روزنامه خراسان

مورد عجیب آقای گل‌های جام‌جهانی

 روز به‌ روز به هیجان شروع جام‌ جهانی فوتبال نزدیک‌تر می‌شویم؛ مهم‌ترین و جذاب‌ترین رقابت فوتبال جهان که اوج هیجان و رقابت است. هر جام برای ما عطر و بویی دارد؛ یک جام با بازی‌های زیبا، یک جام با گل‌های به‌یاد ماندنی و بعضی جام‌ها هم با حاشیه‌هایی مثل اختاپوس پیشگو یا شیپورهای کر کننده. یکی از موضوعاتی که به‌ نماد هر جام تبدیل می‌شود، گل‌هایی است که رد و بدل می‌شود. از پنالتی برمه در فینال 90  تا گل‌های باجیو در 94، ضربه‌های سر زیدان در فینال 98 و سوتی مرگبار کان در 2002 و... این آقای گل‌ها هستند که با گلزنی در هر جام به آن تورنمنت حال و هوایی متفاوت می‌بخشند و جذابیت جام‌ها هم به ‌این است که آقای گل‌هایش غافلگیری‌های جالبی دارند. گلزن برتر هر دوره ممکن است بازیکنی معمولی باشد که قبل و بعدش چندان مطرح نبوده یا ممکن است یک فوق‌ ستاره باشد. در کل جذابیت فوتبال به این است که نمی توان آن را پیش‌بینی کرد. به ‌طور مثال، چه کسی فکر می‌کرد سال 1994 و در حضور فوق‌ستاره‌هایی مثل روماریو، ببتو، باجیو، باتیستوتا و ... یک بازیکن گمنام از روسیه به ‌نام سالنکو که تیمش هم در همان مرحله اول حذف شد آقای گل جام شود؟ سالنکو قبل و بعد آقای گلی کجا بود و چه کرد؟ تصویری از گل‌های او به ‌یاد دارید؟ به‌احتمال زیاد حتی اگر آن‌ جام را دیده باشید اسم گئورگی هاجی، باتیستوتا، استویچکوف و ... برای‌تان آشناتر است از آقای گل مسابقات. از این طرف سالنکو فقط در سه ‌بازی شش گل زد، اما لیونل مسی معروف در چهار جام همین تعداد گل زده و هیچ‌وقت هم آقای گل نشده یا کریستیانو رونالدو در چهار جام فقط یک گل از مسی و سالنکو بیشتر زده است یعنی هفت گل. حالا متوجه می‌شوید داستان آقای گلی در جام‌جهانی چقدر عجیب و خاص است. در این پرونده نیم‌نگاهی به آقای گل‌های خاص جام‌ها داریم؛ البته برای این‌که محتوای جمع‌وجورتری داشته باشیم به زمان خیلی دور نرفته ایم.  
عجیب‌ و غریب مثل اسکیلاچی
تیم ملی ایتالیا به‌ دلیل فوتبال جذاب، ستاره‌های معروف و البته مهم‌تر از همه خوش ‌تیپ بودن بازیکنانش همیشه محبوب ما ایرانی‌ها بوده است. جام 90، ایتالیایی‌ها میزبان مسابقات بودند و تیم خوبی را هم روانه جام کردند. در آن تیم خوش ‌تیپ یک بازیکن با موهای کوتاه حضور داشت که در طول هفت بازی برای تیمش شش گل زد، آقای گل و بهترین بازیکن جام شد؛ همین ‌طور به انتخاب فرانس فوتبال عنوان بهترین بازیکن سال جهان را هم کسب کرد. سالواتوره اسکیلاچی آن زمان 26 ساله بود و انتظار می‌رفت برای سال‌ها در فوتبال جهان بدرخشد، اما جالب است بدانید او فقط یک سال دیگر در تیم ملی ایتالیا بازی کرد. پس از چند فصل بازی ضعیف در لیگ کشورش به ژاپن رفت و بعدها در 33 سالگی بدون این ‌که عنوان فردی و تیمی دیگری کسب کند از فوتبال خداحافظی کرد، اما این تمام عجایب این بازیکن نیست. سالواتوره فقط هفت گل ملی در کارنامه‌اش دارد. یعنی قبل و بعد جام 90 که حسابی درخشید فقط یک گل دیگر برای تیم ملی کشورش زد. حالا چرا بازیکنی در این حد معمولی آقای گل و مرد سال جهان شد؛ آن‌ هم در سالی که امثال مارادونا، ماتئوس، فان‌باستن، باره‌سی، گاسکوین، گولیت و کلیزمن در اوج بودند از عجایب فوتبال است. با گل‌های این بازیکن بود که ایتالیا تا یک قدمی فینال رفت و در پنالتی به آرژانتین باخت، اما هیچ‌کس نفهمید اسکیلاچی یک بازیکن معمولی بود که یک مقطع کوتاه درخشید یا یک بازیکن بزرگ بود که زود محو شد؟
 
