فضای ابری ، گفت‌وگوی بین‌نسلی را برنمی‌تابد

آرمان‌امروز:‌ اينکه  جامعه‌اي در برهه‌هايي چالش‌هايي را تجربه کند به قائده نمي‌تواند امري غير طبيعي جلو داده شود. آنچه اهميت دارد، چيزي جز نحوه مديريت در روزهاي سخت است. در واقع با توجه‌نشان دادن به الزام‌هاي بحران‌زدايي، مي توان از گذرگاه‌هاي نگران کننده به سلامت عبور کرد. در اين ميان «گفت‌وگو» و «تبادل نظر» يکي از راه‌هايي است که مي‌تواند به بازشدن گره‌ها کمک کند. در واقع، اگر سليقه‌هاي متضاد بتوانند باهم ، همنشيني و مباحثه داشته باشند، فضا براي جايگزيني تعامل به جاي تقابل و احياناً تنازع فراهم خواهد شد. 
با اين‌حال يکي از ناهنجاري‌هايي که در فضاي سياسي و مديريتي ايران ملموس است و تا امروز هزينه هاي زيادي را موجب شده ، چيزي جز اين نيست که گروه‌هاي سياسي، فعالين اجتماعي و همچنين مسئولان سطوح بالاي نظام مديريتي نمي‌توانند و شايد هم نمي‌خواهند با همديگر وارد فضاي گفت‌و‌گو و مذاکره شوند که اين نقيصه، خسارت‌هاي زيادي را به سيستم مديريتي کشور و در نتيجه منفعت عمومي تحميل کرده است. اکنون اين سئوال مطرح مي‌شود؛ چرا نمي‌توانيم گفت‌و‌گوهايي را که مي‌توانند سازنده باشند تجربه کنيم. همچنين لازم است، نسل‌هاي مختلف هم بتوانند در فضايي تعاملي نظرات‌شان را بشنوند و به نتيجه‌اي واحد برسند. به‌هرحال اينکه «نسل‌هاي قديمي‌تر خواسته‌هاي نسل جديد را جدي بگيرند» مي‌تواند در راستاي گره‌گشايي تاثيري زياد داشته باشد. در واقع نکته نگران‌کننده و هزينه‌ساز چيزي جز اين نيست که مطالبات قشر جوان و نوجوان اساسا شنيده نمي‌شود و اگر هم شنيده شود، با بي‌توجهي محض مواجه مي‌شود که اين حتما پديده‌اي خطرناک براي هر جامعه‌اي به‌شمار مي‌رود. چرا که نسل پوياي جوان اگر به اين تشخيص برسد که جدي گرفته نمي‌شود، شروع به عصيان کرده و ساختار کشور را زير سئوال خواهد برد.
«آرمان‌آمروز» در گفت‌و‌گو با محمد جواد حق‌شناس، فعال سياسي اصلاح‌طلب و احمد بخشايش نماينده ادوار مجلس به بررسي مانع‌هايي مي‌پردازد که مانع از برقراري گفتمان بين طيف‌هاي مختلف مي‌شود.
خودراًيي گفتوگو را مغفول ميکند


محمد جواد حق‌شناس، فعال سياسي اصلاح‌طلب در گفت‌و‌گو با  «آرمان‌امرو»ز ضمن تاکيد بر اهميت گفت‌ و گو اظهار داشت:‌ اگر ايران روزهاي نگران کننده‌اي را سپري مي‌کند، چند دليل دارد که يکي از اصلي ترين دليل‌ها چيزي جز خودراًيي فعالين عرصه سياست و مسئولان نيست. در واقع متاسفانه جريان‌هاي سياسي همه آنچه در ذهن دارند را تمام و کمال صحيح مي‌دانند و به همين دليل حاضر به همنشيني در قبال رقيب نيستند. طبيعي است چنين رفتاري کشور را از بخش عظيمي از تفکر و نظري که وجود دارد، محروم مي‌کند. در واقع مشکل به قدري جدي است که حتي ارگان‌هاي رسمي‌اي مثل دولت و مجلس هم به جاي تعامل در راستاي تاثيرگذاري، بنا را بر تقابل با همديگر مي‌گذارند که اين روند تنش را وارد چرخه مديريتي مي‌کند که اين هم به خودي خود هزينه‌ساز است.
