روزنامه جوان
1401/11/17
جولان مدیران زیان‌ده در بهشت فوتبال
مدیر فوتبال که باشید امکان ندارد تخلف نکنید و قانون را دور نزنید، به‌ویژه اگر مدیرعامل یکی از باشگاه‌های پرطرفدار و متمول باشید، در آن صورت هر طور که بخواهید می‌تازید و قرارداد‌های مشکل‌دار و پراز آپشن به امضا می‌رسانید.همه می‌دانند فوتبال بی‌حساب و کتاب ایران، بهشت مدیران بی‌کفایت و امتحان‌پس داده است. هر کدام از آن‌ها به جای آنکه اهمیت مسئولیت سنگینی را که روی دوش‌شان گذاشته شده درک کنند برای کسب شهرت و البته منافع شخصی وارد مستطیل سبز می‌شوند. جالب اینکه مدیران این رشته همگی پرمدعا، اهل وعده و وعید و حیف‌ومیل بیت‌المال هستند. فاصله رو شدن تخلف و دور زدن قانون از سوی مدیران فوتبالی آنقدر کم شده که هر روز منتظر شنیدن مورد جدید هستیم. در تازه‌ترین نمونه معلوم شده یکی از مدیران قبلی قراردادی با یک فوتبالیست امضا کرده مبنی بر پرداخت یک میلیارد تومان حق مسکن و یک میلیارد تومان به عنوان رضایت مدیرعامل! برای همین بازیکن مبلغ ۵/۴ میلیارد تومان به عنوان مسکن در فصل ۱۴۰۳ – ۱۴۰۲ در نظر گرفته شده، آن‌هم درحالی‌که رقم قرارداد پایه او در فصل آتی ۱۹ میلیارد تومان ناقابل درج شده است!
در مورد اعداد و ارقام سال‌هاست انتقاد می‌کنیم و از وزارت ورزش گرفته تا نهاد‌های نظارتی تقاضای بررسی و برخورد داریم که متأسفانه تاکنون نتیجه‌ای نداشته است. علاوه بر این در خصوص قرارداد‌های مشکوک، پرابهام و پر از آپشن‌های من‌درآوردی نیز زیاد نوشتیم و اتفاقاً باز هم هیچ نهاد و مرجعی قدمی جهت رسیدگی به این نابسامانی‌ها برنداشته است. این‌بار می‌خواهیم به خیال راحت مدیران فوتبالی اشاره کنیم و اینکه دیگر قبح و ترس هرگونه تخلف و جرمی در این رشته ریخته است و عملاً هیچ‌کدام از دست‌اندرکاران فوتبال نگران عاقبت تصمیمات‌شان نیستند، چراکه طی سال‌های اخیر هیچ مدیری بابت افتضاح‌های به بار آمده در دوران مسئولیتش توبیخ، جریمه یا مجازات نشده است. نه تنها برخورد قهری با مدیران پرتعداد نالایق صورت نگرفته، بلکه بسیاری از آن‌ها به سمت‌های مشابه یا حتی بالاتر از گذشته خود نیز ارتقا پیدا کرده‌اند. رسیدن به نام این افراد و سوءمدیریت‌های پرشمار آن‌ها اصلاً کار سختی نیست و با یک جست‌وجوی ساده و در کمتر از چند دقیقه می‌توان به بخش زیادی از این اطلاعات دست یافت.
مشکل اینجاست که عزمی برای پاکسازی فوتبال و عاری کردن این رشته از فساد و ناپاکی وجود ندارد. همه چیز مثل روز روشن است؛ مدیران رقم قرارداد‌های نجومی را بالاتر می‌برند، آپشن‌های میلیاردی اضافه می‌کنند و زیر بار هر نوع بند و تبصره‌ا‌ی هم می‌روند. این شیوه مدیریتی به نفع خیلی‌هاست و حق حساب خیلی‌ها بالا می‌رود. از طرفی قرار نیست به کسی یا نهادی جوابگو باشند و ضرر و زیان‌های مالی را از جیب بپردازند. قاعدتاً نباید هم انتظار داشت آقایان مدیر ترسی از امروز یا آینده داشته باشند. هر کدام در مدت زمانی کوتاه بودجه رسیده به باشگاه را به باد فنا می‌دهند و بعد هم برای مدیریت مجموعه‌ای دیگر انتخاب می‌شوند. هر چقدر هم که پرونده و سند از آن‌ها رو شود باز تغییری در اصل ماجرا ایجاد نمی‌کند. شما مدیران فعلی را نمی‌توانید بازخواست و آن‌ها را به پاسخگویی وادار کنید، چه برسد به فردی که دیگر مسئولیتی ندارد. خنثی بودن وزارت یا هر مقامی که مسئول انتخاب مدیران است بحران را به قدری شدید کرده که اوضاع کاملاً از کنترل خارج شده و هر کسی هر طور می‌تواند می‌تازد و پول به جیب می‌زند. به غیر از بازیکنان و دلال‌هایشان، یکی باید مدیران را بگیرد تا بیش از این حیف و میل نکنند و آبروی فوتبال کشور را نبرند. جمع کردن این معضل و خروج از بحران، عزمی جدی، گسترده و همراه با حمایت نهاد‌های ذی‌صلاح را می‌طلبد. در غیر این صورت از این به بعد مدیران باز هم با خیال آسوده در باشگاه‌ها جولان می‌دهند و کسی هم نمی‌تواند جلودارشان باشد.
