بازهم «باروز» را شکست می‌دهم

  تب‌وتاب کشتی با شروع مسابقات بین‌المللی کرواسی ۲۰۲۳ دوباره بالا گرفت و کشتی‌دوستان بسیاری را پیگیر نتایج نماینده‌های ایران کرد. «زاگراب» اولین مسابقه رنکینگ‌دار اتحادیه جهانی در سال ۲۰۲۳ بود که از نظر درجه اهمیت رقابت‌های معتبری محسوب می‌شد و به همین دلیل، جذابیت درخور‌توجهی داشت. کشتی‌گیر وزن 79 کیلوگرم کشورمان که طلسم‌شکنی او در مقابل «جردن باروز» افسانه‌ای از ذهن ورزش دوستان کشورمان پاک نخواهد شد، در این مسابقات بین‌المللی هم موفق به کسب مدال طلا شد. «علی سوادکوهی» در دور اول با نتیجه ۱۰ بر صفر کشتی‌گیر چینی، در مرحله یک‌چهارم نهایی با نتیجه 11 بر صفر کشتی‌گیری فرانسوی، در نیمه‌نهایی با نتیجه 10 بر یک «ولادمیری گامکرلیدزه» قهرمان زیر ۲۳ سال جهان از گرجستان و در فینال هم «کنتچادزه» گرجستانی را با نتیجه 2 بر یک شکست داد تا مدال طلای این رقابت‌ها را از آن خود کند. در پرونده امروز زندگی‌سلام با او درباره ورزش کشتی، نحوه کشف استعدادش در این رشته، خاطراتش از مسابقه تاریخی با «جردن باروز» و ... گفت‌و‌گو کردیم که خواهید خواند.
مصدومیت ام باعث شد فینال گره بخورد
این کشتی‌گیر آینده‌دار کشورمان درباره این‌که نامش در چند وقت اخیر با مدال طلا گره خورده، می‌گوید: «این نتیجه لطف خداست و دعای مردم عزیز کشورم. مسابقات کرواسی رنکینگ بود و بعد از مسابقات جهانی صربستان، این اولین مسابقه بین‌المللی بود که مهم بود و رنکینگ داشت. تیم ایران هم که در 6 وزن در این دوره از مسابقات شرکت کرد و موفق شدیم 4 طلا و 2 نقره بگیریم. سطح آمادگی بچه‌ها هم نسبتا خوب بود». از او می‌پرسم که بر خلاف بازی‌های قبل از فینالش که با اختلاف 10 امتیازی رقیبان را شکست می‌داد، چرا بازی فینال آن‌قدر سخت شد که می‌گوید: «همان طور که خودتان هم دیدید، مسابقه فینال گره خورد. حریفم در فینال جزو خوب‌های وزن ۷۴ کیلوگرم است که اتفاقا مدعی هم است چون چند مدال جهانی دارد. حملات زیادی داشت و کشتی با او راحت نبود. کنتچادزه تا لحظه آخر جنگید. البته من قبل از شروع این دوره از مسابقات از ناحیه مچ پا مصدومیت داشتم و این مسئله در فینال تشدید شد. بنابراین نتوانستم کشتی را که باید به نمایش بگذاریم نشان دهم اما خدا را شکر، روسیاه نشدم و با مدال طلا به کشورم برگشتم. الان هم ادامه تمریناتم را پیگیری می‌کنم برای مسابقات بعدی تا بتوانم به اهداف بعدی‌ام دست پیدا کنم.»
اهدافم را گام‌به‌گام دنبال می‌کنم
از «سوادکوهی» که متولد سال 1378 در ساری است و افتخارات زیادی در چند سال اخیر کسب کرده، می‌پرسم که هدف اصلی‌ و نهایی‌اش در کشتی چیست که می‌گوید: «الان هدف بعدی من برای مسابقات جام تختی و بعدش هم مسابقات جهانی است که شهریور سال بعد برگزار خواهد شد. من اهدافم را گام‌به‌گام دنبال می‌کنم». در خور ذکر است که او سال ۲۰۲۰ توانست در دیدارهای قهرمانی آسیا مدال برنز را از آن خود کند. در سال ۲۰۲۱ مسابقات قهرمانی آسیا به مدال نقره دست یافت. او در سال ۲۰۲۲ برای قهرمانی آسیا با بهره بردن از تجربیات دوره‌های پیشین خود توانست کشتی‌گیر مطرح هندی را در فینال مغلوب کند، مدال طلا را از آن خود و جشن نخستین قهرمانی در آسیا را برپا کند. «سوادکوهی» در مسابقات همبستگی اسلامی در سال ۲۰۲۱ هم توانست مدال طلا بگیرد. کسب مدال برنز در دیدارهای قهرمانی کشتی زیر ۲۳ سال جهان هم در کارنامه او دیده می‌شود.
