روزنامه جوان
1401/09/10
به احترام سفید‌پوشانی که مطالباتشان جدی گرفته نمی‌شود!
ارزش و قیمت آدم‌ها در بزنگاه‌ها و انتخاب‌هایشان روشن میشود. بعضی آدم‌ها، اما همیشه انتخاب‌شان متفاوت از دیگران است. نمونه‌اش پرستاران و سفیدپوشان عرصه سلامت که با انتخاب این شغل خود را در معرض خطر و استرسی همیشگی قرار داده‌اند و شغلشان بیشتر از آنکه یک شغل برای کسب درآمد باشد، یک عشق است.عشق به همنوع و بیماران رنجوری که در تندباد بیماری و فرسودگی، شکننده و آسیب‌پذیر میشود، اما این قشر سفید‌پوش هم سال‌هاست مطالباتی دارند که تاکنون محقق نشده‌است. قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری مصوب سال ۸۶ است که سال‌هاست از سوی پرستاران پیگیری میشود، اما تاکنون به ثمر نرسیده و آنچه اخیراً تحت عنوان اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری در حال اجرایی‌شدن است مورد تأیید پرستاران نیست و حتی موجب شده نه فقط شکاف میان پزشک و پرستار ترمیم نشود، بلکه شکاف‌ها میان پرستاران هم تشدید شود! به گونه‌ای که تاکنون فقط و فقط پرداختی کارانه با اجرای طرح تعرفه‌گذاری به پرستاران بخش دولتی پرداخت شده و از سوی دیگر شکاف میان پرداختی‌ها به گونه‌ای است که به جای جلب رضایت پرستاران با نارضایتی آن‌ها همراه بوده‌است.
از سوی دیگر پرستاران کشورمان با فشار کاری شدیدی مواجهند. طبق استاندارد‌های جهانی باید به ازای هر هزار نفر، حداقل سه پرستار داشته باشیم، اما در حال حاضر تعداد پرستاران در کشور ما نصف این استاندارد حداقلی است. در چنین شرایطی بدیهی است کادر درمان و به طور خاص پرستاران که مسئولیت مراقبت‌های پزشکی را بر عهده دارند، دچار خستگی و فرسودگی شغلی شده و ممکن است نتوانند وظایف خود را به درستی انجام دهند. این خستگی و فرسودگی شغلی روی راندمان کاری پرستاران تأثیر منفی می‌گذارد و حتی می‌تواند موجب افزایش مرگ و میر بیماران شود! طبق آمار‌ها چیزی حدود ۱۰۰ هزار پرستار بیکار هستند و به همین تعداد پرستار باید به نظام سلامت کشور تزریق شود تا بتوانیم به حداقل استاندارد‌های پرستاری دست پیدا کنیم. با وجود این و به رغم ورود و مطالبه رهبری به مسئله استخدام پرستاران تازه نفس و اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، در طول یک سال گذشته نه فقط نیروی تازه‌ای استخدام نشده‌است، بلکه قرارداد‌های چیزی نزدیک به ۲۵ هزار پرستار طرحی و پرستاران دارای قرارداد‌های موقت ۸۹ روز تمدید نشد تا نظام سلامت عملاً با این تعداد پرستار خداحافظی کند!
ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود و پرستارانی که انگیزه‌هایشان را برای حضور در کشور خود و خدمت به هموطنانشان از دست بدهند، شاید ترجیح دهند به دیگر کشور‌ها مهاجرت کنند. مهاجرت پرستاران اگر چه کمتر از مهاجرت پزشکان مورد توجه قرار گرفته‌است، اما یکی از موضوعات مهمی است که موجب شده در این حوزه با چالش مواجه شویم. از کشور‌های حاشیه خلیج فارس تا کشور‌های اروپایی همه و همه می‌توانند مقصد پرستاران ایرانی باشند؛ کشور‌هایی که برای ارتقای استاندارد‌های خدماتی شان به دنبال جذب پرستاران بیشتر هستند و از سوی دیگر امکانات و درآمد‌های بیشتری را برای این سفیدپوشان تضمین می‌کنند. از سوی دیگر در اغلب کشور‌های دنیا فاصله درآمدی پزشک و پرستار در نهایت دو تا سه برابر است نه ده‌ها برابر! خروجی مطالبات بر زمین مانده پرستاران و به کارگرفته نشدن آن‌ها در کشور خودشان میشود ۲ هزار و ۵۰۰ پرستاری که سالانه جلای وطن می‌کنند و به کشور‌های دیگر می‌روند تا آنچه را در کشور خودشان از آن‌ها دریغ شده‌است، به دست بیاورند.
سایر اخبار این روزنامه
پدر شهید عجمیان تقاضای اشد مجازات برای قاتلان فرزندش کرد
۴۷ سازمان جاسوسی پشت ماجرای اغتشاشات اخیر بودند
خوشحالی از باخت ایران ریزتر از آن است که مسئله جامعه‌شناسان باشد
به احترام سفید‌پوشانی که مطالباتشان جدی گرفته نمی‌شود!
خانواده‌ها پویانمایی ایرانی را به سینما تحمیل کردند
اشتباهاتی که هیچ‌وقت تجربه نمی‌شود
اشتباهاتی که هیچ‌وقت تجربه نمی‌شود
«رسانه انقلاب» رونمایی شد
سرو صدا‌ها نشانه افول امریکا است
کاخ سفید: اعتراضات چین محدود است
پایان ماه عسل طالبان پاکستان با دولت؟!
عملیات ترکیبی با هدف ثبات‌بخشی به بازار ارز
