روزنامه جوان
1401/08/10
سنگ بزرگ VAR
سال‌ها قبل، فوتبال ایران در آسیا زبانزد بود، نه فقط به لحاظ فنی و قدرتی که آن را به آقای آسیا تبدیل کرده بود، بلکه به لحاظ داشتن تماشاگران بی‌شمار و صدالبته پرشور که درست نقطه مقابل هواداران فوتبال در کشور‌های عربی حاشیه خلیج همیشه فارس بودند. کشور‌هایی که با وجود رایگان بودن اکثر بازی‌های آن‌ها (به دلیل خرید بلیت توسط افراد متمول) با سکو‌هایی خالی از جمعیت مواجه بودند، برعکس سکو‌های ورزشگاه‌های ایران که همواره مملو از تماشاگرانی پرشور بود که ای‌اف‌سی و حتی فیفا را به وجد می‌آورد، دلیل مهمی که کنفدراسیون فوتبال آسیا را مجاب می‌کرد به دادن میزبانی مسابقات مختلف به ایران. رقابت‌هایی که میزبانی ایران ضامن و تضمین‌کننده پر بودن سکو‌های ورزشگاه بود و تزریق هیجانی که ای‌اف‌سی و فیفا خواهان آن بودند.امروز، اما شرایط کاملاً تفاوت دارد، نه فقط به این دلیل که کشور‌های حاشیه خلیج همیشه فارس نیز توانستند تماشاگران خود را به حضور در ورزشگاه‌ها مجاب کنند و دیگر سکو‌های استادیوم‌های فوتبال آن‌ها کمافی‌السابق خالی از هرگونه هواداری نیست. تفاوت امروز با دیروز در تجهیز ورزشگاه‌های کشور‌های همسایه است. ورزشگاه‌هایی که به لحاظ زیرساختی حرف اول را می‌زنند و به همین دلیل مهم و کافی توانستند کنفدراسیون فوتبال آسیا را به گرفتن میزبانی‌های مختلف مجاب کنند و حرف اول و آخر را در مصاف با رقبایی، چون ایران بزنند. استفاده از کمک‌داور ویدئویی، جدیدترین تجهیزاتی است که طی چند سال اخیر وارد عرصه فوتبال شده و کشور‌های آسیایی نیز در جهت به‌روز کردن خود به آن روی آورده‌اند. مورد بسیار مهمی که حالا نه فقط نقشی تعیین‌کننده در اعطای میزبانی‌ها دارد که یکی از اصول قضاوت داوران در رقابت‌های بین‌المللی است، یعنی اوجب واجبات فوتبال که نمی‌توان به سادگی از آن چشم‌پوشی کرد. مسئله‌ای که باعث شده طی یکی، دو سال اخیر بار‌ها و بار‌ها بحث استفاده از کمک‌داور ویدئویی در فوتبال ایران به میان آید و در جدیدترین اتفاق نیز هیئت رئیسه برای ورود VAR در اسرع وقت به ایران به اجماع لازم برسد. اما در لابه‌لای اخباری که در این خصوص به گوش می‌رسد، موارد بسیار مهمی وجود دارد که می‌تواند بار دیگر سدی مقابل استفاده از VAR در فوتبال ایران شود.
یکی از مسائلی که در جلسات یکی، دو روز گذشته هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال و کمیته داوران به تصویب رسیده، این است؛ ورزشگاهی که تجهیزات VAR نداشته باشد، نمی‌تواند میزبانی کند. این همان قانونی است که کنفدراسیون فوتبال آسیا و فدراسیون جهانی فوتبال نیز بدان تأکید دارند، اما مسئله مهم در این بین تصمیمی است که آقایان برای استفاده از VAR گرفته‌اند. گفته میشود باشگاه‌ها باید کمک و با هزینه خودشان ورزشگاه‌ها را به سیستم VAR تجهیز کنند. اما آیا با این اوصاف می‌توان امیدوار بود روند حضور کمک‌داور ویدئویی تا نیم‌فصل دوم سال آینده به نتیجه برسد؟!
انداختن بار مالی این داستان روی دوش باشگاه‌های فوتبال ایران که هر یک تا خرخره زیر بار قرض و بدهی هستند و به این واسطه توان گرفتن مجوز حرفه‌ای را هم ندارند، نه فقط سنگ بزرگ برای ورود کمک‌داور ویدئویی به فوتبال ایران است که نشان می‌دهد در جلسات چند ساعته آقایان به هیچ عنوان کارشناسانه به مسئله VAR و ورود آن به فوتبال ایران نگاه نشده است.
سایر اخبار این روزنامه
خویشتنداری کردیم تا صف اعتراض و اغتشاش جدا شود
امریکا کجای آشوب‌های اخیر بود
جان‌دادن آشوب با فیک‌ها!
خادم حرمین شریفین غرق در ابتذال هالووین!
پاسخ نه چندان قاطع وزارت خارجه به آلمان
رویکرد قفقازی تهران باکو را جای خودش خواهد نشاند
چوب لای چرخ تیم ملی!
ناکام‌تر از مظفرالدین شاه و چارلز سوم در توهم سلطنت!
کم‌لطفی بیلبورد‌های شهرداری به شاعران انقلابی
مسیر انتقاد اجتماعی از صحنه تئاتر می‌گذرد
سنگ بزرگ VAR
کار‌هایی که برای جوانان نکردیم
افول امریکا در کلام اندیشمندان امریکایی
