پولتان را گرفتید و آبروی آزادی را بردید!

در کنار اظهارات یک تهیه‌کننده از رفتار متناقض بازیگران فیلمش در تحریم جشنواره فجر یک تهیه‌کننده باسابقه عرصه موسیقی هم با گفتن اینکه «فحاشی و توهین کردن کجایش به آزادی می‌رسد؟» این اقدامات را مصداق دیکتاتوری دانست.
رفتار قیم‌مآبانه دیکتاتور‌های مخملی در فضای فرهنگی هنری کشور که با تهدید و ارعاب هنرمندان را از انجام فعالیت هنری منع می‌کنند، به غیر از هنرمندان و فعالان صنوف وابسته به آنها، صدای فعالان و سرمایه‌گذاران این عرصه را هم درآورده است. اگر تا چند روز پیش فقط هنرمندان و دیگر فعالان وابسته به این عرصه منتقد جو روانی سنگین علیه فعالیت‌های فرهنگی و هنری بودند، حالا دیگر سرمایه‌گذارانی که هزینه‌های سنگینی در این عرصه انجام داده‌اند هم به جرگه معترضان به تحریم و خفقان ایجاد شده، پیوسته‌اند.
آزادی برای شما فقط یک شعار است
اولین نمونه در این زمینه بیانیه و انتقاد تند رضا محقق، تهیه‌کننده فیلم سینمایی «چرا گریه نمی‌کنی؟» از بازیگران این فیلم به‌خاطر امضای بیانیه تحریم جشنواره فیلم فجر است. محقق درباره موضع‌گیری اعتراضی بازیگران این فیلم با هدف تحریم جشنواره فیلم فجر گفت: همواره کارگردان و بازیگران یک فیلم در اختیار تهیه‌کننده هستند و این تهیه‌کننده است که برای فیلم تصمیم می‌گیرد. بازیگر در فیلم بازی‌اش را کرده و حق و حقوقش را هم گرفته است. این بازیگران چرا شبکه نمایش خانگی را که ماهیانه دو، سه میلیارد از آن درآمد دارند، تحریم نمی‌کنند؟ آیا شبکه نمایش خانگی جزو سینما نیست؟ چرا فیلم‌های خودشان را تحریم نمی‌کنند؟


این کارگردان و تهیه‌کننده سینما افزود: همه عوامل این فیلم تا ریال آخر دستمزدهایشان را گرفته‌اند. کجا با رفاقت پای این کار آمده‌اید؟ من به هیچ عنوان نمی‌خواهم جشنواره فجر را تحریم کنم، چرا باید شما به من زور بگویید؟ این چه مدل دموکراسی است که شما از آن دم می‌زنید، مگر شعار آزادی نمی‌دهید؟ شما آبروی آزادی را هم برده‌اید! شما پیراهن عزتمند آزادی را به یک ذلت تبدیل کرده‌اید! من در بسیاری از فستیوال‌های معتبر سینمایی دنیا جایزه گرفته‌ام، حالا این دوستان به من می‌گویند تهیه‌کننده تازه‌کار! اگر من گمنام بودم، چرا برای ساخت این فیلم سراغم آمدید؟
این تهیه‌کننده گفت: سینما برای برخی از این افراد بیشتر بیزینس است تا هنر. شما حق ندارید برای دیگران تعیین تکلیف کنید. شما همه بازی کرده‌اید و دستمزد خود را هم گرفته‌اید. حالا تبدیل به ارائه‌دهندگان دکترین انقلاب اینستاگرامی شده‌اید! مگر سینما اموال موروثی شماست یا شما وکیل دیگران هستید؟
وی درباره قرارداد بازیگران تحریم‌کننده این فیلم گفت: اکثر این بازیگران دستمزدشان را به‌صورت جلسه‌ای می‌گرفتند. بازیگری که برای پنج جلسه نقش‌آفرینی ۴۰۰ میلیون تومان دستمزد گرفته‌ای، چگونه دم از مردم می‌زنی؟ شما دلتان برای مردم می‌سوزد، برای این مردم چه کرده‌اید؟ تا کی می‌خواهیم مردم را سکو و پله‌ای برای پیشرفت خودمان کنیم و ابزار قرار دهیم، تا کی ریاکاری کنیم؟
محمدحسین توتونچیان، تهیه‌کننده باسابقه موسیقی و مالک سایت ایران‌کنسرت نیز در واکنش به فحاشی و رفتار دیکتاتورگونه برخی افراد که هنرمندان حوزه موسیقی را به عدم فعالیت مجبور می‌کنند، می‌گوید: ما هرگز دموکرات نبوده‌ایم، زیرا می‌بینیم کسانی که امروز از آزادی و برابری سخن می‌گویند، وقتی کسی خلاف عقیده آن‌ها عمل کند برخورد تهاجمی خواهند داشت. فحاشی، توهین کردن، آزادی را از دیگران گرفتن، خودسانسوری و مانع امرارمعاش سایرین شدن، کجایش به آزادی می‌رسد؟ اگر آزادی این است هرچه که بر وفق مراد آنهاست پیش بیاید، دیگر کجایش آزادی است؟ این موارد ثابت می‌کند در پس این شعار‌ها و اتفاقات یک دیکتاتوری وجود دارد.