محمود شوری: ثبات، مقدمه توسعه سیاسی است

آرمان ملي: يک کارشناس مسائل بين‌الملل گفت: تجربيات در کشورهاي منطقه به ما مي‌گويد تلاش براي تغيير سخت در منطقه عموما با نتايج فاجعه‌آميزي همراه بوده است. محمود شوري با بيان اين‌که «ايران به لحاظ ژئوپليتيک در يک منطقه حساس و پرتنش قرار دارد و به لحاظ سياسي و تاريخي نيز داراي ويژگي‌هاي منحصر به فردي است»، گفت: در همين چارچوب مسير آينده کشور را نمي‌توان بدون توجه به اين موضوعات تعريف کرد. وي با بيان اين‌که تجربه تحولات سياسي در کشورهاي منطقه در يکي دو دهه اخير نشان مي‌دهد که ممکن است ايجاد بي‌ثباتي در کشورها آسان باشد، اما برقراري ثبات و آرامش که مقدمه ضروري هر تلاشي براي توسعه سياسي و اقتصادي است، فرايندي سخت و طولاني است، افزود: اين قاعده در مورد کشورهاي منطقه خاورميانه حتي بسيار پيچيده‌تر است زيرا در اين منطقه تعارض منافع گروه‌ها و نيروهاي مختلف اعم از نيروهاي داخل منطقه يا خارج از منطقه که هرکدام براي اعمال سلطه بر ديگران تلاش مي‌کنند با تعارض ميان الگوهاي زيست يا نظام‌هاي حقيقت متفاوتي که هرکدام مسير متفاوتي را توصيه مي‌کنند پيوند خورده است. به همين دليل اغلب کشورهايي که در نتيجه انقلاب‌هاي عربي در سال 2010 با تحولات سياسي مواجه شدند هنوز در وضعيت با ثباتي قرار نگرفته‌اند زيرا در اين کشورها هم تعدد منافع وجود دارد و هم تعدد ايده. شوري با بيان اين‌که کساني که از روي ناآگاهي صحبت از تغييرات سخت يا براندازي در مورد ايران مي‌کنند مناسب است که تجربيات سال‌هاي اخير در منطقه را نيز مورد بررسي قرار دهند عنوان کرد: متأسفانه ما با رويکردهاي افراطي مواجه هستيم که ثبات سياسي در کشور را با خطر مواجه مي‌کنند. اين کارشناس مسائل بين‌الملل خاطرنشان کرد: در طول 20 سال گذشته منطقه خاورميانه و کشورهاي اطراف ايران شاهد تحولاتي بودند ولي هيچکدام از اين کشورها بعد از اين تحولات سخت به يک وضعيت با ثبات نرسيدند. عموما در اين کشورها نه تنها توسعه اقتصادي محقق نشده بلکه ثبات سياسي نيز به هم خورده است و شاهد بي‌ثباتي‌هاي سياسي و امنيتي در آن‌ها هستيم. اين کارشناس مسائل بين‌الملل ادامه داد: ما در چارچوب بهار عربي شاهد وقوع انقلاب در مصر بوديم، بعد از انقلاب مدتي گروه اخوان‌المسلمين مسئوليت در مصر را بر عهده گرفت ولي با کودتاي مجدد سيسي وضعيت در مصر به همان شکل سابق زمان مبارک بازگشت. شوري تصريح کرد: در همين چارچوب تجربيات در کشورهاي منطقه به ما مي‌گويد که تلاش براي تغييرات سخت در اين منطقه عموما همراه با نتايج قابل قبولي نيست و بهترين راه همچنان انجام اصلاحات است.