غلامرضا مرحبا
عضو ناظر مجلس بر شورای پول و اعتبار

دریافت کننده چک دیجیتال، می‌تواند اعتبار صادرکننده و سابقه تجاری او را کنترل کند. کارکرد چک در کشورمانند ارز برخلاف پیش بینی قانون تجارت بود. چک‌های مدت دار یا بدون پشتوانه در قانون وجود نداشت، ولی استفاده زیادی از آن صورت گرفت. بسیاری از خانواده‌ها به همین دلیل از هم پاشیده شدند و برخی از کسب و کار‌ها به تعطیلی درآمدند. زندان‌های کشور در یک دوره‌ای پر از متهمانی شد که اطلاع درست و مناسبی از قانون چک نداشتند و از این وسیله تجاری ساده استفاده نادرست می‌کردند. استفاده از چک‌های صیادی تا حدود بسیار زیادی جلوی آثار سوء استفاده ناصحیح از چک را نه به صورت کامل، اما به شکل نسبی گرفت. براساس آمارعمده چک‌های صادر شده، پاس می‌شود و معمولا افراد چک‌های بلامحل کمتری صادر می‌کنند. اما در عرصه دیجیتال درهر حال به سمتی خواهیم رفت که از ابزار‌های سنتی فاصله گرفته می‌شود، این فاصله گرفتن از ابزار‌های سنتی به معنی افزایش سرعت، دقت و سهولت دسترسی، کنترل و پیگیری است. چنانچه چک دیجیتال به عنوان یک وسیله مبادله رسمی و قانونی جایگاه خود را پیدا کند و مارا از چک‌های کاغذی که عمدتا غیر قابل ردیابی در سامانه‌ها بودند، بی نیاز سازد، کار مناسبی است. اهمیت چک دیجیتال از این جهت دو چندان می‌شود که وقتی معامله‌ای انجام می‌پذیرد، دریافت کننده از سابقه تجاری صادرکننده اطلاع به دست می‌آورد و این کار بر نظارت قانونی می‌افزاید. اگر چک دیجیتال انتظارات را برآورده سازد، بسیاری از مشکلات برطرف خواهد شد. در چک کاغذی موضوع اصالت امضا بسیار اهمیت دارد، زیرا چک‌های سفید امضایی که به تایید رسیدند و بعضا از مبالغی که صحت ندارد پر شده اند، گرفتاری‌های زیادی به وجود آورده اند. با دیجیتالی شدن اعتبار به چک برخواهد گشت و سامانه اجازه نمی‌دهد صادرکننده خلاف مقررات رفتار کند