عضو حزب اعتماد ملي در ادامه گفت: همچنين لازم است، فضا را براي گفت‌وگو بين نسل‌ها و اقشار مختلف فراهم کنيم. با اين توضيح که پيشرفت و توسعه بدون رايج شدن «گفتمان» در جامعه هدفي است که محقق نخواهد شد. يعني اگر بخشي از مردم خودشان را غيرخودي و دسته ديگر را خودي بدانند، محال است در آن جامعه بتوان قدم‌هاي مثبتي براي رفع مشکلات برداشت.
حق‌شناس در پايان گفت: اگر رقيب‌ها اين ذهنيت را باور کنند که همه گروه‌ و سليقه‌ها هدفي غير از اعتلاي کشور و آرامش خيال مردم ندارند، مي‌توانند همديگر را بربتابند تا فضاي گفت‌و‌گو حاصل شود. با اين توضيح که گفت‌و‌گو يکي از اصلي‌ترين پيش‌شرط‌هاي توسعه است.  همچنين اگر قديمي‌ها بدانند که با گذشت ساليان برخي از بايدها و نبايدها فرق کرده است، حرف‌هاي نسل جديد را گوش خواهند داد تا از اين طريق نسل جوان هم قانع شود.
غفلت از تعامل هزينهساز است
احمد بخشايش، نماينده ادوار مجلس در گفت‌و‌گو با «آرمان امروز» غفلت از تعامل با نگاه‌هاي متفاوت را خسارت‌بار و دليل اصلي عدم هماهنگي بين طيف‌هاي مختلف سياسي و دستگاه‌هاي مسئول مي‌داند.
اين چهره اصولگرا در ادامه گفت: متاسفانه از همان دهه شصت رقابتي جدي بين سياسيون راه افتاد. رقابتي که حتي به جدل‌هاي کلامي و رفتاري منجر شد که در همان برهه هم ضررهاي زيادي زد. در واقع نوعي خودخواهي و اينکه «فقط من درست تشخيص مي دهم»‌ موجب ناديده گرفته شدن طرف‌هاي ديگر مي‌شود و طبيعي است،  نديدن توانمندي و شايستگي ديگران اراده و انگيزه گفت‌و‌گو را کور مي‌کند. به همين  دليل با وجود نياز مبرمي که کشور به همنشيني سليقه‌هاي متضاد دارد، متاسفانه کمتر شاهد هستيم که «برقراري فضاي تعاملي در بين گروه‌ها و اقشار مختلف» امري بعيد شده است.
او افزود: نکته مهم ديگري هم که متاسفانه مغفول مانده است، اين است که نسل قديم به شرايط نگاه خاصي دارند و به‌همين دليل به‌هيچ وجه حاضر نيستند دغدغه‌هاي جوان‌ترها را موضوعي مهم بدانند که همين عامل موجب مي‌شود، اختلاف‌سليقه به لايه‌هاي مختلف جامعه رسوخ کند که معلوم است، اگر فضاي در فضاي جامعه تشتت و چنددستگي پررنگ باشد، هيچ برنامه‌اي را نمي‌توان آنطور که لازم است، اجرايي کرد که در چنين حالتي مشکلات ماندگار شده و عامه مردم دچار گرفتاري‌ زيادي خواهند شد.
بخشايش در پايان گفت: اگر همه بدانيم کشور و همچنين داشته‌ها و کمبودهاي هاي کشور به تمامي جامعه تعلق دارد و همچنين اين را مدنظر قرار بدهيم که همه بايد در راستاي بهبودي وضعيت تلاش کنند،‌ نگاه از بالا به پايين رنگ مي‌بازد و ديگر شاهد بي‌توجهي به گفت‌و‌گو و تبادل‌نظر نخواهيم‌بود.