روزنامه آرمان امروز
1401/09/05
وقتی «ما» می‌شویم
امير محمود حريرچي، جامعه شناس: چقدر ايراني‌ها به اين شادي خياباني و ملي نياز داشتندآرمان امروز- رها معيري: فاجعه ورزشگاه «الخليفه» و شکست تلخ با شش گل برابر انگلستان، کام مردم ايران را تلخ کرد؛شکستي که سال‌ها ممکن بود شرايط جامعه فوتبال دوست ايراني را تلخ نگاه دارد و کمتر کسي آن اتفاقات شب بازي و پايکوبي عده‌اي با پرچم انگليس را فراموش کند. اما غيرت ايراني فقط چند روز بعد خود را نشان داد و در روزي که کمتر کسي تصور داشت که تيم ملي فوتبال ايران مقابل يک حريف اروپايي (ولز) که بازي آن شبيه انگلستان است، با آن روحيه خراب نتيجه بگيرد، اما تيم ملي ايران مانند ققنوس افسانه‌اي از خاکستر خود سر برآورد و با دو گل (روزبه چشمي و رامين رضاييان) سومين برد تاريخ ايران در مسابقات مهم جام‌هاي جهاني را به رخ جهانيان کشيد. اين نتيجه از آنجا باعث حيرت کارشناسان فوتبالي و جامعه شناسان شد که کمتر کسي تصور اين مسابقه با روحيه را مي‌کرد و همين امر باعث شد دقايقي پس از اين پيروزي غرورانگيز ايران خيابان‌هاي شهر مملو از جمعيتي شود که يک‌صدا «ايران» را فرياد مي‌زدند. جشن خياباني که اکثر اقشار جامعه با هر تفکر و ديد حجاب و بد حجاب و... يک‌صدا به شادي پرداختند و براي ساعاتي، گراني، تورم، سياست، اعتراض و... به فراموشي سپردند. به باور کارشناسان اين بُرد تاريخي تيم ملي فوتبال ايران، ناشي از «ما» شدن يک «ملت» بود و شادي خياباني و ملي که توانست مرهمي بردل خسته مردم کشورمان در اين روزهاي سخت باشد.
ققنوس ايراني در قطر
در اين رابطه امير محمود حريرچي، جامعه شناس نيز فوق را تاييد مي‌کند و در گفت‌وگو با «آرمان امروز» مي‌گويد: «در مسابقه مقابل انگليس، وقتي اعضاي تيم ملي ايران وارد زمين شدند، اندوه، غم و مچ بندهاي سياهي که روي دستشان مي‌ديديم، نشانگر حال خراب آنها بود حتي برخوردي که دروازه بان ايران با دفاع‌مان داشت و باعث مصدوميت شد، نشات گرفته از غم و عدم تمرکز بود. همان غيرتي که بيرانوند نمي‌گذاشت تعويضش کنند، نشان دهند اثبات تيم ملي بود. همان اول پيش بيني همه ما اين بود که بازي سخت و حتي بروز فاجعه در پيش است و اينگونه نيز شد، اما تيم ايران با 6 گلي که در دروازه‌اش مي‌ديد، همه چيز را نباخت. حتي شادي پس از 2 گلي که طارمي به ثمر رسانيد، اين اميد را به آينده در دل مردم زنده نگاه داشت. ولي ديروز که بازيکنان تيم ملي ايران وارد زمين شدند، در چهره تک تک‌شان اعتماد به نفس بالايي را مي‌ديديم و ثمره آن بازي درخشان مقابل تيم ملي ولز قدرتمند بود. اما بازيکنان غيرتمند ما با اين تلاشي که مقابل ولز انجام دادند، نشان دادند که با غيرت و غرور ملي ايران در کنار يکديگر را تمرين کرديم، نه در مقابل همديگر. وقتي «ما» شديم، خيلي‌ها مي‌دانند با ايران و ايراني‌ها چگونه رفتار کنند.»
