مماشات را کنار بگذارید

معمولا بعد از حادثه‌های مهم، بحث‌های فنی صورت می‌گیرد. ساختمان پلاسکو و متروپل هم بخشی از این اتفاقات هستند که اکنون همزمان با سالگرد این حادثه تلخ به بحث و بررسی درباره ساختمان‌های ناایمن پرداخته می‌شود. وظیفه رسانه‌ها، مطالبه‌گران و نمایندگان مردم این بوده تا چنین حوادثی را تبدیل به درس تاریخی کنند.

تصور می‌کنم در حال حاضر وضعیت مناسبی به صورت ایجابی درخصوص ساختمان‌ها در شهر تهران وجود دارد. هر ساختمانی با هر شرایطی امکان ساخت ندارد و اگر ساخته شود امکان بهره‌برداری ندارد. اگر هم ساختمان ناایمنی ساخته شود، امکان بهره‌برداری بدون مجوز آتش‌نشانی ندارد و سال‌های زیادی بلااستفاده می‌ماند. در هر صورت مراحل ایمنی باید طی شود، اما مشکل اصلی ساختمان‌هایی است که طی دهه‌های قبل ساخته شده‌اند.

در حال حاضر تعداد زیادی ساختمان ناایمن در تهران داریم و شهرداری به‌طور رسمی اعلام اخطار به این ساختمان‌ها کرده است؛ تا جایی که در برخی از ساختمان‌ها بنرهای اخطار نصب شد.



مماشات و تعارف را در این قضیه باید کنار گذاشت. امروزه بخش‌های اصلی حاکمیت که وظیفه نظارت دارند، وظیفه خود را انجام می‌دهند. مشکل ما درباره آن چیزی است که به ما ارث رسیده است. از یک طرف آنچه ساخته می‌شود، کنترل می‌کنیم، اما بحث مهم آن چیزی است که از قبل مانده است. با تعطیلی خیلی از این مراکز چالش‌هایی برای اشتغال به وجود می‌آید و در عین حال رها کردن هم بحث‌های جانی دارد.

از میان ساختمان‌های پرخطر، برخی موارد قابلیت ایمن‌سازی دارند که اخطارهایی از سوی شهرداری به ساختمان ناایمن و زمان برای ایمن‌سازی داده شده است. مجموعه‌ها برای پیاده‌کردن ضوابط کمک‌هایی می‌کنند تا این ساختمان‌ها زودتر ایمن شوند و برای مردم مخاطره‌آمیز نباشند.

شهرداری می‌تواند کنترل کند و اخطار دهد، ولی جلوگیری اصلی مانند ممنوع‌الورود و ممنوع‌الاستفاده کردن با حکم قضائی صورت می‌گیرد.

به‌طور کلی 33 هزار و 200 ساختمان از سوی سازمان آتش‌نشانی بازدید شده است. ساختمان‌ها در سه دسته کم‌خطر، میان‌خطر و پرخطر قرار گرفته‌اند که 22 هزار ساختمان در دسته کم‌خطر هستند و 129 ساختمان سال گذشته بسیار پرخطر دسته‌بندی شدند.

امسال شهرداری، شورا و دستگاه قضا پای کار آمدند و پیگیری این ساختمان‌ها را انجام دادند. همان‌گونه که می‌دانید شهرداری می‌تواند اخطاریه بدهد و دستگاه قضا می‌تواند اقدام کند.  بر همین اساس 129 ساختمان پرخطر در 4 دسته تقریبا 30تایی دسته‌بندی شده‌اند که تا کنون با دو گروه جلساتی با حضور شهرداران مناطق، نماینده دادستان، آتش‌نشانی، مالکین ساختمان‌ها و…. برگزار شده است. این ساختمان‌ها در همه حوزه‌های اداری، خصوصی، تجاری و دولتی هستند. با توجه به وضعیت ساختمان‌ها، مهلت‌هایی داده شد که برای فاز اول تشکیل پرونده بدهند و دستورالعمل‌های لازم را دریافت و کار خود را آغاز کنند. برای فاز اجرایی هم زمان‌بندی اعلام شد. تقریبا از 70 ساختمانی که در جلسه حاضر شدند، 10 ساختمان پای کار آمدند و در این هفته با گروه سوم هم جلسه‌ای برگزار می‌شود. خوشبختانه در حال حاضر می‌توان گفت که ساختمان‌های پرخطر پایتخت به 119 عدد رسیده است. بناست تا پایان سال جمع‌بندی  صورت گیرد که ساختمان‌های پرخطر کاهش پیدا می‌کنند و آنهایی که پای کار نیامدند از طرف دستگاه قضائی اعمال قانون می‌شوند.