روزنامه تفاهم
1396/04/25
هیچ صاحب بنگاهی بدهکار متولد نشده است
حسین سلاح ورزی *تکلیف بنگاه های بدهکار به نظام بانکی که قادر نیستند بدهی خود را تسویه کنند چیست؟
طرح مسأله بسیار ساده است. بنگاه های زیادی وجود دارند که در سال های گذشته برای تأمین مالی به نظام بانکی رو آورده اند و پس از آن به دلایل مختلف از جمله رکود،بهره وری پایین،مشکل تقاضا و موانع صادرات و بسیاری مشکلات دیگر،نتوانسته اند بدهی خود را با نظام بانکی تسویه کنند. اکنون سؤال این است که با بنگاه های بدهکار به نظام بانکی که قادر نیستند بدهی خود را تسویه کنند،چه باید کرد؟
احتمالا پاسخ دادن به این سؤال برای بانک ها نباید زیاد دشوار باشد چون تکلیف بانک ها مشخص است. مشتری وثیقه مورد نیاز بانک را تأمین کرده و بانک هم می تواند پس از تأخیر مشتری در پرداخت اقساط، بلافاصله وثیقه را به اجرا بگذارد. اما آیا این، پایان راه است؟اجازه بدهید در این نوشته،از نگاه فعالان اقتصادی به مسأله نگاه کنیم. از نگاه آنها که احتمالا عمری فعالیت سالم و شفاف داشته اند،عمری خوش حساب بوده اند و برای سال های طولانی،جزء مشتریان خوب بانک ها محسوب می شده اند. اکنون اینها هم گرفتارند. چاره کار چیست؟
** نظریه انحصاری بودن نظام بانکی ایران
شرایط بازار پول به گونه ای است که عرضه کنندگان پول یا پس انداز کنندگان را تشویق به سپرده گذاری در بانک ها می‌کند. در این نوشته نمی خواهیم سیاست گذاری برای نرخ سود را به چالش بکشیم و تنها وضع موجود را ترسیم می کنیم.در این شرایط، صاحبان سرمایه با محاسبه میزان ریسک و نرخ سود فعالیت های اقتصادی، به این نتیجه می‌رسند که پس‌انداز در بانکها صرفه اقتصادی بیشتری از سرمایه گذاری در دیگر بازارها دارد .این رفتار کاملا عقلانی و طبیعی است.بانک ها و سایر موسسه‌های تامین مالی نیز با محاسبه‌های کارشناسانه به این نتیجه می‌رسند که علاوه بر نرخ بهره‌ای که به سپرده گذاران می دهند، نرخ سودی برای کارگزاری و واسط گری خود لحاظ کرده و پس انداز های شهروندان را به متقاضیان پول بدهند . این رخدادی عادی است و هر روز در دنیا هزاران مبادله به شکل یاد شده انجام میشود . در ایران نیز این وضعیت دست کم از زمان تاسیس بانک تا امروز به همین شکل انجام میشود . تفاوت وضعیت امروز بنگاه ها در ایران با کشورهای دیگر در این است که بانک های ایرانی به دلیل فقدان رقبای خارجی و مسدود بودن راه برای تامین سرمایه از بانک‌های خارجی ، در یک بازار انحصاری یا شبه انحصاری فعالیت می کنند. علاوه بر این در ایران به دلایل گوناگو ن بانکها اعتبار کسب کرده و چتر حمایتی دولت و بانک مرکزی بر سر آنها گسترده شده است و از این جهت نیز سپرده گذاران ایرانی راهی جز گسیل پس انداز خود به بانکها نمی‌شناسند.
بازار سرمایه ایران نیز متاسفانه کم عمق،
کم دامنه و به نوعی انحصاری شده است و از این نظر بانکها رقیب نیرومندی ندارند. ادامه در صفحه 5
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
پیام تسلیت رئیس جمهور در پی درگذشت مریم میرزاخانی نابغه ریاضی ایران و جهان
کاهش سهم قطعه سازان داخلی با تولید خودروهای جدید
سرمایه‌گذاران خلاقیت داشته باشند
ادغام وزارتخانه‌ها با اقتصاد ما سازگار نبود
هیچ صاحب بنگاهی بدهکار متولد نشده است
چرا بانکها به سود مصوب پایبند نیستند؟
امتیاز ویژه‌ای به توتال نداده‌ایم
تخصیص1.5میلیارد دلار برای اشتغال روستاییان با سود یک رقمی
جزئیات همکاری مرکز آمار ایران با صندوق جمعیت سازمان ملل متحد
ابلاغ دستورالعمل حذف اوراق و اسناد کاغذی
اجرای 18 طرح با سرمایه گذاری ۶۰هزار میلیارد ریالی در دستور کار ایدرو
بازدهی اقتصادی 200 برابری تالاب‌ها از اراضی کشاورزی
توجه سرمایه گذاران خارجی به ایران به علت فراوانی منابع انرژی