وي معتقد است که به اين تيم ملي فوتبال خيلي ستم شده و آنها قرباني جرياناتي شدند که اصلا در آن دخيل نبودند و در ادامه گفته‌هايش مي‌افزايد: «خيلي‌ها در فدراسيون تا رسانه‌هاي آن‌طرف آبي و مردم در فضاي مجازي، يوزهاي جوان ايران را اذيت کردند. اما ديروز که مسابقه را ديدم با خودم بارها فکر مي‌کردم که چطور شد که آنها روحيه‌شان را دوباره به‌دست آوردند و اينقدر قوي ظاهر شدند که مانند ققنوس دوباره از خاکسترشان سربرآوردند؟ يکي از دلايل اين اتفاق از ديد من، بازيکنان ايران مي‌خواستند به ملت عزيز ما هديه‌اي بدهند و نشان دهند که ما با شما هستيم (با شاد کردن دل مردم). آنها به‌جاي اينکه آن غم، اندوه و دلسردي ناشي از بازي قبل در زمين حضور داشته باشند، با يک هيجاني بازي کردند که اين هيجان نشانگر غيرت و همبستگي ملت ايراني است. عده‌اي معدودي از مردم که واژه‌هاي زشتي به کار مي‌بردند، يا افرادي که با پرچم انگلستان رقصيدند، از ملت ايران نبودند، چون اکثر کساني که ديروز مي‌ديديم و حتي به شرايط موجود اقتصادي و سياسي هم اعتراض داشتند، همه با هم خوشحالي مي‌کردند. چون تلاش بازيکنان را ديدند و اين تلاش نشان دهنده، تلاش يک ملت بود که با تمام تضعيف‌هايي که براي آن ايجاد کردند اينگونه غرور آفرين، تصميم ديگري را بگيرند و با اراده قويتر اينگونه نه قهرمانانه بلکه پهلوانانه بازي خود را به جهانيان نمايش مي‌دهند. وقتي مربي تيم ملي ولز مي‌گويد: «قطعا ايراني‌ها آمريکا را شکست مي‌دهند.» اين نشانگر غيرت ايراني هستند. من مطمئن هستم که ايران پرغرور ما، برنده بازي مقابل آمريکا خواهد بود و آن زمان چهره افرادي که با پرچم انگليس در خيابان‌ها مي‌رقصيدند، ديدني است، آن زمان چطور مي‌خواهند پرچم آمريکا را در دست بگيرند و برقصند؟! بازي ديروز تيم ملي، «ما»ها را به هم خيلي نزديک کرد و نشان داد که وقتي مردم مي‌خواهند به اشکال مختلف به برخي از مسئولان که قصد تضعيف آنها را دارند، نشان دهند ما ملت ايران هميشه قهرمان و توانمند در برابر مشکلات هستيم. من اين برد را يک چسبي مي‌دانم که مردم را دوباره به همديگر چسباند.
چقدر به اين شادي نياز داشتيم
«چقدر ايراني‌ها در اين روزهاي سخت به اين برد و شادي خياباني نياز داشتند» حريرچي با تاييد اين موضوع، مي‌افزايد: سوالي که در اينجا و خطاب به افرادي که مخالف حضور ايرانيان در جام جهاني بودند، مطرح مي‌شود اين است که هر کشوري که مي‌خواهد در سطح جهان مي‌خواهد مطرح شود، به جز عرصه فوتبال و هنرمندان چه ابزار ديگري وجود دارد؟ الان که ميلياردها نفر که در سراسر جهان بازي ايران مقابل انگليس و ولز ديده‌اند، راجب ملت ايران چه تصور و فکري مي‌کنند؟ قطعا آنها ديدند که اگر پايش بيفتد اين ملت چقدر سخت‌کوش خواهد بود. اراده کنيم چگونه مي‌توانيم ببريم، چگونه مي‌توانيم با هم هماهنگ شويم، پس از باخت با شش گل چند روز پيش. تيم ملي اين پيام‌ها را نه تنها به جهانيان، بلکه در اصل به ملت ايران دادند. اين شادي خياباني مرهم و شادي براي مردم بود که نشان داد سرزمين عزيزمان، اينگونه مي‌تواند سرفراز باشد و غرور ملي ايران را در زمين به نظاره گذاشتند.
سایر اخبار این روزنامه
کلاف سردرگم برجام، آمریکا تصمیم‌نهایی را گرفت
وقتی «ما» می‌شویم
چالش تازه ایران یا خطای راهبردی غرب
«ما» رمز پیروزی
باکو، فرار رو به جلو
بزرگترین خصوصی سازی در حیاط خلوت دولت
نگاه متفاوت سهراب سپهری به فوتبال
چین بیخ گوش آمریکا رژه می رود
«همبستگی اجتماعی» مهم‌ترین مسأله امروز ایران
دلیل مسمومیت دانشجویان «نامشخص» است
