روزنامه ایران
1401/09/13
شکست پروژه عادی‌سازی در قطر
یکی از موضوعاتی که در جام جهانی 2022 قطر نمود پررنگی داشت، طرد رژیم صهیونیستی از افکار عمومی جهان بود. گزارش وبگاه میدل ایست آی که به تازگی منتشر شده، در این زمینه خواندنی است. در این گزارش آمده است که روزنامه‌نگاران اسرائیلی در این ماه برای پوشش خبری جام جهانی به دوحه هجوم آورده‌اند و برخی آن را به مأموریتی تبدیل کرده‌اند تا عموم عرب‌ها با اسرائیل گفت‌و‌گو کنند و روابط را با صهیونیست‌ها عادی جلوه دهند. اما در تعاملات مکرر از طریق رسانه‌های اجتماعی، طرفداران، مؤدبانه این پیشنهاد را به طرق مختلف رد کرده‌اند. برخی از شرکت در گفت‌و‌گو خودداری کرده‌اند، دیگران تعهد خود را به آرمان فلسطین اعلام کرده‌اند و برخی با فهمیدن اینکه گزارشگر اسرائیلی است، به‌سادگی دور شده‌اند.به نظر می‌رسد این روزنامه‌نگاران، مانند بسیاری از صهیونیست‌ها و رسانه‌های غربی، خود را متقاعد کرده‌اند که فلسطین و فلسطینی‌ها در بحبوحه تغییر ژئوپلیتیک در سراسر جهان عرب از آگاهی اعراب ناپدید شده‌اند و دیگر فلسطین جایی در اذهان مردم عرب ندارد. شهروندان عرب در حال ارسال پیامی مستقیم به صاحبان قدرت در خاورمیانه و غرب هستند که مخالف عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی هستند. برای کارشناسان اسرائیلی و غربی، این مسأله نسخه کوچکی از پایان تاریخ در خاورمیانه است.
آنها عموماً ناپدید شدن مفروض دولت فلسطینی را عامل مثبتی می‌نگریستند که توافقنامه آبراهام و عادی‌سازی روابط دیپلماتیک بین اسرائیل و چهار کشور عربی را در سال 2020 ممکن کرد. شاید هیچ فرصتی بهتر از جام جهانی به میزبانی یک کشور عربی برای درو کردن ثمرات عادی‌سازی وجود نداشته باشد که به‌طور موقت به رسانه‌های اسرائیلی اجازه داده است آزادانه به قطر سفر کنند و از آن گزارش تهیه کنند، حتی اگر این کشور هیچ ارتباط رسمی با اسرائیل نداشته باشد.
برخی از روزنامه‌نگاران اسرائیلی ظاهراً نشان می‌‌دادند که نه‌تنها رژیم‌های عربی با پروژه استعماری صهیونیستی آشتی کردند، بلکه ملت‌های عرب هم این موضوع را پذیرفته‌اند.
از این نظر، عمل عادی‌سازی روابط رژیم صهیونیستی از طریق خبرنگاران به عنوان نوعی به رسمیت شناختن، یا حداقل نشانه‌ای قدرتمند از نزدیک شدن به نقطه پایانی عادی‌سازی روابط با رژیم اشغالگر و پذیرش موجودیتی به نام اسرائیل است.
سلب مالکیت فلسطینی‌ها
هدف عادی‌سازی در این زمینه، به رسمیت شناختن مردمی است که ساختار شهرک‌نشینی- استعماری اسرائیل را که همچنان به خلع‌ید فلسطینیان ادامه می‌دهد، مشروعیت بخشیده و آن را کاملاً امری عادی می‌پنداشت. بنابراین، شهروندان عرب با امتناع از صحبت کردن، پیامی مستقیم به صاحبان قدرت در خاورمیانه و غرب می‌فرستند که مخالف عادی‌سازی روابط با صهیونیست‌ها هستند و این امر صرف نظر از این است که اسرائیل چه تعداد توافقنامه صلح با رژیم‌های عربی امضا کرده است.
به گزارش میدل ایست آی طرفداران عرب به جای صحبت کردن آیینه‌ای را در مقابل دوربین‌های اسرائیلی نگه داشته‌اند و به بینندگان آنچه را سخت تلاش کرده‌اند فراموش کنند، یادآوری می‌کنند که فلسطین همچنان زنده است.
