روزنامه آرمان ملی
1401/07/11
روسیه و جنگ سوم جهانی
علی خرم استاد دانشگاه حقوق بینالمللدر یک ماه اخیر مکررا از سوی مقامات روسیه شنیده شده که احتمال به‌کارگیری سلاح هسته‌ای و شروع جنگ سوم جهانی وجود دارد. این موضوع که بعد از جنگ دوم جهانی و آثار مخرب و غیرقابل جبران به‌کارگیری دو بمب اتمی بر مردم بی‌گناه دو شهر ناکازاکی و هیروشیما بر همه جهانیان روشن شد، به‌کلی کنار گذاشته شد زیرا علاوه بر آثار ضد انسانی به‌کارگیری سلاح‌های هسته‌ای، هر قدرتی از این سلاح استفاده کند، خود و طرف مقابل را از بین می‌برد. همین استدلال باعث شد نوعی بازدارندگی در مقابل به‌کارگیری سلاح‌های هسته‌ای در جهان به‌وجود آید و مردم کره زمین بعد از بحران موشکی 1962 کوبا تا به امروز از آرامشی اطمینان بخش برخوردار شوند. اکنون بعد از 60 سال این موازنه آرامش به‌هم خورده و روسیه نشان می‌دهد برای رسیدن به اهداف خود احتمالا از به‌کارگیری سلاح‌های هسته‌ای ابایی ندارد. در واکنش به این موضوع، اکثر جهان آن را بلوف پوتین برای ترساندن غرب تلقی کرده اما برخی هم مانند خانم مرکل، صدراعظم سابق آلمان، آن را جدی پنداشته زیرا تصور دارند پوتین در موقعیتی قرار گرفته که برای وارونه کردن بازی از به‌کارگیری احتمالی سلاح‌های هسته‌ای هم ابایی ندارد. اما موضوع مورد منازعه، تقابل روسیه و ناتو است که به این بهانه روسیه وارد خاک یک کشور مستقل و عضو سازمان ملل متحد گردید و با درگیری‌های مختلف، بخش‌هایی از خاک اوکراین را تصرف کرد و اینک پوتین قصد دارد براساس همه‌پرسی در میان طرفداران روسیه در بخش‌های اشغالی، این بخش‌ها را رسما به خاک خود ضمیمه نماید. جامعه جهانی تصمیم خود را در قالب مخالفت با این رأی گیری روسیه در مناطق اشغالی، با صدور قطعنامه‌ای در شورای امنیت سازمان ملل متحد نشان داد که با وتوی روسیه روبه‌رو گردید. اگرچه عدم تصویب قطعنامه چیزی از وزن حقوقی و پیام سیاسی آن نمی‌کاهد. اینکه جامعه جهانی با احتمال به‌کارگیری سلاح‌های هسته‌ای توسط روسیه چه سیاستی اتخاذ خواهد کرد، موضوعی است که در جای خود قابل بحث است و یقینا غرب و ناتو و آمریکا متناسب با میزان تهدید روسیه، آمادگی‌های لازم را به‌وجود می‌آورند. اینکه جنگ سوم جهانی آیا شروع میشود و اگر شروع شود آیا قبل از به‌کارگیری سلاح هسته‌ای روسیه خواهد بود یا بعد از آن؟ اینهم موضوع پیچیده‌ای خواهد بود که بحث‌های گوناگون از ابعاد مختلف می‌طلبد تا حدودی روشن شود. اما یک سوال باقی می‌ماند و اینکه اگر برفرض بدون قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد، روسیه بخش‌هایی از خاک اوکراین را به خاک خود ضمیمه نماید، این انضمام قانونی و مستدام خواهد بود؟ پاسخ منفی است زیرا طبق مقررات حقوق بین‌المللی و از جمله حقوق بشردوستانه، کشوری که سرزمینی را به هر دلیلی اشغال می‌کند، جنبه موقتی دارد، باید به تمامیت ارضی آن سرزمین احترام بگذارد، حقوق کامل مردم تحت اشغال را رعایت کرده و در اولین فرصت سرزمین آن کشور را ترک نماید. آیا آمریکا که عراق را اشغال نمود می‌توانست عراق را به خاک خود ضمیمه نماید؟ بی‌شک جواب منفی است. روسیه هرچند سال یا چند ده‌سال طول بکشد در اوکراین یک اشغالگر محسوب میشود که علاوه براینکه باید بالاخره این سرزمین را تخلیه نماید. همین جا به کشورمان یادآوری کنم اینطور بی‌مهابا اخبار پهپادهای ایرانی در صحنه‌های جنگی اوکراین دارد در سطح جهان پخش میشود و به‌صورت یک حقیقت غیرقابل انکار در آمده است. نپردازند. چرا پهپادهای چین و هند که روابط نزدیکتر و استراتژیک با روسیه دارند در صحنه جنگ اوکراین ظاهر نمی‌شوند؟ آیا تصور میشود پهپادهای چینی از قابلیت کمتری نسبت به نوع ایرانی برخوردارند؟ قطعا اینطور نیست ولی چینی‌ها با اینکه می‌دانند هدف اول آمریکا هستند، خود را وارد این مسئله نمی‌کنند. بنابراین روسیه نباید به اشغال یک سرزمین مستقل و عضوسازمان ملل متحد با هر دلیل که روسیه وانمود کند، دلخوش باشد و بدتر از آن بساط همه پرسی در این سرزمین‌هایی که مردم آن رانده شده‌اند و باقیمانده قدرت ابراز وجود ندارند، برگزار شود و تصور نمود تاریخ و جامعه جهانی این اقدام روسیه را می‌پذیرد.
سایر اخبار این روزنامه
محدود کردن فضای مجازی گستره اعتراضات را بیشتر کرد
پشت پرده گرانی مــــــرغ
پرونده نمازی‌ها بسته شد
تل‌آویو در آذربایجان عامل ناتوست
دولت نقد و اعتراض قانونی را به رسمیت بشناسد
هزینه قطع اینترنت در چند روز اخیر چقدر بوده است؟
خواسته‌هاي مردم و احساس آرامش
در آینده نزدیک توافقی در کار نخواهد بود
مردم چطور اعتراض کنند؟
فضای دانشگاه نباید هرگز دستخوش اغتشاش و نا‌امنی شود
ماموریت قالیباف به ۳ کمیسیون تخصصی
دانشجو نباید دچار سیاست‌زدگی و حزب‌گرایی شود
روسیه و جنگ سوم جهانی