عجیب‌تر از اسکیلاچی اولگ سالنکو
سالنکو بازیکن تیم ملی روسیه در جام 94 آمریکا با شش گل آقای گل مسابقات شد. آن ‌هم در شرایطی که تیمش بعد از سه بازی از جام حذف شد. به این ترتیب سالنکو تنها آقای گل جام است که صرفاً با حضور در مرحله گروهی توانسته است این عنوان را کسب کند، اما این تمام داستان او نیست. سالنکو هشت بازی ملی برای تیم کشورش انجام داده و در این هشت بازی فقط شش گل زده است. یعنی او تمام گل‌های ملی‌اش را در جام جهانی زده و قبل و بعد آن حتی یک گل در کارنامه‌اش ندارد. سال 94 در آن جام ‌جهانی جالب، ستاره‌هایی مثل روماریو و باجیو بودند، اما سالنکو که فقط 25 سال داشت به ‌لطف خط دفاع ضعیف تیم ملی کامرون در یک بازی پنج گل زد تا با یک گل دیگر آقای گل شود، اما آقای گل این جام هیچ‌وقت در رده ملی و باشگاهی موفقیتی کسب نکرد. معروف‌ترین تیمی که سالنکو در آن بازی کرده بود والنسیای اسپانیا بود که در آن‌جا هم بعد از 25 بازی فقط هفت گل زد. اگر درباره متوسط بودن اسکیلاچی شک داشتیم سالنکو حتی متوسط هم نبود و او را باید ضعیف‌ترین بازیکنی دانست که آقای گل جام‌ جهانی شده است.

در جاده تباهی
با خامس رودریگز
خامس رودریگز وقتی فقط 22 سال داشت با شش گل، آقای گل جام‌ جهانی 2014 برزیل شد. خامس تنها هافبکی است که این عنوان مهم را کسب کرده است، اما فقط این موضوع نبود که باعث شد فوتبال‌دوستان روی او به‌عنوان یک استعداد عجیب تمرکز کنند. تیم کلمبیا تنها در پنج بازی حضور داشت و خامس شش گل زد؛ آن ‌هم به‌عنوان هافبک هجومی نه یک مهاجم هدف. به‌علاوه این‌که خامس گل‌های بسیار زیبایی به اروگوئه و برزیل و ... زد. همه این مسائل در کنار سن و سال کم خامس دست به‌دست هم داد تا تصور کنیم شاهد ظهور یک فوق‌ ستاره جدید در دنیای فوتبال هستیم. بازیکنی که در 19 سالگی لباس پورتو را پوشید، با موناکو درخشید و در 23 سالگی با قراردادی 80 میلیون دلاری و شکستن یک رکورد بزرگ برای بازیکنان کلمبیایی، به رئال مادرید رفت، اما نه در رئال درخشید، نه بایرن و نه اورتون تا این‌که در 30 سالگی به الریان قطر رفت و با شجاع خلیل‌زاده هم‌بازی شد، اما دورانش در الریان هم طولی نکشید و حالا در المپیاکوس یونان حضور دارد. مسیری عجیب برای یک بازیکن که قرار بود معادله انحصاری دوران رونالدو و مسی را برهم بزند.