این امر روزنامه‌نگاران اسرائیلی و مخاطبان آنها را به یاد استعمار شهرک‌نشینان، پاکسازی قومی، اشغالگری، آوارگان فلسطینی و فاجعه نکبت از سال 1948 می‌اندازد. هواداران فوتبال مراکش در طول جام جهانی با برافراشتن پرچم فلسطین در تمام بازی مخالفت خود را با پروژه عادی‌سازی اعلام کردند.
آنها در قطر برعکس آن را یافتند. در حالی که اسرائیل به رسمیت شناخته شدن توسط برخی رژیم‌های عربی از جمله سازمان آزادیبخش فلسطین را به دست آورده است، اما در جلب نظر عموم مردم عرب به کلی ناکام بوده است.
آنچه شگفت‌آور است، شوک اسرائیل با مشاهده بازتاب این واقعیت است که با وجود گذشت زمان، خشم نسبت به خشونت و ساخت و ساز اسرائیل در سرزمین‌های فلسطینی همچنان باقی مانده و نسل‌های جدید هم همانند نسل‌های قبل به‌دنبال فلسطین آزاد از اشغالگری هستند.
این همان واقعیت استعماری است که شیرین ابوعاقله، روزنامه‌نگار خستگی‌ناپذیر الجزیره به جهان نشان داد، تا اینکه یک تک تیرانداز اسرائیلی او را در ماه مه گذشته به ضرب گلوله کشت، قتلی که در دوربین شکار شد.
همچنین تصادفی نیست که یک سال پیش از آن، در ماه مه 2021، اسرائیل برج رسانه‌ای غزه را هدف حملات راکتی و موشکی قرار داد تا صدای واقعی مردم فلسطین شنیده نشود.
مانند هواداران فوتبال در قطر، ابوعاقله و خبرنگاران همکارش در کرانه باختری، غزه، قدس و جاهای دیگر آیینه‌هایی را در دست گرفته‌اند که منعکس‌کننده تصویر زشت اسرائیل است که مردم عرب آن را نه فراموش کرده‌اند و نه بخشیده‌اند.
در حالی که ابوعاقله کشته شد و جهان دیگر نمی‌تواند انعکاس اسرائیل را از طریق دوربین او ببیند، نمی‌توان پیام‌های هواداران در قطر را زیر سؤال برد.
هوشیاری مخدوش
در نتیجه، به‌نظر می‌رسد برخی از روزنامه‌نگاران اسرائیلی به روایت قربانی روی آورده‌اند تا تصویر نگران‌کننده شهرک‌نشین را که مستلزم خلاقیت و خودفریبی است به دیگران نشان دهند.
اسرائیل در حال نمایش حملات فلسطینیان به ارتش و شهرک‌نشینان صهیونیست به‌عنوان یک تروریسم است تا بتواند آبروی از دست رفته خود را احیا کنند.
اسرائیل می‌خواهد نشان دهد که یک رژیم عادی است. رژیمی همانند سایر رژیم‌ها که قربانی حملات تروریستی است.
در این دیدگاه، اسرائیل فقط یک دولت «عادی» دیگر است اگر تنها دولت متمدن و دارای حقوق بشر در خاورمیانه نباشد، حداقل یک دولت دموکراتیک است. اسرائیل از طریق برقراری روابط با چندین کشور عربی سعی در نشان دادن این موضوع دارد که همه چیز عادی است و کشوری که اعراب باید آن را تحسین کنند، با او دوست شوند و به آن به‌عنوان الگو نگاه کنند. برای اینکه این عادی بودن خیالی معنا پیدا کند، اسرائیلی‌ها باید اسطوره صهیونیستی سرزمین بدون مردم را برای مردمی بدون سرزمین زنده نگه دارند. بنابراین، آنها باید فعالانه فراموش کنند که فلسطینی‌ها واقعاً وجود دارند، حتی پس از یک قرن خلع‌ید فلسطینیان از سرزمین آبا و اجدادی خود و کشتار صد‌ها هزار فلسطینی در طول تاریخ 100 سال اخیر.
روزنامه‌نگاران صهیونیست به دنبال این بودند که یک اسرائیل بزک شده از رژیم آپارتایدی بازنمایی کنند، اما آنچه در قطر روی داده است، شکست پروژه عادی‌سازی را نشان می‌دهد.
فلسطین زنده است، فلسطین همچنان در نزد مردم عرب و مسلمان به عنوان رویدادی که نسل به نسل منتقل شده همچنان حضور دارد و ملت‌های آزاد، فلسطین را به عنوان مردمی که حق آنها پایمال شده است، یاد می‌کنند.
