگر کسی حرفی درباره جدایی احتمالی او نمی‌زند، اما این به منزله آرام شدن ذهن این مربی کروات و راحت شدن خاطر او برای تمرکز روی برنامه‌های آماده‌سازی تیم ملی نیست.

اسکوچیچ با وجود اینکه با تیم ایران نتایج فوق‌العاده‌ای کسب کرده و صعود راحتی به جام جهانی داشته، اما چند ماه سخت را گذرانده و البته که چند ماه دشوارتر دیگر پیش روی اوست تا به آرزوی دیرین خود که همان سرمربیگری در جام جهانی است، برسد.

او همچنان سرمربی تیم ملی ایران است، اما مصائب و دشواری‌های بیشتری نسبت به اردوهای قبلی خواهد داشت. احتمالا اسکوچیچ این روزها مشغول آماده‌سازی ذهنی خود برای مقابله با چالش‌هایی است که در بازگشت به ایران و برای شروع اردوی آینده با آنها مواجه است. همین موضوع علاقه‌مندان به فوتبال را نگران آینده تیم ملی بزرگسالان خواهد کرد؛ اینکه اسکوچیچ با شخصیت به ظاهر آرام خود توانش را دارد از پس این همه مشکل برآید؟

***

اسکوچیچ این روزها از کرواسی به ترکیه سفر کرده تا سری به اردوی تیم‌های ایرانی در این کشور بزند. او بعد از بررسی وضعیت تیم‌های مختلف، چند روز دیگر به ایران برمی‌گردد و رسما کارش را از سر خواهد گرفت. اولین چالش اما برخورد مردم و طرفداران فوتبال با اوست. اسکوچیچ چه بخواهد و چه نخواهد مخالفان زیادی در بین مردم ایران دارد؛ اگرچه خیلی از مخاطبان فوتبال این مربی کروات را به بسیاری از مربیان داخلی ترجیح دادند، اما این به معنای اعتماد صددرصدی به اسکوچیچ نیست. دراگان حالا از لحظه‌ای که پا به فرودگاه امام خمینی(ره) تهران می‌گذارد با مردمی روبه‌رو می‌شود که شاید خیلی‌هایشان او را نخواهند. این مرد تودار احتمالا وقتی مسیر ورود به سالن ترانزیت تا پارکینگ فرودگاه را طی می‌کند با مردمی مواجه می‌شود که با دیدنش رویشان را برمی‌گردانند. شاید برخی با او سلفی بگیرند، اما مخالفانش هم کم نیستند. در محل اسکان خود (هتل المپیک تهران) هم شاید نیروهای خدماتی با چهره عبوس جواب سلامش را بدهند و این روند در سایر محل‌های رفت و آمد سرمربی ادامه پیدا خواهد کرد. آیا او توان برگرداندن این نظرات مخالف را در سطح جامعه ایرانی دارد؟

اسکوچیچ در سمتش ابقا شده؛ اما این تصمیم توسط سرپرست و هیات رئیسه فعلی فدراسیون فوتبال اتخاذ شده است. روز 8 شهریورماه 1401 انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال در پیش است و شاید اگر فردی به جز میرشاد ماجدی صندلی ریاست فدراسیون را تصاحب کند، آن وقت کار برای ادامه دادن با اسکوچیچ سخت شود.

اگر رئیس فدراسیون فوتبال عوض شود، حق طبیعی اوست که حتی در فاصله کوتاه تا جام جهانی بخواهد سرمربی تیم ملی ایران را خودش انتخاب کند. دراگان هم خوب می‌داند که با وجود ابقای رسمی توسط هیات رئیسه کنونی، ممکن است قبل از شروع اردوی آینده تیمش (20 شهریور) صندلی خود را از دست بدهد و شانس حضور در اولین جام جهانی به عنوان سرمربی را راحت‌تر از آنچه فکر می‌کند از دست بدهد. قطعا اسکوچیچ در گوشه ذهنش، خودش را به صورت قطعی سرمربی ایران در جام جهانی نمی‌داند. البته امیدواری‌اش به همین تصمیم چند روز قبل مبنی بر ابقا روی نیمکت تیم ملی است.

