واگذاری کتابخانه‌های کانون پرورش فکری جنجال ساز شد خاطره‌های کودکی در خطر

علامتی با این واگذاری مخالف است، تا جایی که جدا شدن کتابخانه‌ها را از کانون به جدا شدن بال‌های مرغک کانون تعبیر کرده است.
به گزارش مهر، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در دی سال ۱۳۴۴ تاسیس و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نظارت آن به وزارت آموزش و پرورش سپرده شد.
تاسیس مراکز عرضه کتاب و آموزش‌های فرهنگی، هنری و ادبی مخصوص کودکان و نوجوانان در کشور و کمک به توسعه و تکمیل کتابخانه‌های عمومی، مساجد، مدارس برای ایجاد بخش‌های مخصوص کودکان و نوجوانان از جمله وظایف این نهاد تعیین شده است.
نخستین کتابخانه کانون پرورش فکری سال ۱۳۴۴ در پارک لاله تهران ایجاد شد و تا کنون دارای گسترده‌ترین شبکه کتابخانه های کودکان و نوجوانان است و برجسته‌ترین نویسندگان کتاب‌های کودکان و نوجوانان در ایران فعالیت خود را با کانون ادامه می‌دهند.


در حال حاضر، تعداد مراکز ثابت فرهنگی‌هنری کانون به بیش از ۸۳۰ مرکز در کشور رسیده است. در کتابخانه‌های کانون علاوه بر امانت کتاب بیش از ۶٠ فعالیت فرهنگی، هنری و ادبی همانند نقد کتاب، داستان‌نویسی، شعرخوانی، قصه‌گویی، فیلم‌سازی، نقاشی، خوش‌نویسی، آشنایی با شخصیت‌های علمی، هنری، تاریخی ایران و جهان، آشنایی با سرزمین‌ها، قوم‌ها، ملت‌ها و نژادها، مسابقه‌، در کنار برگزاری نمایشگاه‌های گوناگون، بازدیدهای گروهی و… انجام می‌شود.
کتابخانه مرجع کانون مهم‌ترین کتابخانه تخصصی حوزه «تعلیم و تربیت»، «هنر»، «ادبیات کودک» کشور است که دارای گزیده‌ای از «کتاب‌ها» و «نشریه‌های ویژه کودک و نوجوان» به ۲۵ زبان زنده دنیا است.
دیروز یکشنبه ۲۰ شهریور خبری منتشر شد که در بین علاقه مندان حوزه کتاب و کتابخوانی بازتاب داشت. این خبر که درباره واگذاری کتابخانه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور بود؛ توسط «پایگاه اطلاع رسانی دفتر هیئت دولت» اعلام شد و این پایگاه اطلاع رسانی از جمله دلایل تقاضای واگذاری کتابخانه های کانون به مها‌‌د کتابخانه های عمومی را چنین عنوان کرد: تخصص نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور در مدیریت و توسعه کتابخانه‌های چند منظوره کودک و نوجوان بر اساس استانداردهای جهانی و سندهای آمایش سرزمینی، مدیریت چابک، هدفمند و انقلابی نهاد کتابخانه‌ها و پیشینه موفق آن در دهه اخیر، توانمندی نهاد کتابخانه‌ها در به روز رسانی منابع (کتاب و نشریات)، آموزش کتابداران، استانداردسازی خدمات و برگزاری برنامه‌های متنوع برای تبدیل وضعیت کتابخانه‌ها به مراکز فرهنگی محله‌ها، از جمله دلایل پیشنهاد واگذاری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به این نهاد است.
از سوی دیگر، حامد علامتی که یک ماه بیشتر از مسئولیتش در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نمی‌گذرد، با گذشت یک روز از انتشار این خبر، مواضعش را در قالب دو توئیت مبنی بر اینکه کتابخانه روح پرورش فکر و اندیشه کودک و نوجوان است و جز لاینفک کانون، اعلام کرد.
همچنین وی در توئیت دوم نوشته است: بال مرغک کانون کتاب است و آشیانه آن کتابخانه هایش، صفحات پرافتخار آن از هم جدا نخواهد شد.
مدیر جدید کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، با این واگذاری مخالف است، تا جایی که جدا شدن کتابخانه را از کانون مانند بال مرغکانی تعبیر کرده است که گروهی قصد شکستن آن را دارند. البته بنا به گفته برخی از اهالی حوزه کتاب و ادبیات کودک، جدا شدن کتابخانه‌ها از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آسیب بسیاری به بدنه آن خواهد زد.
