بازگشت پارازیت‌های مخرب در سکوت

آرمان امروز: در شرايطي که ذهن مردم به سمت محدوديت‌هاي اينترنت و طرح صيانت از فضاي مجازي معطوف شده، پارازيت‌ها برروي گيرندگان ماهواره‌اي، مجددا و در سکوت مسئولان افزايش پيدا کرده و کمتر فردي به آثار مخرب اين پارازيت‌ها برروي سلامت جسم توجه دارد. حالا که موضوع اينترنت و صيانت از آن در ميان مسئولان داغ است، دکل‌هاي پارازيت، يکي پس از ديگري دوباره برپا شده‌اند، در حالي‌که اين پارازيت‌ها براي برنامه‌هاي غيراخلاقي و سياسي است، اما هر کدام از اين شبکه‌ها ده‌ها پلتفرم و کانال اطلاع رساني در شبکه‌هاي اجتماعي دارند و ديگر کمتر کسي تمرکزي بر دستگاه‌هاي ماهواره‌اي دارد. در اين ميان، فقط عوارض پارازيت‌هاست که بر جسم شهروندان به يادگار مي‌ماند. اولين‌بار محمود واعظي، وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات در دولت قبل و در جلسه اتاق بازرگاني از دستور ويژه رئيس‌جمهور به چهار عضو کابينه براي بررسي امواج پارازيت و خطرات و تهديدهاي آن براي سلامت شهروندان خبر داد. اين چهار عضو کابينه علي‌اکبر صالحي، رئيس سازمان انرژي اتمي، محمود واعظي، وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات، سيدحسن هاشمي، وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشکي و حسين دهقان، وزير دفاع بودند. شايد در نگاه اول کنار هم قرارگرفتن اين چهار دستگاه براي بررسي مسئله پارازيت عجيب به نظر مي‌رسيد اما هرکدام از اين افراد به دليل مشخصي در اين کميته حاضر بودند: وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات طبيعتا نزديک‌ترين وزارتخانه به اين پرونده بود و وزارت بهداشت نيز احتمالا مي‌توانست نظر کارشناسي درباره تأثير پارازيت‌ها بر سلامت ارائه کند. در آن زمان نيز سازمان محيط‌ زيست دراين‌باره صراحتا اعلام نظر کرد و گفت پارازيت‌ها خطرآفرين و زيان‌آور هستند و تحقيقات مستقل خود را نيز در اختيار بازپرس قرار داد. اما سازمان تنظيم مقررات دفاع عجيبي کرد. اين سازمان در پاسخ خود اعلام کرد پارازيت‌ها منبع تابشي محسوب مي‌شوند پاسخ‌گويي درباره آنها به سازمان انرژي اتمي مربوط است.
سرطانزايي پارازيتها
ملک زاده، معاون وقت تحقيقات و فناوري وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکي گفته است: از آنجا که در ابتدا اطلاعات کاملي از سرطان زايي پارازيت ها نداشتيم، اظهار نظر نمي کرديم اما مطالعات اوليه اخير نشانگر آن است که اين امواج و پارازيت ها عوارض دارند و در ابتلا به سرطان موثرند. علاوه بر اين که امواج و پارازيت ها ممکن است باعث ايجاد سرطان شوند، مي توانند عوارض ديگري هم براي سلامتي داشته باشد. در کنار پارازيت ها و امواج، گرد و غبارها و ريزگردهايي که از کشور عراق مي آيد، نيز از عواملي هستند که در ابتلا به سرطان نقش دارند.
پارازيتهاي ماهوارهاي وآلودگي آب، عامل سقط جنين است


يک متخصص زنان و زايمان عوامل و آلودگي‌هايي که موجب سقط جنين مي‌شوند را برشمرد. زهرا سهيلي‌ پور با بيان اينکه يکي از علل سقط جنين مادران وجود پارازيت‌‌هاي ماهواره ‌اي است، گفت: سقط در زمان کمتر از پنج ماهگي بارداري براي جنين اتفاق مي‌‌افتد، اما تاثير پارازيت‌‌ها بر مرگ جنين هنوز ثابت نشده است. او آلودگي آب را از علل ديگر سقط جنين دانست و گفت: در صورت اثبات سرب در آب برخي مناطق، اين امر مي‌تواند در افزايش سقط جنين موثر باشد. او با بيان اينکه مواد آرايشي استاندارد حاوي سرب نيستند، تاکيد کرد: اگر زنان باردار از لوازم آرايشي تاريخ مصرف گذشته و فاسد استفاده کنند، احتمال سقط جنين امکان پذير است، اما در هر صورت امکان جذب سرب از طريق فضا و تنفس براي زنان باردار بيشتر است. اين متخصص زنان و زايمان افزود: افزايش سن پدر و مادر در بارداري يکي ديگر از دلايل سقط جنين است، همچنين با افزايش سن والدين، ناهنجاري‌هاي کروموزمي در جنين نيز بيشتر مي‌‌شود. همچنين رئيس اداره بهداشت پرتوهاي وزارت بهداشت مي‌گويد: در اين موضوع افراط و تفريط شده است و حتي عنوان مي‌شود که اين پارازيت‌ها عامل سرطان هم هستند، در حالي که عوامل فراوان تاثير دارد و يکي از موارد هم تشعشات است. تشعشات مي‌تواند تلفن همراه، ماکروفر و هر چيز ديگري باشد و تنها پارازيت و ماهواره نيست. علي گوراني مي‌افزايد: بنابراين ادعاهاي مربوط به تاثير پارازيت‌هاي ماهواره اي بر سلامت انسان و بروز بيماري‌هايي همچون سرطان يا سقط جنين استناد علمي ندارد. شدت انرژي آنتي سيگنال‌ها (پارازيت‌ها) بيشتر از سيگنال‌هاي (امواج) ماهواره اي نيست و به هر حال مردم به طور مرتب از ماهواره‌ها استفاده مي‌کنند و تمام افراد، چه افرادي که ماهواره دارند و چه کساني که ندارند، اين امواج را دريافت مي‌کنند.
پيشينه روشنگري پارازيت
پيشينه و پايه و بنيان مسئله پارازيت‌ها به سال 1373 بازمي‌گردد. در آن سال قانون ممنوعيت به‌کارگيري تجهيزات ماهواره‌اي در مجلس به تصويب رسيد. طبيعتا در آن زمان اين پديده، پديده‌اي نو بود. اينکه صدا و تصوير از ماهواره‌ها و بدون نظارت و کنترل براي مخاطبان در سراسر جهان از جمله ايران ارسال شوند، اتفاق تازه‌اي بود و همين باعث نگراني‌هايي ميان مسئولان و نمايندگان مجلس شده بود که قرار است چه اتفاقي رخ دهد. بنابراين اين قانون واکنشي به اين نگراني بود هرچند در آن زمان ماهواره آنچنان فراگير نشده بود و تجهيزات آن هم آنالوگ و محدود بود و چند کانال خبري هم بيشتر قابل دسترس نبود و در واقع وجه سياسي مسئله بر وجه فرهنگي و اجتماعي آن مي‌چربيد. به مرور زمان تجهيزات ماهواره‌اي فراگيري بيشتري پيدا کرد و از آنالوگ به ديجيتال تبديل و کانال‌هاي قابل دريافت آن نيز بيشتر شد که بعضا محتواي بزرگ‌سال و مستهجن هم داشتند که به ادعاي مخالفان ماهواره درباره لزوم ممنوعيت آن قوت بخشيد. اما اين قانون براي اجراي آن هدف کفايت نمي‌کرد و نياز به اجراي راهکارهاي موازي ديگري هم بود.