نوبت به بمباران مقر منافقین می رسد؟‌

اقدام سپاه پاسداران در حمله به مقر گروهک‌های تروریستی در اقلیم شمال عراق، مصداق دفاع مشروع به حساب می‌آید. گروه‌های تروریستی که مقر و پادگان‌های آموزشی آنان در اقلیم شمال عراق قرار داد همزمان با شروع اغتشاشات و آشوب‌های پراکنده در برخی نقاط کشور نیروهای خود را به سمت شهرهای مرزی گسیل و حتی به صورت مسلحانه در این اغتشاشات نقش‌آفرینی کردند.
 البته هوشیاری نیروهای امنیتی و نظامی اجازه به ثمر نشستن نقشه‌های این گروهک‌ها را نداد به گونه‌ای که بسیاری از تیم‌های تروریستی پیش از انجام عملیات توسط نیروهای امنیتی دستگیر شدند و یا آنکه اقدامات محدود نظامی در داخل شهرها نیز با هوشیاری نیروهای انتظامی و نظامی پاسخ داده شد. با این حال نقش‌آفرینی این گروهک‌های تروریستی در اغتشاشات اخیر محدود به اقدامات عملیاتی نبوده بلکه این گروهک‌ها با سازماندهی تشکیلاتی و یا جریان‌سازی رسانه‌ای در افزایش شدت خرابکاری‌ها نقش داشتند. همین امر موجب شد که جمهوری اسلامی با دستورکار خلع سلاح کامل گروهک‌های تروریستی اقدامات نظامی خود را علیه این گروهک‌ها آغاز کند و با توجه به توانمندی بالای سپاه در حوزه موشکی و پهپادی فقط در دو روز اول این عملیات ده‌ها تروریست عضو این گروهک‌ها کشته شده و صدها نفر نیز مجروح شدند. نیروی هوافضای سپاه پاسداران نیز پیش از این و در آخرین دقایق روز یکشنبه ۲۸ خرداد ۹۶ و همزمان با آخرین شب قدر ماه رمضان با نام عملیاتی «لیلةالقدر» به وسیله ۶ فروند موشک بالستیک میان‌برد از پایگاه‌های موشکی نیروی هوافضای سپاه در استان‌های کرمانشاه و کردستان مواضع داعش (مقر فرماندهی و مراکز تجمع و پشتیبانی) در منطقه دیرالزور سوریه (فاصله حدود ۶۵۰ کیلومتر) را مورد اصابت قرار داد. بنابراین می‌توان گفت که تنبیه گروهک‌های تروریستی در دیگر کشورها از سوی جمهوری اسلامی موضوعی سابقه‌دار است. اما نکته مهم آن است که عملیات سپاه علیه گروهک‌های تروریستی نباید به گروهک‌های مستقر در اقلیم شمال عراق یا سوریه محدود شود. یکی از گروهک‌های تروریستی که در آشوب‌های اخیر با بهره‌گیری از تیم‌های سازماندهی شده سعی در ایجاد آشوب و اغتشاش در کشور داشت، گروهک تروریستی منافقین بوده است.
دربیانیه روز گذشته وزارت اطلاعات درباره نقش گروهک منافقین در اغتشاشات اخیر آمده است : در روزهای گذشته، ۴۹ نفر از عوامل و مرتبطین گروهک منافقین بازداشت شده‌اند. نامبردگان بنا به دستور تروریست‌های آلبانی نشین، از تولید اخبار جعلی تحریک کننده‌ اغتشاشگران تا سازماندهی ترور و تخریب، جهت‌دهی به شعارها، حضور مستقیم در صحنه‌های اغتشاشات خیابانی و تخریب اموال عمومی، تأمین تجهیزات مختلف برای مقابله با پلیس و مواد محترقه برای به آتش کشیدن اماکن و خودروهای عمومی و شخصی، فعالیت داشته‌اند.  سران منافقین خود نیز هیچ ابایی از اعلام نقش این گروهک در ایجاد درگیری، اغتشاش و آشوب در ایران ندارند و به صورت واضح و عیان اقدامات تروریستی اعضای وابسته خود را در رسانه‌های این گروهک منتشر می‌کنند.
 از جهت حقوق بین‌الملل وقتی به صورت واضح امنیت کشور توسط یک گروه تروریستی مورد تعرض قرار می‌گیرد و این گروه تروریستی به صورت آشکار به اقدامات خود اعتراف می‌کند، آن کشور به صورت مشروع اجازه پیدا می‌کند که مقر و اعضای آن گروه تروریستی را مورد هدف قرار دهد، دقیقاً همانند آنچه که در اقلیم شمال عراق علیه گروهک‌های تروریستی مستقر در این اقلیم یا علیه داعش در سوریه اتفاق افتاد. به بیان دیگر اقدامات تروریستی گروهک منافقین این حق را به ایران می‌دهد که جمهوری اسلامی مقر آنها را مورد هدف قرار دهد. گروهک منافقین در سال 1395 پس از مخالفت دولت و مردم عراق مجبور به ترک خاک این کشور و با برنامه‌ریزی امریکا در آلبانی مستقر شد.  در طول این سال‌ها دولت آلبانی نه تنها هیچ اقدامی در ایجاد محدودیت برای فعالیت‌های تروریستی این گروهک انجام نداده بلکه به صورت سیاسی از اقدامات تروریستی آنها حمایت کرده است. از سوی دیگر توانمندی پهپادی یا موشکی ایران صرفاً در محدوده کشورهای همسایه قرار ندارد، ‌بلکه توانمندی ایران در حوزه هوافضا بویژه در حوزه پهپادی در حدی قرار دارد که بتواند به راحتی مقر این سازمان در تیرانا را مورد هدف قرار دهد. ایران پهپادهای انتحاری و رزمی رادارگریزی در اختیار دارد که می‌تواند به مراتب بیش از مسافت ایران – آلبانی را طی کند و نقطه هدف را مورد اصابت قرار دهد.