مسئله جودو

کتمان واقعیت، نه فقط بازی با افکار عمومی است که می‌تواند باعث سلب اعتماد شود، چراکه خورشید هیچ وقت پشت ابر نمی‌ماند و واقعیت امر دیر یا زود مشخص می‌شود و آن زمان است که روسیاهی می‌ماند به زغال!
نزدیک به دو سال از تعلیق جودوی ایران در اتحادیه جهانی جودو می‌گذرد. محرومیتی که کمیته انضباطی این اتحادیه به علت مسابقه ندادن ملی‌پوشان ایران با نماینده‌های رژیم غاصب برای جودوی ایران در نظر گرفت و دادگاه حکمیت ورزش نیز آن را به اجرا درآورد تا جودوکاران کشورمان از حضور در رقابت‌های بین‌المللی محروم شوند. یک تصمیم کاملاً سیاسی که زایده تفکر کسانی است که می‌گویند ورزش از سیاست جداست. با این وجود عدم پیگیری درست این موضوع از سوی دست‌اندرکاران باعث شده همچنان تحریم جودو باقی بماند.
آخرین بار ۱۹ تیرماه سال جاری بود که گفته شد طی ۲۰ روز آینده دادگاه حکمیت ورزش رأی نهایی خود را صادر می‌کند و بسیاری از آقایان مدعی بودند که به احتمال بسیار فراوان قرار است فدراسیون جودوی ایران به حالت سابق و دوران عادی خود بازگردد، یعنی دیگر تعلیقی در میان نباشد. خبری مسرت‌بخش که طولی نکشید مشخص شد شباهتی به واقعیت ندارد.
امروز، اما یک‌بار دیگر شاهد اخبار امیدوار‌کننده در این راستا هستیم. درحالی‌که ۹ اردیبهشت‌ماه سال آینده حکم تعلیق چهار ساله ایران به پایان می‌رسد بار دیگر گفته می‌شود جلسه آرش میراسماعیلی، رئیس فدراسیون جودو با مسئولان فدراسیون جهانی و رئیس اتحادیه جودوی آسیا در تاشکند با اتخاد تصمیماتی مثبت برای آینده جودوی ایران همراه بوده است. اخباری که مشابه آن را پیش‌تر بار‌ها و بار‌ها شنیده بودیم، به‌طوری‌که باور آن اندکی دشوار است، وقتی هیچ یک از اخبار مسرت‌بخش قبلی با واقعیت منطبق نبود.
جودوی ایران در حالی همچنان چشم‌انتظار نتیجه گرفتن لابی آقایان است که تنها چند ماه تا پایان دوران محرومیت آن باقی مانده است، اما هنوز کسی نمی‌داند تا روز آخر باید چشم‌انتظار شنیدن اخبار واهی بود یا قرار است به راستی گامی مثبت برای این رشته مظلوم برداشته شود. دیدار میراسماعیلی با رئیس فدراسیون جهانی جودو اتفاق خوبی است، البته به شرط آنکه نتیجه دیدار‌های پرتعداد سودی برای جودوی ایران داشته باشد، نه آنکه ادامه‌دار شدن این وعده‌ها کار را به اردیبهشت‌ماه بکشاند و پایان دوران محرومیت مصادف شود با موفقیت آقایان این حق جودوی ایران است که مقابل حریفان رژیم کودک‌کش مبارزه نکند و این همان چیزی است که آقایان فدراسیون باید دنبال آن باشند.