تاجگذاری رسمی پادشاه فوتبال

وحید استرون
 
 
 


 
 
 
  پلان اول: ظهور ستاره
سال‌ها بود که جهان فوتبال به‌دنبال يک اسطوره و پادشاه مي‌گشت تا جايگزيني براي «پله» و «مارادونا» باشد و هيجان را به فوتبال بازگرداند. رونالدوي برزيلي (لوئيزنازاريو ده‌ليما) بهترين گزينه براي پادشاهي بود، اما مصدوميت طولاني مدت او باعث شد دو سال خانه نشين شود. گزينه‌هاي ديگري هم مطرح بود اما ستاره نمي‌شدند و بيشتر ستاره دنباله‌دار بودند، اما در روزي که جوان19 ساله آرژانتيني 16 سال پيش سه گل در ال‌کلاسيکوي به رئال مادريد قدرتمند و کهکشاني زد، همه از او به‌عنوان پادشاه فوتبال جديد ياد مي‌کردند. دو توپ طلا براي مسي از يک‌سو اميدواري به همراه داشت اما رقيبي قدرتمند به نام رونالدوي پرتغالي مانع از مارادونا شدن مسي مي‌شد. با اين حال گلزني با دست خدا ( مشابه گلي که مارادونا در سال 1986‌ به انگلستان به ثمر رسانيد) در سال 2007 و در مقابل اسپانيول و دريبل شش بازيکن تيم ختافه و مشابه گل مارادونا بازهم به انگليس در جام جهاني 1986، او را بيش از هر کسي به پادشاهي فوتبال نزديک کرد و شباهت او را به مارادونا بيش از گذشته به رخ مي‌کشيد.
  پلان دوم: سقوط
دقيقه 113 فينال جام جهاني 2014، بزرگترين کابوس عمر مسي بود، زماني‌که ماريو گوتسه، توپ را به تور آرژانتين چسباند و آلمان قهرمان جام جهاني شد، مس بزرگترين بازنده جهان لقب گرفت. نگاه‌هاي تحقير آميز طرفداران آرژانتين که باخودشان مي‌گفتند تو نمي‌تواني «مارادونا» باشي، غم مسي را در شب استاديوم «ماراکانا» صد چندان مي‌کرد. يک قهرماني در سال 1986 و يک نايب قهرماني در سال 1990، سايه مارادونا را بيش از هر زماني روي سر مسي دراز مي‌کرد، به نحوي که آن شب مسي به سقوط نزديک و نزديک‌تر مي‌شد. افت فني مسي در تيم بارسلونا و تيم ملي آرژانتين، جام‌هايي که آرژانتين از دست مي‌داد، مسي را به‌سمت سقوطي پيش مي‌برد که سال‌ها بعد از او به‌عنوان يک بازيکن معمولي ياد شود. اما شب گذشته ورق براي او و يک دنيا طرفدار  برگشت.    
  پلان سوم: بازگشت پادشاه
مسي با رفتن به تيم پاري‌سن ژرمن قدم‌هاي بلندتري براي سقوط طي مي‌کرد، انگار اسطوره مي‌خواست با دست خود تيشه به ريشه‌اش بزند. اما خوشبين‌ترين طرفدار مسي و بدبين‌ترين هوادار آرژانتين هم فکر نمي‌کرد که جام جهاني 2022 روي دست مسي قرار بگيرد. رهبري مقتدرانه «لئو» براي يک جام جهاني که فوتبال به او بدهکار بود، کفايت مي‌کرد. کاري که «اوليور‌کان» در سال 2002 با تيم ملي آلمان در جام جهاني کرد و يک نفره در درون دروازه تيم آلمان را برخلاف نظر اکثر کارشناسان به فينال رساند. کاپيتاني که يک نفره آلمان را به فينال برد و زماني‌که مقابل برزيل در فينال دو گل دريافت کرد و جام را نتوانست روي دستانش بگيرند، همه طرفداران فوتبال از او به‌عنوان رهبري بزرگ و لشکري يک نفره ستايش  مي‌کردند که فقط فاتح «بهترين بازيکن جام جهاني» شد. اما 20 سال بعد مسي همان راهي را رفت که پيش از او اليور‌کان در جام جهاني 2002 رفته بود، با اين تفاوت که يک تيم براي تاجگذاري او مي‌دوديند.
مسي با رهبري تيمش نه مي‌خواست «آقاي‌گل» باشد نه ستاره مقطعي، او مي‌خواست فقط سوپر‌من و پادشاه باشد. لئو 36 ساله در آخرين جامش با لباس تيم ملي آرژانتين و آخرين مسابقه‌اش در ورزشگاه ملي لوسيل قطر مي‌خواست در شب فينال جام جهاني طلبش را از فوتبال پس بگيرد و پادشاه رسمي فوتبال نامش در تاريخ ثبت شود، بالاتر از مارادونا، دو گل از روي نقطه پنالتي (در زمان مسابقه و ضيافت پنالتي‌ها)، يک گل زيبا در دقايق آخر بازي و يک پاس فوق العاده براي گل دوم به فرانسه آماده، از مسي نه يک ستاره بلکه رهبري مقتدر و پادشاه هميشگي فوتبال پس از پله و مارادونا ساخت که سال‌ها در مورد او صحبت و ستايش ‌شود. بله اين «مسي» و پادشاه رسمي فوتبال جهان است که شب گذشته در تاريخ براي هميشه ماندگار شد و در صدر اسطوره‌هاي فوتبال جهاني ايستاد.