روزنامه آرمان ملی
1401/08/30
آیا دولت به فکر مردم است؟
صادق زیباکلام استاد دانشگاه رئيس‌جمهور، رئيس مجلس و برخي مقامات ديگر همواره قول ايجاد اصلاحاتي در برابر خواسته‌هاي معترضان را مي‌دهند. آنان مدام اعلام مي‌کنند که در انتظار ايجاد آرامش در کشور هستند تا اصلاحاتي را که به احتمال زياد بخشي از خواسته‌هاي ملت را پاسخ مي‌دهد، آغاز کنند. البته ممکن است اصلاحاتي را هم در نظر داشته باشند اما چون عملا در طول ماه‌هاي گذشته اتفاقي به وجود نيامده اين اعتماد نسبت به وعده در ارتباط با اصلاحات تا کنون با اقبال مواجه نشده‌است. وضعيت جامعه را در نظر بگيريد. در برابر اين وضعيت سوالاتي به وجود مي‌آيد. از جمله اينکه شرايط فعلي که به وجود آمده و هر بار شاهد تحرکاتي در دانشگاه‌ها يا شهرها هستيم به چه علت است و در برابر اعتراض‌هايي که شنيده مي‌شود چه کسي بايد پاسخگو باشد. به عبارت بهتر در برابر شرايط موجود «چه بايد کرد؟» مگر نه اينکه اين کشور داراي مدير، مسئول و يا بهتر بگوييم يک رئيس‌جمهور است. رئيس‌جمهور سيزدهم براي تصدي اين سمت حداقل از بخشي از مردم رأي گرفته است، چه برنامه‌اي براي بهبود شرايط کشور دارد؟ بالاخره بايد پذيرفت که بخشي از جامعه مطالباتي دارد. رئيس‌جمهور براي پاسخ گفتن به اين بخش از مطالبات جامعه چه طرحي دارد؟ البته اعلام مي‌شود که برنامه‌اي هست و اصلاحات به معناي عقب نشيني نيست! اما عملا هيچ خبري در اين زمينه را مشاهده نمي‌کنيم. اگر امروز به عنوان يک فرد مستقل در برابر اين وعده‌ها به مطبوعات رجوع کنيم، متوجه خواهيم شد که دولت محترم سيزدهم هيچ‌گونه رويکردي، هيچ دستورالعملي در برابر وضعيت کنوني ندارند. گويا اين بحران در زماني که دولت فعلي مسئوليت دارد، به وجود نيامده است و گويا همه چيز خوب است. دولت سيزدهم هيچ سخني، رويکردي، هيچ دستورالعملي نداشته است. البته نمي‌توان همه توقعات را هم از شخص آقاي رئيسي داشت. مجلس شوراي اسلامي نيزکه قاعدتا مي‌بايد از قوه مجريه حساب کتاب بکشد که چرا به گونه‌اي رفتار کرده است که مردم معترض شده‌اند، هيچگاه در طول دو ماه گذشته اکثريت نمايندگان نطقي پيش از دستور، قبل از دستور و در هيچ وضعيت ديگري از دولت سيزدهم سوال نکرده‌اند که چه شده که مردم معترض شده‌اند؟ از هيچ کدام از وزراي محترم پرسيده نمي‌شود که چرا با عملکرد خود باعث ايجاد نارضايتي در جامعه شده‌ايد که مردم مجبور شده‌اند اعتراض کنند و حداقل به‌خاطر اينکه بخشي از معترضان احساس کنند که نمايندگان مجلس به فکر آنها هستند، سوالي در ارتباط با وعده‌هايي که رئيس‌جمهور به مردم داده، از او پرسيده شود. البته نبايد از اعضاي مجلس شوراي اسلامي توقع داشت که چرا حتي يک سوال از رئيس‌جمهور در ارتباط با شرايط کشور يا وعده‌هايي که رئيس‌جمهور به مردم داده، نپرسيده‌ايد. زيرا اعضاي اين مجلس عملا با آراي قابل توجه مردم بر کرسي‌هاي مجلس تکيه نزده‌اند که حداقل براي جلب نظر مردم در اين ارتباط از وزرا سوالي بپرسند. نمايندگان محترم مجلس نمي‌پرسند که دولت سيزدهم! دستورالعمل شما، نقشه راه شما در قبال اين بحران چيست؟ سخنگوي دولت بجز همان شعارهاي تکراري و گفتن اينکه اگر مي‌خواستيم مي‌توانستيم همان روز اول به اين شرايط خاتمه دهيم؛ هيچ کلام دلگرم کننده ديگري به زبان نياورده و جالب است که سخنگوي محترم دولت تاکيد دارد که به دانشگاه‌ها هم برود و هيچ‌کس نيست از او بپرسد که در برابر دانشجويان چه حرفي براي گفتن داري تا آنان را آرام کني و شرايط بهبود يابد؟ از مجلس فعلي که انتظاري نمي‌رود اگر از دولت و مجلس قرار نيست انتظار داشته باشيم چه کسي و يا چه رکني قرار است براي بهبود شرايط کاري کند؟