روزنامه جوان
1401/05/23
زنگ خطر دوومیدانی در قونیه
بازی‌های همبستگی کشور‌های اسلامی یک‌بار دیگر اوضاع نابسامان دوومیدانی ایران را به رخ کشید. رشته‌ای با ماده‌های متعدد و مدعیان بسیار که باز هم نتوانست انتظارات را برآورده کند و مردود شد، آن‌هم در شرایطی که بیشترین ورزشکار اعزامی را به این رقابت‌ها داشت.قونیه اگرچه زنگ خطری جدی بود برای دوومیدانی، اما مسئله تنها عدم موفقیت در این رقابت‌ها نیست. کسب تنها دو مدال (یک نقره یک برنز) از جمع ۱۶ ورزشکاری که راهی ترکیه شده بودند اگرچه کم از فاجعه ندارد، اما آنچه در این رقابت‌ها رخ داد تازگی نداشت!
نگاهی گذرا به دوومیدانی، عملکرد آن در رقابت‌های مختلف طی سال‌های اخیر و گله‌های گاه و بیگاه ورزشکاران این رشته نشان می‌دهد حساب کار مدت‌های زیادی است که از دست آقایان در رفته، به‌طوری‌که حتی دیگر روی مدال احسان حدادی هم نمی‌توان حساب باز کرد. مدال‌آور المپیک لندن که سال‌هاست با پرتاب‌های ضعیف و عملکرد پرانتقاد خود حتی موفق به جابه‌جایی رکوردهایش نیز نشده است، درست مانند ضعفی که از دیگر ورزشکاران این رشته در ترکیه و رقابت‌های پیش از آن شاهد بودیم. مسئله‌ای که بی‌ارتباط با ضعف امکانات و عدم توجه مسئولان به ورزشکاران جهت حضور پرقدرت آنها در رقابت‌های مختلف نیست.
یکی از معضلات حل نشده در این رشته، کمبود گسترده امکانات لازم است، به‌طوری‌که ورزشکاران دوومیدانی تنها سه روز در هفته، آن‌هم به مدت دو ساعت فرصت استفاده از استادیوم‌های ورزشی را دارند. این در حالی است که لازمه رسیدن به شرایط نرمال بدنی برگزاری حداقل شش جلسه تمرین در طول هفته است. در کنار این مشکل، عدم وجود زمین مخصوص برای پرتاب، مستهلک بودن لوازم مورد نیاز ورزشکاران رشته دیسک و کمبود‌هایی از این قبیل نقش زیادی در عدم مهیا بودن شرایط برای موفقیت ورزشکاران دارد. با این وجود عدم توجه مسئولان به حل و فصل مشکلات ورزشکاران، به‌خصوص در زمینه‌های مالی و تبلیغات برای جذب به‌ویژه در رده‌های پایه، دلیل اصلی ناکامی‌های اخیر رشته مادر و پرمدال دوومیدانی در ایران است.
برخلاف رشته‌هایی، چون والیبال، بسکتبال، کشتی و فوتبال، تبلیغات قابل توجه و تأثیرگذاری برای ایجاد علاقه در بین جوانان جامعه جهت حضور در این رشته دیده نمی‌شود، به‌طوری‌که بیراه نیست اگر بگوییم به‌زعم بسیاری، دوومیدانی تنها در دویدن خلاصه میشود، درحالی‌که دوومیدانی فقط شامل دویدن ساده نیست و انواع دو‌ها مثل سرعت، استقامت، بامانع، ماراتن و پرتاب‌های مختلف و پرش‌های متنوع را نیز دربر می‌گیرد و می‌تواند رشته‌ای مفرح و البته پرطرفدار باشد اگر تبلیغات لازم در این زمینه انجام شود. اما شواهد حاکی از بی‌توجهی مفرط به ورزشکاران متعدد در این رشته و سرمایه‌گذاری روی نفراتی خاص و البته معدود است. نگاهی غیراصولی که باعث شده طی سال‌های اخیر نه فقط شاهد رشد و شکوفایی مهره‌های متعدد در دوومیدانی ایران نباشیم که در کمال ناباوری به تماشای درجا زدن ورزشکارانی نشسته‌ایم که به واسطه افراط و تفریط‌های مسئولان به جای پیشرفت، پسرفت کرده‌اند.
دوومیدانی ایران در قونیه مردود شد، به‌گونه‌ای که بسیاری از ورزشکاران این رشته حتی موفق به جابه‌جایی رکورد‌های خود نیز نشدند و آنها هم که ادعای مدال داشتند با بهانه‌جویی‌های تکراری سعی در انداختن توپ به زمین دیگران داشتند، اما این واقعیت روند تأسف‌بار رشته‌ای بود که می‌تواند مدال‌آوران بسیاری را تربیت کند، ولی به دلیل عدم توجه مسئولان قدم در مسیری گذاشته که پایان خوشی در انتظارش نیست و همین مسئله بسیاری از ورزشکاران این رشته را چنان دلسرد کرده که قید ورزش قهرمانی و ادامه حضور در این رشته را زده‌اند و این تاوان بی‌کفایتی مدیرانی است که هیچ برنامه‌ای برای گام برداشتن دوومیدانی در مسیر پیشرفت ندارند.
سایر اخبار این روزنامه
تیر غیب
حاج‌قاسم و سردار همدانی سازمان داعش را نابود کردند
منطق ایران در حمایت از مقاومت
صوفی از احتمال کاندیداتوری عارف می‌گوید
نسخه‌نویسی الکترونیکی منشی‌ها!
اربعین با شکوه مهیای برگزاری است
نماینده امریکا: هنوز برسر رفع تحریم‌ها توافق نکرده‌ایم!
می‌گندانیم، اما ارزان نمی‌کنیم!
بساط تبعیض و توهین را در نشست‌های خبری جمع کنید!
زنگ خطر دوومیدانی در قونیه
۱۱ صبح به وقت ام‌الرصاص
آقای ستاره! هیچ چیز بالاتر از ایران نیست
معنویت از دست رفته یک سینمای ناب
روزی که حزب‌الله به مقاومت و اسلام عزت داد