بدنم محکم بود و کشتی‌گیر شدم
از او می‌پرسم که چطور با کشتی آشنا شده و چرا تصمیم گرفته که در این رشته ورزشی به صورت حرفه‌ای فعالیت کند؟ می‌گوید: «از بچگی بدن محکمی داشتم، اطرافیانم هم به این نکته اشاره می‌کردند. این‌طور شد که رفتم سمت ورزش کشتی. پدرم و دیگر اعضای خانواده هم علاقه زیادی داشتند که کشتی‌گیر شوم بنابراین آمدم سمت این ورزش. وقتی به سراغ چند مربی هم رفتم، آن‌ها هم گفتند که استعداد خوبی برای کشتی‌گرفتن دارم بنابراین تصمیم گرفتم که همه فکر و ذهنم را معطوف به موفقیت در کشتی کنم». او که شوخ‌طبع هم هست، در پاسخ به این سوال که آیا از حس‌و‌حالش در زمانی که اولین‌بار در یک مسابقه رسمی روی تشک رفت یادش هست؟می‌خندد و می‌گوید: «اگر از من بپرسید، دیشب شام چی خوردی، یادم نیست، آن مسابقه که جای خود دارد!».


از ثانیه اول مطمئن بودم «باروز» را شکست می‌دهم
برویم سراغ مسابقه فوق‌حساس «سوادکوهی» با «جردن باروز» کشتی‌گیر افسانه‌ای و رکورددار آمریکایی با 10 مدال جهانی و المپیک و 7 طلا که غولی شکست‌ناپذیر محسوب می‌شد اما چند ماه پیش نماینده کشورمان موفق به شکست او شد. خودش در این باره می‌گوید: «قبل از هر چیز بگویم که من بسیار شاد هستم که به عنوان نخستین ایرانی بر «باروز» پیروز شدم و شاخص‌تر این که او را در کشورش شکست دادم. من بعد از ١۴ پیروزی ممتد باروز مقابل نماینده‌های ایران به مصاف این رقیب رفتم. همان‌طور که یادتان هست، در ابتدای این مسابقه یک لحظه غفلت کردم و 4 امتیاز عقب افتادم. اما خیلی زیاد به شکست‌دادن باروز قبل از شروع این مسابقه فکر کرده بودم. این برای من یک آرزو نبود که نتوانم به آن دست یابم، بلکه یک هدف بود که روز و شب برای رسیدن به آن عرق ریخته بودم. من یک بار سال قبل هم با او کشتی گرفته بودم که آن دفعه هم پیروز شدم اما متاسفانه اشتباهات داوری باعث شد که نتیجه دیگری رقم بخورد. این مسابقه برای من خیلی فرق داشت چون در آمریکا برگزار می شد، در خاک وطن باروز. من از همان ثانیه اول که رفتم روی تشک، خیلی مطمئن بودم که او را می‌برم و با اطمینان خاطر به مصاف او رفتم. اگر یادتان باشد، بعد از این که 4 بر صفر از او عقب افتادم، در وقت دوم هم او را خاک کردم و هم بارانداز روی او زدم و در پایان موفق به شکست او شدم. من مطمئن بودم که او اشتباه می‌کند و تنها وظیفه من این است که از اشتباه و غفلت او نهایت استفاده را ببرم که موفق شدم».
مردم چشم‌انتظار
 شکست این کشتی‌گیر چغر و بد بدن بودند

از او می‌پرسم که واکنش مردم بعد از این پیروزی تاریخ‌ساز چطور بود و اگر دوباره به مصاف «جردن باروز» برود، به نظرش چه نتیجه‌ای رقم خواهد خورد؟ او این طور پاسخ می‌دهد: «کشتی، ورزش اول مملکت ماست. کشتی برای کشورمان همیشه آبروداری و پرچم‌داری کرده و مردم هم انتظارشان از این رشته ورزشی بسیار بالاست. درباره واکنش مردم بعد از آن پیروزی تاریخی، باید بگویم که پیام‌های زیادی دریافت کردم که ما این پیروزی را خیلی‌دوست داشتیم و سال‌ها چشم انتظار بودیم که این آمریکایی چغر و بدبدن بالاخره از یکی از نماینده‌های کشورمان شکست بخورد و خیلی خوشحالیم که این اتفاق افتاد. درباره این‌که پرسیدید اگر دوباره با او کشتی بگیرم، باید بگویم که حتما می‌برم، اصلا جای نگرانی نیست. باروز به احتمال زیاد تا المپیک کشتی می‌گیرد و بعد از آن شاید خداحافظی کند».
الگوی من، خودم هستم
از او می‌پرسم که برای موفقیت در این رشته ورزشی، برای خودش الگویی هم دارد که می‌گوید: «داشتن الگو در کشتی برای من معنایی ندارد. الگوی من، خودم هستم و تلاش می‌کنم باتوجه به شناختی که از خودم دارم، بجنگم تا به اهدافم برسم. هر فردی برای این مملکت آبروداری می‌کند و برای بالا رفتن پرچم کشورم در جهان زحمت می‌کشد، برای من قابل احترام است و محبوب مردم هم خواهد بود و شکی در این نیست. بسیاری از کشتی‌گیران سرشناس کشورمان زحمت زیادی می‌کشند و من از آن‌ها درس‌های زیادی یاد گرفتم اما این ها دلیل نمی‌شود که الگوی من باشند، الگوی من، خودم هستم و امیدوارم ثمره تلاش‌ها و پشتکارم را هم ببینم.»