فرض را بر این می‌گذاریم که اسکوچیچ سرمربی ایران در جام جهانی خواهد بود و کارش را ادامه می‌دهد؛ او با بازیکنانی مواجه خواهد شد که احتمالا همچون گذشته برایش احترام قائل نیستند. به هر حال، کش و قوس‌ها درباره برکناری یا ماندگاری اسکوچیچ سبب شد تا جایگاه این مربی کروات در بین اهالی فوتبال و به خصوص بازیکنان تضعیف شود و حتی شاهد مصاحبه‌هایی نیز علیه او از سوی برخی بازیکنان بودیم. سوال اصلی در ذهن اسکوچیچ در اردوی بعدی این است که آیا ستاره‌های متعدد تیم ملی همچنان مانند گذشته به دستوراتش احترام خواهند گذاشت؟

مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش، دو ستاره تیم ملی فوتبال هستند که اقداماتی علیه اسکوچیچ انجام دادند؛ اصول فوتبال می‌گوید وقتی بازیکنی علیه سرمربی مصاحبه می‌کند یا در جایی اقدامی انجام می‌دهد، سرمربی تیم باید با او برخورد کند. در شرایط کنونی، مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش، دو ستاره بزرگ تیم ملی هستند که در اروپا توپ می‌زنند و نبودن‌شان قطعا برای ایران آسیب‌پذیر است. به عبارت بهتر، اسکوچیچ نمی‌تواند به راحتی قید این دو بازیکن بزرگ تیمش را برای جام جهانی بزند که اگر بزند هم با واکنش‌های متعددی مواجه می‌شود.

در این شرایط، دراگان باید چگونه با این دو ستاره تیمش برخورد کند؟ برخی می‌گویند او قصد دارد بازوبند کاپیتانی تیم ملی را از جهانبخش بگیرد تا به نوعی این ستاره را تنبیه کند. پس درباره طارمی چه باید بکند؟ آیا اگر اسکوچیچ برخورد لازم را با طارمی نکند، او توان مبارزه با بی‌انضباطی‌های بعدی را در اردوها و مسابقات خواهد داشت؟ اسکوچیچ هنوز واکنشی به مصاحبه طارمی با عادل فردوسی‌پور و حرف‌های تند این ستاره بوشهری که در پورتو توپ می‌زند، نداشته اما واکنش او به اقدامات طارمی و جهانبخش طی یک ماه گذشته قطعا می‌تواند جنجال بزرگ‌تری پیرامون تیم ملی راه بیندازد.

مورد دیگری که حول تیم ملی وجود دارد، دو دستگی مشهود میان بازیکنان است. ایران یکی از پرستاره‌ترین تیم‌های تاریخ خود را دارد، اما از مصاحبه‌ها و واکنشی‌های برخی بازیکنان در فضای مجازی می‌توان جنگ قدرت را در این تیم به خوبی مشاهده کرد. اسکوچیچ چندی قبل در پستی اینستاگرامی از بازیکنان خواست تا متحد شوند و یک هدف بزرگ و مشترک را برای خود تعیین کنند. اما بدون تردید سرمربی است که باید نقش اصلی را در از بین بردن دو دستگی در تیم ملی ایفا کند. آیا اسکوچیچ به چگونگی ایجاد دوباره همدلی و اتحاد بین بازیکنان فکر کرده است؟

بعد از آنکه اسکوچیچ در سمتش ابقا شد، یک موضوع مهم لو رفت؛ اینکه او بعد از دیدار با الجزایر و ماجراهای اردوی قطر از فدراسیون فوتبال درخواست کرده مدیر (سرپرست) دیگری را برای تیم ملی انتخاب کند. ظاهرا سرمربی تیم ملی از نحوه فعالیت حمید استیلی در اردوی قطر راضی نبوده است. جالب اینکه گفته می‌شود استیلی یکی از مخالفان صددرصد ادامه فعالیت اسکوچیچ در تیم ملی بوده و این موضوع به گوش سرمربی رسیده است. اسکوچیچ حالا احتمالا پای حرفش ایستاده و خواهان تغییر در صندلی مدیریت تیم ملی فوتبال است، اما آیا او با توجه به مسائل رخ داده در هفته‌های اخیر تصمیم خود را تغییر نخواهد داد؟ باید صبر کرد و منتظر جلسه آقای مربی با مدیران فدراسیون ماند.

