روزنامه ابتکار
1401/06/13
سیف الرضا شهابی در مذمت شکستن سنگ قبر
در سال های نخستین بعد انقلاب و بعد از آنکه قبرهای مبارزین قبل انقلاب مشخص شدند عده ای ناشناس به برخی قبرها شبیخون زدند و سنگ های قبرها را شکستند و توجیه اشان این بود؛ این‌ها کمونیست بودند و باید نامشخص بمانند همان استدلالی که رژیم گذشته می‌کرد و تا پایان عمر رژیم قبلی، محل دفن مبارزین نامشخص مانده بود.در صورتی که اگر حمله کنندگان علاقمند به اسلام و قصد تبلیغ دارند روش تبلیغ اسلام ، شکستن سنگ قبرها نیست زیرا آثار برجای مانده از درگذشتگان در نزد هر جامعه محترم است و با این عمل به جای نزدیکی به اسلام بر بدبینی می‌افزایند.
شکستن قبرها، به دو گروه فوق محدود نشد آنهایی که به شکستن سنگ قبرها دل خوش کردند، پا را فراتر گذاشتند شکستن سنگ قبرهای روشنفکرانی که به زعم آن ها با جمهوری اسلامی همراه و هماهنگ نبودند را شروع کردند در صورتی که از این واقعیت غافلند همه این روشنفکران، مطابق با دستورات اسلامی غسل داده شدند و کفن شدند و بر جنازه آن‌ها نماز میت اقامه شد و در هنگام دفن تلقین خوانده شد و در قبرستان مسلمانان دفن شدند.
از آنجایی که افراد حمله کننده با مخالفت و ممانعتی روبرو نشدند بعد از مدتی به سراغ قبور اشخاصی رفتند که مسلمانند و در زمان حیات، اهل عبادات بودند و تا سال‌ها با مقامات جمهوری اسلامی همراهی کردند و زمانی هم که زاویه پیدا کردند جز گروه های مسلح نبودند.
برای مثال، چندی قبل خانواده مرحوم دکتر ابراهیم یزدی اعلام کردند بعد از این که سنگ قبر مرحوم یزدی را برای بار دوم شکستند تصمیم گرفتند سنگ جدید نگذارند.
اگر فرض به محال، عمل زشت شکستن سنگ قبر کمونیست‌ها و روشنفکران لائیک قابل توجیه باشد که نیست؛ سنگ قبر شخصی که در سال‌های قبل انقلاب از آمریکا با بنیانگذار جمهوری اسلامی در نجف در ارتباط بود همراه ایشان از نجف به پاریس رفت در ماه‌های اقامت در پاریس در رابطه مستقیم با رهبر انقلاب قرار داشت با هواپیمای موسوم به پرواز انقلاب به تهران آمد از اعضای غیر روحانی شورای انقلاب بود در دولت موقت، مسئولیت های مهمی بر عهده داشت با رای مردم تهران در دوره اول نماینده مجلس شورای اسلامی شد نماینده رهبر جمهوری اسلامی در روزنامه کیهان بود و بعد از این که با جمهوری اسلامی زاویه پیدا کرد و همانطور که اشاره شد در گروه های مسلح نبود چرا باید شکسته شود ؟
آنهایی که دست به چنین کارهایی می‌زنند حتی اگر حسن نیت داشته باشند هیچ می‌دانند دل هیچ شخصی با شکستن سنگ قبر شاد نمی شود و برعکس دل هر شخصی که می شنود می‌شکند و از قدیم گفته‌اند: دل شکستن هنر نمی‌باشد.
اگر سنگ قبر مسلمانان و خصوصا طرفداران اهل بیت در خارج از ایران توسط اسلام ستیزان شکسته شود چه قضاوتی در داخل توسط مسئولان دینی و حکومتی انجام خواهد شد؟ مسئولینی که از تخریب قبور در دیگر کشورها، ابراز ناراحتی می کنند چرا در داخل سکوت می کنند و افرادی که دست به چنین کارهایی می زنند را نهی از منکر نمی کنند ؟
با بیان یک واقعه تاریخی که از وقوع آن کمتر از یک قرن می گذرد به پایان می‌رسانم:
در سال ۱۳۱۴ شمسی بعد از اینکه محمد ولی خان اسدی نایب التولیه آستان قدس رضوی به دستور رضا شاه تیرباران شد . برای این که گمنام بماند، در یکی از قبرستان های متروکه مشهد دفن شد. مسئول قبرستان به سرهنگ محمد رفیع نوایی رئیس شهربانی وقت استان خراسان که نقشی اساسی در پرونده سازی علیه اسدی داشت و در کنار قبر ایستاده بود، گفت: سنگی کوچک روی قبر گذاشته شود تا مشخص باشد.
نوایی با غرور و به تمسخر رو به آسمان کرد، گفت: همین ابرهای آسمان نشان خوبی است ؟! سال‌ها گذشت در شهریور ۱۳۲۰ رضا شاه تبعید شد و خانواده اسدی از نوایی شکایت کردند و محکوم به زندان کردند نوایی در گمنامی مرد. خانواده اسدی با زحمت زیاد قبر محمد ولی را شناسایی کردند و طی مراسم باشکوهی و حضور انبوه مردم مشهد تشییع جنازه رسمی به عمل آمد و در حرم رضوی به خاک سپردند.
سایر اخبار این روزنامه
« ابتکار» تاثیر بحران‌های طبیعی بر اقتصاد ایران را بررسی کرد
اقتصاد در محاصره بی‌آبی
« ابتکار» تازه‌ترین مواضع ایران در مذاکرات هسته‌ای را بررسی می‌کند
توافق به شرط شفافیت متن
تمهیدات ویژه برای سرعت بخشی در صدور گذرنامه
توصیه‌های مهم به زائران ایرانی
رهبر انقلاب در دیدار شرکت‌کنندگان در اجلاس مجمع جهانی اهل بیت(ع):
جمهوری اسلامی اژدهای هفت‌سر استکبار را عقب راند
سیف الرضا شهابی
در مذمت شکستن سنگ قبر
وزیر علوم:
روسای دانشگاه ارزشیابی می‌شوند
آرامش و شبکه بهداشت و درمان
دلیل مشکلات اخیر اینترنت کشور چه بود؟
