حقوق‌بشر فراتر از قوانین داخلی

فریدون مجلسی
پس از انقلاب فرانسه قانونی وارد سیاست شد که اهمیت حقوق‌بشر را فراتر از قوانین داخلی کشورها دانست. بنابراین حکومت‌ها نمی‌توانستند با اتکا به قانون داخلی مردم‌شان را تحت‌فشار قرار بدهند. این به آن معنی است،‌ وقتی کشوری در عضویت سازمان‌ملل است، اندکی از استقلال‌اش کاسته می‌شود تا نتواند با افراط و تفریط نظم جهانی را به‌هم بزند. در واقع کشورها باید بدانند عضویت در جامعه‌جهانی ملزم‌شان می‌کند که در قبال رفتارهایی که در داخل دارند، باید به دتیا پاسخ بدهند. به‌همین دلیل وقتی در بوسنی و هرزگوین مسلمانان را با هجمه و تهدید تحت‌فشار دادند، نظام بین‌الملل به مسایل آن کشور ورود کرد و حتی اقدام نظامی را علیه حاکمیت وقت در دستور کار قرار داد تا به بندهای منشور سازمان‌ملل که برای مراقبت از ملت‌ها تبیین شده است، عمل کنند.
در واقع اگر سازمان‌ملل این منشور را نمی‌نوشت و کشورها به مسایل داخلی کشورهای دیگر بی‌اعتنا‌ می‌شدند، ملت‌های کشورهایی که دولت‌هایی قانون‌گریز دارند، نمی‌توانستند آسایش و آرامش را تجربه کنند. بنابراین قرار بر این گذاشته شده است که همه کشورها خودشان را با بایدها و نبایدهای حقوق‌بشری تطبیق بدهند.
 همچنین کشورها باید  تمامیت ارزی کشورهای دیگر را مورد توجه قرار بدهند. به‌همین دلیل وقتی عراق تصمیم به تهاجم نظامی علیه ایران گرفت در نهایت نظام بین‌الملل این کشور را به‌عنوان شروع‌کننده جنگ محکوم کرد.
در پایان ذکر  این نکته لازم است، دولت‌ها و حاکمیت‌ها باید تمام‌قد در خدمت مردم باشند و برای آرامش جامعه تلاش کنند و اگر با هر دلیل و بهانه‌ای دنبال تضییع حق مردم باشند، باید خودشان را برای واکنش جامعه‌جهانی آماده کنند.