دستت را به من بده، حرفت را به من بگو
مرضیه موسوی-شهروند آنلاین؛ «نازنین» نقاشی خانه ای با آجرهای ریخته را کشیده. می گوید این خانه مان است و این آدم ها هم که دارند فرار می کنند، من و خوانده ام هستیم. از زلزله که حرف می زند، ترس به چهره اش می دود. می گوید دلش برای مدرسه تنگ شده؛ حتی با وجود اینکه چند نفری از همکلاسی هایش هم در همین اردوگاه مستقر شده اند. ساعت بازی بچه هاست. دو نفر از اعضای جوانان هلال احمر بچه ها را صدا می کنند و در چشم بر هم زدنی، همه به حیاط می روند تا کمی بازی کنند. زمان بازی محدود است؛ تنها ساعتی در روز که کمی، فقط کمی، از سوز هوا کم می شود. «انسیه نورآبادی» یکی از اعضای تیم سحر است که در این اردوگاه مستقر شده.
او می گوید :«حدود 80 بچه زیر 10 سال در اردوگاه سالن وزشی حضور دارند. بچه ها از خانه و محل زندگی شان دور مانده اند و مجبور هستند صبح تا شب در سالن بمانند و نهایتا اگر هوا خیلی سوز نداشته باشد به حیاط ورزشگاه می روند. خانواده ها درگیر حل مشکلات اولیه خود هستند و فرصتی برای اینکه با بچه ها سر و کله بزنند را ندارند. برای همین ما اینجا وقت زیادی با بچه ها می گذرانیم.»
ترس بچه ها از زلزله را در نقاشی ها و میان بازی و حرف های آن ها به خوبی دیده و شنیده. پس لرزه ها هنوز هم باعث ترس و وحشت بچه ها می شوند و گاهی، نیمه شب یا میانه روز صدای گریه و جیغ کودکی که خواب بد دیده در اردوگاه بلند می شود.
نورآبادی می گوید :«بچه ها علاوه بر اینکه ترسیده اند، سوال های زیادی هم در ذهن دارند. امروز یکی می پرسید کی دوباره می توانیم به خانه خودمان برگردیم؟ کی زلزله تمام می شود؟ آیا قرار است از این به بعد زلزله همیشه ادامه داشته باشد؟»
و سوال های دیگری که ذهن کودکانه شان توان تحلیل و پسخ دادن به آن را ندارد.
وحشت از حادثه
امدادگران و اعضای جوانان که مسئولیت نظم دادن به داخل اردوگاه را بر عهده گرفته اند، اغلب ساکن خوی هستند. «اسما قدیم خانی» یکی از اعضای جوانان خوی است و با تیم سحر همکاری می کند.
او می گوید :«از روز نخست وقوع زلزله به هلال احمر آمدم. همینکه خیالم بابت سلامت خانواده راحت شد و آن ها به خانه اقوام در شهری دیگر رفتند، به سراغ همسایه ها و هم محلی هایم آمدم. صدایی که آن شب حین زلزله به گوش می رسید و لرزش طولانی زمین، باعث شده تا خیلی از بچه ها و حتی بزرگ ترها از ترس از زلزله داشته باشند. از طرفی والدین خیلی وقت و حوصله بازی با بچه ها را ندارند. همینکه ساعتی بچه ها را سرگرم کنیم و به درد دل های زنان و خانواده ها گوش کنیم، کار بزرگی برای آن ها انجام داده ایم.»
افزایش درخواست اسکان در اردوگاه
پیر مردی چادر مسافرتی در دست، وارد سالن ورزشی شده و می خواهد هر طور شده، گوشه ای از ورزشگاه جایی برای خود و خانواده اش دست و پا کند. تمام وسعت سالن ورزشی، بغل به بغل چادرهای امدادی و مسافرتی چیده شده و جای سوزن انداختن نیست. حتی در پاگرد سکوهای ورزشگاه هم چند چادر به چشم می خورد. تعداد چادرهایی که در حیاط ورزشگاه برپا شده هم کم نیست.
