پیوست رسانه‌ای داشته باشیم

حسن بهشتی‌پور تحلیلگر مسائل بین‌الملل  
«اميرعبداللهيان: اگر براي ما مشخص شود که روسيه از پهپاد ايراني استفاده کرده، بي‌تفاوت نخواهيم بود.» مشکل ما اين است که اسير جنگ روايت‌ها هستيم و بالاخره بايد يک روايت دقيقي راجع به يک موضوعي داشته باشيم که براساس آن بگوييم اگر پهپاد به روسيه صادر کرديم، براي همکاري تسليحاتي با کشورها نمي‌توانيم تضمين دهيم که آن کشور کجا و کي از اين سلاح استفاده کند. همچنان که ما وقتي از روسيه سلاح مي‌گيريم، روسيه نمي‌تواند به ما بگويد که حتما اين سلاح را در فلان جا استفاده کن يا نکن. بنابراين وقتي ايران هم همکاري‌هاي دفاعي با روسيه دارد، يک همکاري کلي است و راجع به موضوعات مختلف و يکي از موضوعات هم پهپاد است. موضوعي که هيچ منع بين‌المللي هم نداشته است. ايران طبق عهدنامه 2231 منع صادرات و واردات داشت ولي به مدت پنج سال بود و ترامپ در سال 1399 که اواخر دوران رياست‌جمهوري‌اش بود خواست اين قطعنامه را تمديد کند که در اقليت قرار گرفت. کل اعضاي شوراي امنيت رأي ممتنع دادند، روسيه و چين مخالفت کردند و فقط آمريکا و دومنيکن رأي مثبت دادند. بنابراين اين منع برداشته شده و دوره‌اش نيز به اتمام رسيده است. درحقيقت تنها يک بند قطعنامه 2231 به سلاح‌هاي متعارف ربط دارد و آنهم به همين موضوع دوره پنجساله منع واردات و صادرات سلاح از ايران بوده که دوره آن تمام شده است. در مورد موشک‌ها هم که دوره هشت ساله بوده آنهم موشک‌هايي که براي کلاهک هسته‌اي طراحي شده باشد درحالي که موشک‌هاي موجود ايران هيچکدام براي کلاهک هسته‌اي طراحي نشده است بنابراين همکاري ايران و روسيه درمورد مبادله سلاح‌هاي متعارف و نه سلاح‌هاي غيرقانوني است. معلوم نيست از نظر حقوقي روي چه چيز دارند استناد مي‌کنند چون مبناي حقوقي ندارد. روابط ايران و روسيه در واردات و صادرات يک روابط متعارف است و سلاح غيرمتعارفي هم نيست که منع بين‌المللي داشته باشد. اما مساله اين است که ايران بالاخره در اين زمينه بايد يک روايت دقيق، همه جانبه و متقن ارائه کند تا بتواند به افکار عمومي دنيا و داخل کشور توضيح دقيق دهد. هر اقدامي به ويژه اين جور اقدامات بايد يک پيوست رسانه‌اي داشته باشد و مشخصا و دقيقا معلوم باشد که سياست اعلاني ايران چيست. الان کشوري مثل ترکيه داريم که در جنگ ادعاي بي‌طرفي دارد ولي به اوکراين پهپاد مي‌دهد و از طرفي صادرات نفت روسيه را عملا برعهده گرفته و براي دور زدن تحريم‌ها به روسيه کمک مي‌کند. يا عربستان که سياست بي‌طرفي دارد و در عين حال که با روسيه در اوپک پلاس همکاري و کمک مي‌کند که قيمت نفت همچنان بالا بماند اما در عين حال سياست روسيه در اوکراين را هم قبول ندارد. بنابراين موضوع خيلي روشن است که سياست ايران بايد خيلي شفاف و دقيق مطرح شود و از اول تا آخر يک حرف بزند و يک جور موضع بگيرد نه اينکه گاهي وقت‌ها احساس تناقض به‌وجود مي‌آيد و گاه تکذيب يا تاييد است و گاهي وقت‌ها کميته تحقيق را تاييد مي‌کنيم و گاهي اوقات هم نماينده ما در سازمان ملل اعلام مي‌کند که تشکيل کميته تحقيق غيرقانوني است. چرا در قطعنامه چنين چيزي پيش بيني نکرده و موضوعاتي از اين دست. از اين رو به نظر مي‌رسد يکبار براي هميشه بايد اين تصميم را بگيريم که براي همه چيز، دقيق و شفاف يک پيوست رسانه‌اي درست کنيم.