ماشین‌سواری در عراق ۷ برابر ایمن‌تر از ایران

مقایسه آمار کشته‌شدگان ایران با عراق، یک‌بار دیگر خبرساز و این‌بار غمبار شد! شاید یکی از مطالبات اصلی شهدای انقلاب و جنگ در وصیت‌نامه‌های‌شان، خدمت صالحانه و صادقانه مدیران به مردم بود. حالا وضعیت خودروسازی ایران از ناکارآمدی به جایی رسیده که رئیس پلیس راهور که چند سالی است چالش او با خودروسازان بر سر کیفیت پایین خودرو‌های داخلی خبرساز است، آماری را درآورده است و نشان می‌دهد تصادفات خودرو‌ها در عراق سه‌ونیم برابر تصادفات خودرو در ایران است،، اما کشته‌های تصادفات فقط نصف ایران! آن‌هم فقط، چون خودرو‌های با کیفیتی سوار می‌شوند. یعنی یک عقب‌ماندگی یا خسارت یا نقصان هفت‌برابری! ما هفت برابر در کیفیت ماشین‌سواری از عراق عقبیم و این مقایسه بین کشته‌های ایران و عراق بعد از همین مقایسه‌ها در زمان جنگ، دوباره برای ما گران و ناراحت‌کننده است و ما را یاد وصیت‌نامه‌های شهدا می‌اندازد که مدیران کشور را به صلاح و تخصص و تعهد سفارش می‌کردند.

اگر زائر زمینی اربعین بوده‌باشید، دیده‌اید که بیشتر جاده‌های جنوبی عراق در طول کیلومتر‌ها حتی یک تابلوی راهنمایی ندارد. کیلومتر‌ها می‌روید، اما نمی‌دانید کجایید! فرسایش جاده‌ها تا آنجاست که خاک از بیابان پیشروی کرده و در برخی نقاط تا میانه‌های جاده را گرفته است و شما عملاً‌در جاده خاکی راه می‌برید. ایستگاه‌های بازرسی نیز به شکلی است که شما باید از جاده خارج و در دست‌انداز بیابانی مقداری راه بروید تا ایستگاه را رد کنید. هیچ پیچ جاده‌ای و هیچ نقطه خطرناک جاده، علامتی که به شما هشدار بدهد، موجود نیست و جاده شبیه یک مار خفته است بی هیچ چراغ روشنایی و علائم فلورسنت که حاشیه و میانه جاده را نشان دهد. اما این جاده‌ها کمتر از جاده‌های ایران کشته می‌دهد، چون تویوتای ژاپنی و خودرو‌های ایمن کشور‌ها زیرپای مردم است و در تصادفات که تعدادشان احتمالاً به دلیل همین جاده‌های ناایمن سه برابر ایران است، کشته‌ها و تلفات کمتری داده می‌شود. این‌جا دقیقاً جایی است که باید یقه چند دهه مدیریت ناکارآمد خودروسازی در ایران را گرفت و مطالبه کرد و پرسید چرا در عراقی که چیزی به نام گواهینامه رانندگی وجود ندارد و چیزی به نام پلیس راهنمایی وجود ندارد، صرفاً به دلیل خودروی ایمن باید وضع مطلوب‌تری از ماشین‌سواری ما داشته باشد؟!
بیشتر کشته می‌دهیم، چون ناامن سوار می‌شویم


رئیس پلیس راهور فراجا دیروز در همایش بانوان فرهنگیار گفت: «در عراق هر فردی که رانندگی بلد باشد از خودرو استفاده می‌کند و این یکی از دلایلی است که تصادفات در عراق سه و نیم برابر ایران است، اما کشته‌های تصادفات در این کشور نصف ایران است چرا که خودروهایشان ایمن‌تر است.»
به گزارش ایسنا، سردار سید کمال هادیانفر گفت: «بسیاری سه عامل انسان، راه و وسیله نقلیه را عامل وقوع تصادفات می‌دانند، اما این‌ها تنها دلایل تصادفات نیستند، بلکه باید به این سه مورد، دو عامل مدیریت و آموزش را هم اضافه کنیم. امروز باور داریم که با مدیریت صحیح و آموزش درست هم می‌توان از وقوع تصادفات جلوگیری کرد و هم شمار مصدومان و فوت شدگان را کاهش داد.»
هادیانفر با بیان اینکه سیاستگذاری‌ها، نقش‌ها و تأمین منابع در قانون مشخص است، گفت: «صریح بگویم که این کافی نیست؛ در قانون پیش‌بینی شده است شورای عالی ایمنی به ریاست رئیس جمهور برگزار شود. به عبارت دیگر موارد بسیاری در قانون وجود دارد، اما باید به آن عمل هم بشود. در عراق اصلاً گواهینامه رانندگی موضوعیت و وجود ندارد و هرکسی که رانندگی بلد باشد از خودرو استفاده می‌کند، به همین دلیل تصادفات کشور عراق سه و نیم برابر ایران است، اما کشته‌های تصادفات عراقی‌ها نصف ایرانی‌هاست و این موضوع تنها به دلیل خودرو‌های ایمنی است که دارند. سالانه در تصادفات بیش از ۱۷ هزار نفر جان خود را از دست می‌دهند، اگر یک نفر در تصادفات جان خود را از دست بدهد ۸.۳ میلیارد تومان خسارت به کشور وارد می‌شود و باید راهکاری برای کاهش قربانیان و تصادفات پیدا و آن را اجرا کرد.»
هادیانفر همچنین در پایان مراسم با حضور در جمع خبرنگاران اجرای طرح‌هایی، چون بانوان فرهنگیار ترافیک را مؤثر توصیف کرد و گفت: «از سال ۹۸ که طرح بانوان فرهنگیار ترافیک به اجرا درآمد شاهد کاهش ۱۸ درصدی تصادفات بودیم که این موضوع نشان می‌دهد که زنان نقش برجسته و ویژه‌ای در این زمینه دارند.
رئیس پلیس راهور فراجا همچنین با بیان اینکه برخی از قوانین ما بازنشسته شده است و باید قوانین و مجازات‌های جدید جایگزین آن شود، گفت: «آنچه در عرصه ترافیک به عنوان یک مسئله مهم در سایر کشور‌ها به آن توجه می‌شود، بحث انضباط ترافیکی است. امروز ۳۸ میلیون وسیله نقلیه و ۵۱ میلیون دارنده گواهینامه در راه‌های کشور تردد می‌کنند که اگر انضباط در این تردد هاحاکم نباشد هرروز شاهد تصادفات بیشتر خواهیم بود.»
هادیانفر با بیان اینکه یکی از شاخص‌های ترافیکی کاهش سوانح است، گفت: «۱۱ هزار عنوان قانون گذاری در کشور وجود دارد، اما این‌ها قطعاً کافی و لازم نیست و بایداز سازمان‌ها و دستگاه‌ها نسبت به ایفای وظایفشان سؤال پرسیده شود. در حوزه تصادفات نیز باید از سازمان‌ها سؤال پرسیده شود که چه اقداماتی را که قانون برایشان مشخص کرده انجام داده‌اند. ۸۵ میلیون جمعیت کشور همگی کاربر ترافیکی هستند، یا راننده هستند، یا سرنشین یا حتی عابرپیاده. تمام این‌ها باید آموزش ببینند که رفتار یک کاربر ترافیک باید چگونه باشد.»