«هادی اکبرزاده» رییس شعبه هلال احمر بناب و مسئول اردوگاه ورزشی کارگران می گوید :«160 چادر در این اردوگاه نصب شده و 1100 نفر در آن اسکان داده شده اند. هنوز هم افرادی با چادرهای مسافرتی به اینجا مراجعه می کنند و می خواهند که جایی در داخل ورزشگاه به آن ها بدهیم. آمار ساکنان اردوگاه هر روز در حال افزایش است و متغیر بودن تعداد این افراد، کار را برای کمکرسانی سخت می کند. با این حال با کمک داوطلبان و مدیران هلال احمر بسته های غذایی و امکانات مورد نیاز برای آن ها تامین می شود.»
اردوگاه یا همان سالن ورزشی، 4 چشمه سرویس بهداشتی دارد و تجمع خانواده های اسکان یافته در اردوگاه باعث شده تا تامین بهداشت این اردوگاه با مشکل مواجه شود.
اکبرزاده در پاسخ به پرسش یکی از ساکنان اردوگاه درباره افزایش تعداد سرویس های بهداشتی می گوید :«روز گذشته یکی از مسئولان قول تامین سرویس بهداشتی های سیار برای اردوگاه را داده است و امروز برای انجام اقدامات اولیه نصب این سرویس ها، به اردوگاه آمده اند. به نظر می رسد این مشکل به زودی برطرف خواهد شد.»
او درباره کمک هایی که مردم می توانند به دست هلال احمر برسانند می گوید :«درست است که خانه ها آسیب بسیار جدی ندیده. اما وقوع پس لرزه ها باعث شده تا بسیاری از مردم از رفتن به خانه خودداری کنند. برای همین امکانات اولیه و وسایل گرمایشی مهمترین نیاز ما برای کمک به مردم زلزله زده است. مواد غذایی خشک و یا مواد غذایی که ماندگاری بالایی دارند هم می تواند برای مردم زلزله زده مفید باشد.»
توزیع چادرهای امدادی
با بیشتر شدن درخواست مردم برای اسکان در اردوگاه های اسکان اضطراری، به تعداد اردوگاه های برپا شده در خوی اضافه می شود. اردوگاه پارک بانوان خوی، یکی از همین محل های اسکان اضطراری است که امدادگران مشغول نصب چادر در آن هستند.
«لودریک یوحنا» یکی از امدادگران ارومیه است که از روز نخست وقوع زلزله خودش را به خوی رسانده. این امدادگر می گوید :«امدادگرانی را سراغ دارم که از ساعت اول وقوع زلزله، به مدت بیش از 24 ساعت نخوابیده بودند و بی وقفه مشغول کمکرسانی به مردم بودند. من هم به عنوان یک عضو اقلیت مسیحی در ایران، وظیفه خودم دانستم که به کمک مردم زلزله زده بیایم و آنچه از دستم بر می آید انجام دهم.»
«بابک محمودی» سرپرست سازمان امداد و نجات که برای سر زدن به روند کمکرسانی ها و بازدید از اردوگاه به خوی آمده درباره تامین اردوگاه های اسکان اضطراری می گوید :«تعداد چادرهای توزیع شده در مناطق زلزله زده تا ظهر چهارشنبه به 40 هزار دستگاه می رسد. برای تامین این چادرها، شعب و استان های زیادی به کمک خوی آمدند و با وجود سختی های زیادی که برای تردد در جاده های برفی استان به چشم می خورد، این کمک ها ادامه دارد. به زودی از مرحله اسکان اضطراری عبور کرده و وارد فاز اسکان موقت می شویم.»
او در پاسخ به سوال مردم درباره توزیع کانکس در مناطق زلزله زده می گوید :«آنچه بر عهده هلال احمر گذاشته شده است تامین اسکان اضطراری برای افراد آسیب دیده و متاثر از حادثه است. کانکس، مربوط به اسکان موقت می شود و تصمیم گیری درباره تامین و توزیع آن بر عهده بنیاد مسکن است. طبق صحبت‌هایی که در جلسات شده، در حال حاضر 150 اکیپ از بنیاد مسکن در این مناطق حضور دارند و مشغول ارزیابی خسارت ها هستند تا بر اساس اولویت، برای آن ها تصمیم گیری شود.»
سرپرست سازمان امداد و نجات به کم شدن شدت پس لرزه ها اشاره می کند و می گوید :«امیدواریم با همکاری و کمک مردم، شرایط هرچه زودتر عادی شود و خانواده ها بتوانند با ایمن سازی دوباره خانه ها، به منازل خود برگردند.»
// انتهای پیام