از این مسائل حاشیه‌ای که بگذریم، دغدغه بعدی اسکوچیچ در بحث فنی است. تیم ملی ایران بدون تعارف بدترین استفاده را از فیفادی قبلی کرد. لغو دیدار با کانادا یک اردوی بلندمدت و فرسایشی را به تیم ملی در قطر تحمیل کرد و البته یک بازی دوستانه با الجزایر هم انجام شد که انتقادهای زیادی در پی داشت. حالا تنها فرصت تیم ملی برای آماده‌سازی و ایجاد هماهنگی میان نفرات در شهریورماه است.

فدراسیون فوتبال با هماهنگی اسکوچیچ یک اردوی بلندمدت را که احتمالا در کشور اتریش است برای بازیکنان در نظر گرفته و قرار است در آنجا حداقل دو بازی تدارکاتی انجام شود. تاکنون نام حریفان تیم ملی در این اردو به طور رسمی اعلام نشده، اما گفته می‌شود اروگوئه یکی از آنها خواهد بود.

در این شرایط، نگرانی فنی اسکوچیچ درباره تکرار ماجراهای فیفادی قبلی در فیفادی پیش روست. دغدغه او پیش رفتن برنامه آماده‌سازی‌اش طبق برنامه در اواخر شهریورماه است. قطعا در بازگشت اسکوچیچ به ایران شاهد برگزاری جلساتی میان او و مسئولان فدراسیون فوتبال برای هماهنگی برنامه‌های آینده خواهیم بود. سرمربی تیم ملی در ذهن خود موضوعاتی را برای اردو و بازی‌های تدارکاتی طراحی کرده و بی‌شک از مواضعش در قبال اردوی آینده کوتاه نخواهد آمد.

شاید باورتان نشود، اما کادر پزشکی، ماساژورها و کادر تدارکاتی تیم ملی نزدیک به یک سال است حقوقی دریافت نکرده‌اند؛ بازیکنان تیم ملی و اعضای کادر فنی هم پاداش‌های خود را از چند ماه قبل نگرفته‌اند. درباره اسکوچیچ و همکاران خارجی و داخلی‌اش هم این موضوع صدق می‌کند. آنها ماه‌هاست از فدراسیون دریافتی‌ نداشته‌اند و بدون تردید در بازگشت سرمربی تیم ملی به تهران یکی از موضوعاتی که او درباره‌اش با فدراسیون‌نشینان صحبت خواهد کرد، مسائل مالی است. همه افرادی که با اسکوچیچ کار می‌کنند از او انتظار دارند تا درباره حق و حقوق‌شان پیگیر باشد و از فدراسیون در این‌باره مطالبه کند.

با نزدیک شدن به جام جهانی و احتمالا بعد از پایان اردوی بعدی تیم ملی در اوایل مهرماه، چالش بزرگ اسکوچیچ انتخاب 23 بازیکن نهایی ایران در جام جهانی است. او بعد از فیفادی پیش رو، حدود دو ماه زمان دارد تا عملکرد نفرات مورد نظرش را در لیگ برتر و لیگ‌های مختلف خارجی ببیند و در نهایت 23 بازیکن را برگزیند و به تورنمنت بزرگ قطر ببرد.

انتخاب 23 بازیکن از بین همه نفرات پرتعدادی که اسکوچیچ در اردوهای قبل آنها را دعوت کرده، کار آسانی نیست. قطعا هر بازیکنی خط بخورد، ممکن است حاشیه‌هایی ایجاد شود و هر انتخاب غیر معقولی نیز جنجال‌آفرین خواهد شد.

در نهایت همه چیز، خوب یا بد تمام شود و تیم ملی با اسکوچیچ به جام جهانی برود؛ 3 مسابقه بزرگ با انگلیس، آمریکا و ولز؛ هدف تیم ملی انجام بازی‌های آبرومندانه و تلاش برای رقم زدن اولین صعود از دور گروهی جام جهانی است. تحقیر نشدن مقابل حریفان قدرتمند آرزوی همه مردم ایران است و اسکوچیچ مهم‌ترین وظیفه خود را در جام جهانی برای تحقق این موضوع بر عهده خواهد داشت. آیا او می‌تواند شادی را همچون کارلوس کی‌روش و حتی همچون جلال طالبی به دل مردم ایران بیاورد؟

//انتهای پیام