توان‌جسمی و آمادگی‌روانی
 2 بال کشتی‌گیرهای موفق

«سوادکوهی» لقب مرد طلسم شکن را گرفته و وقتی «جردن باروز» را شکست داد، نامش آوازه خاصی در کشتی گرفت. از او می‌پرسم که رمزورازهای موفقیت یک کشتی‌گیر چیست؟ که می‌گوید: «توان جسمی بالا و داشتن آمادگی‌روانی، دو بالی هستند که اگر کشتی‌گیر در هر دو زمینه توانمند باشد، موفق شدنش قطعی است. اگر کشتی‌گیری از لحاظ جسمی در سطح بالایی باشد اما وضعیت روحی‌اش مناسب نباشد، قطعا کارش روی تشک لنگ خواهد زد و به مشکل خواهد خورد. برعکس آن هم اگر از لحاظ روحی خوب باشد اما وسط مسابقه بدنش خالی کند و کشش رقابت سنگین نداشته باشد، باز هم شکست خواهد خورد. همه چیز باید دست به دست کشتی‌گیر بدهد تا موفق باشد و این در سایه زندگی‌سالم است.»
روزی 4 تا 5 ساعت تمرین می‌کنم
او درباره سبک‌زندگی‌اش و این‌که چند جلسه و ساعت در روز تمرین می‌کند تا بتواند در این رشته، باز هم تاریخ‌ساز شود و مدال طلا کسب کند، می‌گوید: «میزان تمرین مورد نیاز برای یک کشتی‌گیر حرفه‌ای بستگی به شرایط بدنی‌اش دارد. البته هرچه میزان و کیفیت خواب و تغذیه یک کشتی‌گیر اصولی‌تر باشد، بهره‌وری او در کشتی هم بیشتر خواهد شد و نیاز کمتری به تمرینات دارد. کسی که در کشتی هدف‌های بزرگ داشته باشد، باید روزی 4 یا 5 ساعت، 2 یا 3 جلسه به صورت حرفه‌ای تمرین کند. او صددرصد باید یک سری اصول تغذیه‌ای، به موقع خوابیدن و دیگر مسائل مربوط به داشتن یک سبک‌زندگی سالم و حرفه‌ای را رعایت کند وگرنه خیلی زود از سطح قهرمانی کشتی محو خواهد شد.»
کشتی یعنی مرام، پهلوانی و معرفت
«کشتی پهلوان‌ساز است و روی رفتار، شخصیت و تصمیم‌هایم در لحظه‌لحظه زندگی‌ام صدرصد تاثیر گذاشته است». سوادکوهی با این مقدمه، درباره درس‌هایی که از این رشته در این سال‌ها گرفته، می‌گوید: «مردم، ورزش کشتی و کشتی‌گیران را به نگاه پهلوانی، مرام و معرفت می‌شناسند و معنای کشتی هم دقیقا همین‌هاست. من هرچه دارم مدیون کشتی هستم، کشتی خیلی چیزها به من یاد داده است. روحیه خستگی‌ناپذیری، کنترل خشم، ناامید نشدن تا ثانیه آخر و ... این‌ها درس‌هایی است که هر مسابقه 6 دقیقه‌ای کشتی به من یادآوری می‌کند. در هر مسابقه کشتی که ضربان قلب من بالای 240 می‌رود، در حالت مرگ قرار می‌گیرم اما در همان وضعیت باید دوام بیاورم، آن‌جا باید استقامت و تحملم را محک بزنم تا به هدفم برسم. این اتفاقات قطعا بر شخصیت و رفتارهایم بیرون از تشک کشتی و ورزش هم تاثیرگذار خواهد بود. من یک جاهایی واقعا در زندگی کم آوردم، شرایط برایم خیلی پیچیده شده است، هیچ راهی برایم نمانده، آن‌جاست که باید به خودت باور داشته باشی و خودت را به سمت موفقیت بکشی تا اتفاق‌های خوب برایت بیفتد و کشتی این راه را به من نشان داده است. در پایان هم می‌خواستم بگویم که پوشیدن دوبنده تیم ملی کشتی، آرزوی هر ورزشکاری است. به‌طور حتم برای رسیدن به موفقیت مجموعه‌ای از عوامل تأثیرگذار است، از انگیزه و تلاش تا شرایط مطلوب فنی و حمایت و هدایت مربیانی که با آن‌ها تمرینات خود را دنبال می‌کنید. من از حمایت مردم ایران و مربیان، احساس خوشبختی می‌کنم و امیدوارم بازهم به موفقیت‌های بیشتری دست پیدا کنم.»