حالا، اهالی حوزه نشر و مخاطبان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتظر مواضع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هستند تا ببینند سرانجام کار چه خواهد شد. آیا بال‌های مرغک کانون از این نهاد جدا خواهد شد یا کانون همچنان به واسطه کتابخانه‌ها و مراکز فرهنگی اش، فعالیت‌های خود را ادامه خواهد داد.
شاه آبادی: به جای تعطیلی و ادغام کانون، دستش را بگیریم
حمیدرضا شاه‌آبادی در نوشتاری با انتقاد از طرح واگذاری کتاب‌خانه‌های کانون پرورش فکری می‌گوید: به جای تعطیلی و ادغام کانون می‌بایست دست آن را بگیریم و یاری‌اش کنیم تا خودش را دوباره بسازد.
این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان درپی خبر درخواست واگذاری کتابخانه‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور در یادداشتی که در اختیار ایسنا قرار داده، نوشته است: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به هیئت دولت پیشنهاد کرده است که کتابخانه‌های کانون به نهاد کتابخانه‌های عمومی واگذار شود. اگر اهل تعارف نباشیم خوب می‌دانیم که این‌ یعنی پیشنهاد تعطیلی کانون؛ چراکه کانون چیزی جز مراکز فرهنگی هنری و کتابخانه‌هایش نیست. و دیگر بخش‌های تولیدی و فرهنگی و اداری کانون کار می‌کنند تا پشتیبان مراکز باشند.
من در مقاطع مختلف با نهاد کتابخانه‌های عمومی همکاری کرده‌ام. آن را به طور نسبی می‌شناسم. از خدماتش آگاهم. می‌دانم کتابداران عاشقی دارد که برای جلب نظر عموم مردم به کتاب و کتابخوانی تلاش می‌کنند و البته می‌دانم که ماهیت و ماموریت نهاد کتابخانه‌های عمومی با ماهیت و ماموریت کانون فرسنگ‌ها فاصله دارد. کانون نهاد تربیت غیر رسمی کودکان و نوجوانان نخبه در کشور است. خلاف تصور عده‌ای کتابخانه‌های کانون فقط کتابخانه نیستند. نامشان هم کتابخانه‌ نیست. به آن‌ها مراکز فرهنگی هنری می‌گویند. چون علاوه بر انجام فعالیت‌های معرفی کتاب و کتابخوانی برنامه‌های متعدد و متنوع دیگری هم دارند. برنامه‌های آموزشی در رشته‌های مختلف ادبی و هنری و حتی علمی، جشنواره‌ها، مسابقات، اردوها و...
فعالیت‌های کانون همانطور که از اسمش پیداست به پرورش فکری کودکان و نوجوانان توجه دارد. رشد خلاقیت‌ها، ایجاد انگیزه و اعتماد به نفس، همکاری و همدلی، بالا بردن توان درک مسائل فکری و ... از جمله هدف‌های کانون در مواجهه با مخاطبان آن است. بنابراین ساده‌انگاری است که کار آن را فقط کتابخانه داری بدانیم و به راحتی حکم به ادغام آن با نهادی دیگر بدهیم که توجه به مخاطبان کودک و نوجوان را فقط در حوزه کتابخوانی در دستور کارش دارد و تلاش می‌کند با آوردن کودکان به کتابخانه‌ها فضایی برای مطالعه خانوادگی ایجاد کند.
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آبروی فرهنگ ماست. نهاد دیرپایی که بخش مهمی از هنرمندان و نخبگان بزرگ این کشور از دل آن بیرون آمده‌اند. نهادی بسیار کم خرج و پر فایده که اگر روزی از ظرفیت‌های آن به شکل حداکثری استفاده شود بسیاری از معضلات فرهنگی و اجتماعی ما را پوشش می‌دهد.
نمی‌توان منکر شد که این نهاد ارجمند به دلیل ضعف مدیریت و تدبیر که در سالیان گذشته دچارش بوده، تا حد زیادی دچار افت کیفی شده. اما زیر ساخت‌هایش چنان محکم است که با کمی توجه و کمک می‌تواند مجددا از جا برخیزید و دستاوردهای درخشانی به فرهنگ ما ارائه کند.بنابراین به جای تعطیلی و ادغام کانون می‌بایست دست آن را بگیریم و یاری‌اش کنیم تا خودش را دوباره بسازد. اگر جز این باشد تعطیلی معتبرترین و پرفایده‌ترین نهاد فرهنگی کشور حاصلی جز عقب‌گرد شدید در حوزه فرهنگ و بروز یاس در میان اهالی آن نخواهد داشت.