روزنامه آرمان امروز

اما و اگرهای سیاست بی‌طرفی

سيدقائم موسوي
در کشاکش جنگ های جهانی اول و دوم، ایران اعلان بی طرفی کرده بود. سیاستی که به زعم تصمیم گیرندگان آن می توانست کشور را از شعله‌های جنگ های ویرانگر در امان نگاه دارد. در عمل دُوَل متخاصم هیچکدام به این سیاست ایران وقعی ننهادند و کشور به اشغال بیگانگان درآمد. بهانه ها و دلایل اشغالگران صرفاً توجیهاتی بیش نبودند و شرایط میدانی جنگ ایجاب می کرد که کشور اشغال شود و آنها هم بدون توجه به استراتژی بی طرفانه این کار را کردند. سیاستی که در عمل هیچگونه منفعتی برای امنیت و تمامیت ارضی کشور در بر نداشت.آنها اگر با شامه ای تیزبین طرفِ برندگان احتمالی جنگ را گرفته و بازی در وسط را رها می کردند، بهتر قادر بودند منافع ملی کشور را تأمین کنند. شاید گفته شود اکنون صحبت از آن زمان آسان است و غبار وقایع و تعارض منافع نمی گذاشت که به سادگیِ ما تصمیم اتخاذ کنند اما کسانی که مصادر امور را بر عهده داشتند بایستی حداقلی از روند احتمالی امور بین المللی را می دانستند که همین ندانستن ها و توهمات باعث آن مصیبت ها شده بود. اکنون و در حالی که شکنندگی رقابتهای بین المللی و بحرانهای آن مستعد شکل گیری جنگی دیگر در قامتِ جنگ های بین المللی سابق است به نظر می رسد دوباره ایران تلاش می کند در وسط بازی بایستد و توانِ انتخاب میان طرفین را ندارد. آنچه دلش می خواهد با آنچه به زبان می راند و در عمل انجام می شود متناقض هستند. بحران اوکراین و مسائل پیرامونی اش از جمله فروش پهپادهای ایرانی به روسیه،نقشِ مسئلۀ حضور آلمانی ها در ایران در آستانه جنگ جهانی دوم را تداعی می کند. همانقدر که آن موضوع بحران زا شد این موضوع نیز می تواند دردسر جدیدی برای افتادن ایران در دلِ بحران ایجاد کند. تهدیدهای گاه و بیگاه پوتین به استفاده از قابلیت های هسته ای علیه اوکراین و عدم اجتناب اروپا-آمریکا از برخورد متناسب با آن قادر است شعله های جنگ هسته ای را برافروزد. مسئله ای که شاید در کناکنش های لفظی و در چارچوب بازدارندگی به مرحلۀ اجرایی نرسد اما شبح آن به وضوح جولان می دهد و هر اشتباه محاسباتی از طرفین بالقوه می تواند جنگی ویرانگر را بر دنیا تحمیل نماید. به خوبی روشن است که روسیۀ منزوی به شدت تقلا می کرد تا در این تجاوز یکجانبه کشور دیگری را در کنار خود داشته باشد. چالش پهپادها علیرغم انکار آن توسط بخش عقلانیت محور سیستم زمینه ساز عملی شدن این هدف شده است. با تحریم های جدید اتحادیه اروپا، روسیه ضمن نارو زدن به فناوری پهپادها و عدم رضایت از کاربردهای عملی آن که هدفش رسمیت بخشیدن به خرید آنها بوده است عملاً ایران را به بحران فراخواند و توانست در عین تثبیت چالش های ایران با غرب، پای جمهوری اسلامی را در باتلاق بحران فرو ببرد. هم تحریم های گذشته را تثبیت کرد و هم تحریم های جدیدی را به بار آورد. این غیر از گرفتن ظرفیت های گریز از تحریم ایران است. اینگونه مثل آنچه در سوریه گذشته بود بخشی از هزینه های جنگ را با ایران تقسیم کرد. تردید نداشته باشید چنانچه بنا به هر علتی بحران تجاوز روسیه به اوکراین فراگیر شود و به جاهای باریک بکشد، پروندۀ پهپادها؛ ایران را در کام بحران فرو خواهد برد، بحرانی که با کمی عقلانیت می توانستیم از فرصت هایش استفاده یا حداقل از شعله های آن دور باشیم و بیهوده در کنار روسیه قرارنگیریم.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
وزیر کار:یارانه ثروتمندان به تدریج حذف می‌شود (شهروند) انتقال پایتخت؟ شوخی می‌کنید؟! (جوان)فرصت‌هاي ترامپيزم (اعتماد) اخبار ویژه (کيهان)
سایر اخبار این روزنامه
تجلیل مقام معظم رهبری از فعالیت های قبل و بعد از انقلاب دکتر شیبانی تنها چشم نظارتی مردم کور خواهد شد سه شرط بورل برای احیای برجام ادامه تندروی‌ها وضع را بدتر می‌کند گوش‌مالی مجری خودشیرین‌پندار مجاهد نستوه اما و اگرهای سیاست بی‌طرفی نماینده مردم یا نماینده کاسبان تحریم ؟! اقتصاد علم آسمانی نیست که قرآن به ما یاد بدهد مدارس قربانی بی برنامگی اتحاد اجباری نمی خواهیم اجازه دادیم پدر مهسا امینی روایت دروغ مطرح کند! اقتصاد علم آسمانی نیست که قرآن به ما یاد بدهد در رابطه با برجام وظیفه من نوشتن آگهی ترحیم نیست