بیمارستان اختصاصی نمایندگان

آرمان ملی- احسان اسقایی: آمده بودند تا با جوانگرایی و انقلابی‌گری درکنار مردم مستضعف قرارگیرند. مردمی که شانه‌هایشان به اعتقاد آن‌ها زیر سیاست‌های توسعه اقتصادی خم شده بود. آنها معتقد بودند پیرمردها و ژنرال‌ها باید از گردونه مدیریتی کنارگذاشته شوند تا جوانان سکان مدیریت کشور را در دست گیرند و مدیریت میدانی را جایگزین مدیریت پشت میزنشینی و پروازی کنند. پس از روی کار آمدن مجلس انقلابی دو سال و نیم از حضور آنها در پارلمان می‌گذرد اما خروجی کارشان طرحی است در مورد پرونده هسته‌ای. خروجی دیگر این مجلس طرحی در مورد جوانی و جمعیت است که اگر چه دستاوردهای مثبتی در حوزه بیمه کردن زنان داشته اما از سوی برخی طرحی در جهت دخالت در زندگی خصوصی مردم بود و به اعتقاد برخی ممکن است در آینده موجب به دنیا آمدن کودکان فاقد سلامت جسمانی را فراهم آورد. طرح دیگری هم در مورد ورود خودرو‌های خارجی به ایران داشتند که البته گویا قرار است در آینده شاهد ورود این خودروها به داخل باشیم و این طرح برای کاهش قیمت خودرو به نگارش درآمد اما کاهش قیمت‌ خودرو ملموس نیست. 
  یکی برای ملت، یکی برای خودمان
کلیپی از مسعود پزشکیان در فضای مجازی منتشر شده است. خبر آنلاین در مورد این کلیپ می‌نویسد: فیلمی از مسعود پزشکیان، نماینده تبریز در مجلس در فضای مجازی پخش شده که در آن وی می‌گوید: «دولت برای نمایندگان مجلس بیمارستان اختصاصی احداث کرده است. اگر نماینده مجلس مریض شود. او را به بهترین بیمارستان می‌برند» وی در بخشی دیگر از این کلیپ چنین اعلام می‌کند: «نمایندگان مجلس بیمه‌های تکمیلی جداگانه دارند و پول‌های کلانی برای سلامت خودشان خرج می‌کنند. نمایندگان مجلس فقط به بیمارستان‌های خصوصی مراجعه می‌کنند و برای یک جراحی ساده ۶۰ میلیون تومان می‌پردازند! اینکه می‌گویند ما انقلابی هستیم من که نمی‌فهمم این انقلابی یعنی چه؟ خودشان می‌روند خصوصی خدمت می‌گیرند، بعد می‌گویند به فکر مردم هستیم. مردم بدبخت می‌روند بیمارستان، اول می‌گویند، برو زندگی‌ات را بفروش، بیار بده تا بعد عمل‌ات کنیم ولی این آدمایی که اینجا هستند، همگی، بچه‌های شان، خودشان خانواده‌شان، بورس هم گرفته‌اند، پول هم دارند، زندگی هم می‌کنند.»
  کجاست شفافیت!


البته اینکه در وضعیت فعلی، تورم به حدی است که کارشناسان معتقدند برای یک زندگی دو نفره در پایتخت نیازمند 32 میلیون تومان است، قطعا نمایندگان مردم سطح بالاتری از دخل و خرج را برای خود مشاهده می‌کنند. پول آب، برق، گاز، تلفن، شهریه مدرسه غیرانتفاعی فرزند و دانشگاه همسر، هزینه بلیت هواپیما، و... همه و همه را اگرکنار هم بگذاریم، شاید یک نماینده مجلس برای هزینه‌های ماهانه خود نیازمند چند برابرخط فقر اعلامی باشد اما سوالی که در اینجا به وجود می‌آید این است که چرا در شرایطی که نمایندگان خود را داعیه‌دار شفافیت می‌دانند در ارتباط با حقوق و مزایای خود اقدام به شفافیت نمی‌کنند؟ شفافیت در مورد آرای نمایندگان که به حاشیه رفت اما چرا در مورد حقوق خود و مزایایی که در این ارتباط دریافت می‌کنند سخنی با مردم نمی‌گویند؟
  مردم به دنبال دارو
 هرچند لازم است نمایندگان مجلس در این ارتباط توضیحاتی را ارائه دهند اما این سوال مطرح می‌شود که چرا در شرایط کنونی که طرح دارو یاب موجب به زحمت انداختن مردم شده و برخی داروخانه‌ها اعلام کرده‌اند با اجرای آن در آستانه ورشکستگی قرار دارند و از سوی دیگر بسیاری از بیماران با مشکلاتی در تهیه دارو و حتی تا چند ماه پیش تهیه سرم و بعضا تا هفته‌های قبل با مشکل تهیه برخی اقلام آنتی‌بیوتیک روبه‌رو بودند، یک بار به صورت جدی و نه در حد سوال از وزیر بهداشت وی را در مجلس مورد استیضاح قرار ندادند و تنها در این ارتباط از وی توضیحاتی خواستند. کسی نمی‌گوید نمایندگان مجلس به بیمارستان خصوصی نروند و بیمه تکمیلی مناسب نداشته باشند اما چرا نه برای همه اقشار ملت بلکه برای دهک‌های فقیر جامعه که البته معتقدند زیر فشارهای سیاست‌های توسعه‌ای دولت‌های قبل فلج شده‌اند، بیمه تکمیلی رایگان ایجاد نمی‌کنند؟
  در نهایت..... 
اگر برخی مردم معترض وضع موجود هستند به این علت است که نمایندگان مجلس و حتی برخی مسئولین مانند آنها زیر فشار اقتصادی نیستند. در دوران جنگ تحمیلی مردم اطمینان داشتند آنچه در سفره رئیس‌جمهور و نخست وزیر و رئیس مجلس است در سفره آنها هم وجود دارد، از این منظر پشت مسئولین می‌ایستادند آیا نمایندگان مجلس از سیستم درمانی عمومی که آحاد ملت از آن استفاده می‌کنند، استفاده می‌کنند؟