مدیریت توطئه لازمه این روز‌های ورزش

سال‌هاست که از اهمال‌کاری‌ها و اقدامات دیرهنگام مسئولان ورزش کشور در مواجهه با برخی بحران‌ها، شیطنت‌ها و توطئه‌های بین‌المللی ضربه خورده‌ایم، اما هر بار خیلی زود همه چیز را به دست فراموشی سپرده‌ایم و به همین جهت و باز هم مکرراً اسیر همان جریان شده‌ایم.
اینکه به ورزشکاران ایران ویزا نمی‌دهند یا اینکه به دلایل واهی از حضور در مسابقات رسمی و تأیید شده از سوی فدراسیون‌های جهانی در ایران سرباز می‌زنند، نمونه‌هایی است که می‌توان با مدیریت درست و به‌موقع مقابل آن‌ها ایستاد و جلوی ضرر و زیان آن را گرفت.
این روز‌ها استرالیا که نوکری‌اش برای انگلستان و امریکا بر عالم و آدم مشخص است، بهانه آورده و نمی‌خواهد برای دیدار با تیم بسکتبال کشورمان به ایران سفر کند و خواستار بازی در زمین بی‌طرف (کشور ثالث) شده است. درخواستی که البته فیبای آسیا شفاهاً آن را رد کرده، اما گویی این مسئله چندان به مزاج استرالیایی‌ها خوش نیامده که هیچ پاسخی به ایمیل‌های فدراسیون بسکتبال ایران در خصوص روند لازم برای سپری کردن مراحل اخذ ویزا و همچنین موضوعات مرتبط با کرونا نداده‌اند و اقدامی برای اخذ روادید جهت حضور در ایران نکرده‌اند! در این خصوص خطاب به آن‌ها باید گفت که موضوعات و مسائل داخلی ما به خودمان ارتباط دارد و بهتر است شما به مشکلات کشور قرضی خودتان بپردازید به جای اینکه نگران وضعیت کشور ما باشید.
اما حرف اصلی با مسئولان ورزش ایران است. همه خوب می‌دانیم که کشور‌هایی مثل استرالیا و کانادا از هیچ شیطنتی در مواجهه با ایران دریغ نمی‌کنند. پس این وظیفه شماست که با اقدامات و گزارش‌های به‌موقع به مراجع بین‌المللی عملاً کاری کنید که آن‌ها در موضع ضعف قرار گیرند. امروز وظیفه فدراسیون بسکتبال است که با مکاتبه به موقع و ارسال تمام مدارک مورد نیاز، فدراسیون جهانی و همچنین فیبای آسیا را در جریان دقیق کارشکنی‌های استرالیا قرار دهد تا آن‌ها نتوانند هر امتیازی را که دلشان می‌خواهد از ایران بگیرند. این مسئله در مورد عدم صدور ویزا یا صدور دیرهنگام ان برای ورزشکاران ایرانی عازم به مسابقات بین‌المللی هم صادق است و مسئولان ورزش کشورمان در حالی که می‌دانند ممکن است با چنین شرایطی روبه‌رو شوند باید مقدمات کار‌های خود را حتی از چند ماه قبل انجام دهند تا کمتر درگیر چنین حواشی و معضلاتی شوند.
آنچه مسلم است، نظام سلطه و استکبار به همراه ایادی خود از جمله همین استرالیا حالا با نقشه‌های جدید و بهانه‌های تازه می‌خواهد هر طور که شده ایران را به انزوا بکشاند. نمونه‌های زیادی هم می‌توان برای آن مثال زد، همین بسکتبال یا برنامه شکست خورده حذف ایران از جام جهانی؛ آن‌ها نقشه‌های خود را می‌کشند و کوتاه هم نمی‌آیند. هر روز یک نقشه و طرح تازه خواهند داشت، اما در این میان مسئولان ورزش ایران هستند که باید برای مقابله با این همه دشمنی و کینه‌ورزی برنامه داشته باشند. باید بتوانیم چنین بحران‌هایی را مدیریت کنیم تا در این بزنگاه‌ها به مشکل برنخوریم. دشمن، دشمنی‌اش را می‌کند، این روز‌ها بدتر و با برنامه‌تر از قبل. پس ما با علم به این همه دشمنی و توطئه باید برای مقابله با آن برنامه داشته باشیم و اجازه ندهیم امثال استرالیایی‌ها که جیره و مواجب‌شان را از کاخ باکینگهام می‌گیرند برای ایران سرافراز دردسرساز شوند که اگر شدند و موفق هم شوند، آن وقت باید ایراد کار را در خودمان جست‌وجو کنیم که چرا به موقع جلوی دشمنی آن‌ها نایستادیم تا دستمان در پوست گردو نماند.