و اما عجیب مثل رونالدوی چاق
رونالدوی برزیلی را با درخشش در جام 98 و برخورد سنگینی که با فابین‌بارتز در فینال داشت به ‌یاد می‌آوریم، اما بعد از آن فینال تلخ که یاران زیدان با سه گل برزیل را شکست دادند، اسم رونالدو مترادف شد با مصدومیت. او بازیکن لایقی بود. بارها عنوان بهترین بازیکن سال جهان و آقای گلی لیگ‌های معتبر را کسب کرد، اما روند توام با مصدومیت او باعث شد تصور کنیم دیگر درخششی از او نخواهیم دید تا این‌که او در جام 2002 کره و ژاپن به میدان بازگشت؛ بازگشتی که با توجه به سه سال مصدومیت امیدی به درخشش  او نبود، اما رونالدو نه‌تنها آقای گل شد بلکه طلسم آقای گل شدن در جام‌های جهانی با پنج و شش گل را هم شکست؛ طلسمی که برای چند دهه روی جام سایه انداخته بود و بعد از آن هم ادامه یافت. بد نیست بدانید قبل از رونالدو از جام 1978 تا 1998 فرانسه، همه آقای گل‌ها شش گل زده بودند، اما رونالدوی مصدوم توانست این رکورد را به‌جا بگذارد. در جام جهانی روسیه هم هری‌کین با شش گل آقای گل جام شد.
عجایب دیگری از دنیای آقای گلی



بهترین آقای گل     
  ژوست فونتین فرانسوی با 13 گل در جام 1958 سوئد  رکورد بیشترین گل یک جام را در اختیار دارد. رکوردی که بعید است شکسته شود، به‌خصوص این‌که فوتبال دنیا پیشرفت کرده، تیم‌ها با بدن سازی، تمرینات و تحلیل و بررسی های دقیق به هم نزدیک شده‌اند و بعید است یک بازیکن بتواند در چند بازی این تعداد گل بزند.  
 
 
 
 
 
بدترین آقای گل   
   گارینشا، مبتکر دریبل‌های کشویی و بازیکن خوش ‌تکنیک برزیل بود که در جام 1962 شیلی با چهار گل و بر اساس قرعه عنوان آقای گلی را کسب کرد. نکته جالب جام این بوده که شش بازیکن با چهار گل در این جام حضور داشتند، آن ‌هم یک دوره بعد از جامی که آقای گل اش 13 گل زده بود، اما فیفا قرعه‌کشی می‌کند تا عنوان آقای گل فقط به یک نفر از این شش نفر برسد و قرعه به‌نام گارینشا درمی‌آید. غیر از او در هیچ دوره‌ای آقای گل کمتر از پنج گل به‌ثمر نرسانده است.
 
 
 
 
آقای لیونل از شما توقع نداشتیم     
     مسی فوق‌ ستاره‌ای است که دنیای فوتبال را تحت‌ تاثیر قرار داده است، اما بد نیست بدانید او نه تنها تاکنون  آقای گل جام نشده بلکه به‌رغم حضور در چهار جام، در تمام ادوار حضورش تنها شش گل به‌ثمر رسانده است. مسی در 2006 فقط یک گل زد. در 2010 که مارادونا مربی آرژانتین بود هیچ گلی به‌ثمر نرساند. در 2014 توانست چهار گل بزند که از بد حادثه یکی از این چهار  گل در دقیقه 93 بر تور دروازه علیرضا حقیقی دروازه‌بان تیم ایران بوسه زد. در 2018 هم فقط یک گل زد. البته کریستیانو رونالدو هم وضع بهتری ندارد و در تمام چهار دوره‌ای که بازی کرده در مجموع هفت گل به‌ثمر رسانده تا ببینیم چقدر شکل گلزنی و اتفاقات جام‌ جهانی نسبت به بازی‌های باشگاهی و حتی جام ‌ملت‌های قاره‌ای متفاوت است.
 
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
وزیر کار:یارانه ثروتمندان به تدریج حذف می‌شود (شهروند) انتقال پایتخت؟ شوخی می‌کنید؟! (جوان)فرصت‌هاي ترامپيزم (اعتماد) با دورزدن قانون مجلس به اروپا برای تحریم‌ها پاداش ندهید! (کيهان)
سایر اخبار این روزنامه
سایپا و ایران خودرو دست در دست هم! مورد عجیب آقای گل‌های جام‌جهانی متهمان اثربخشی بسیار پایین مشاوره‌طلاق وزن کشی ادبیات فارسی در نمایشگاه کتاب بارسلون مناظره جنجالی قوچانی و روان بخش اروپا از زمستان سخت عبور کرد؟ حقوق ها در پاییز، بهاری شد رئیسی: دانشگاه برای مسائل اخیر راهکار بدهد تاکید قالیباف بر نادیده نگرفتن اعتراضات اصلاح خواهانه مردم کدام استان ها تورم بیشتری را بر دوش کشیدند؟ ورود وزارت نیرو به معضل کشف رود اعتراف بادیگاردهای کمدین معروف به اسیدپاشی ! جنجال روبیکا و گوگل