روزنامه جوان
1401/11/20
محله بروبیای خارجی‌ها
یکی می‌آید و یکی می‌رود، درست مثل یک گذرگاه، مثل محلی برای رفت و آمد، اصلاً مثل محله بروبیا. داستان خارجی‌های فوتبال باشگاهی ایران عین همین محله برو‌بیاست. یکی می‌آید و یکی می‌رود، بدون اینکه نگرانی داشته باشند. بدون اینکه ایرادی در کارشان ایجاد شود. با خیال راحت می‌آیند و با فراغ‌بال می‌روند، به همین سادگی.این روز‌ها پرسپولیس مهاجم جدید آورده، آن هم از برزیل تا جای مهاجم هلندی رفته‌اش را پر کند. بازیکن ازبک استقلال همین‌طور بدون اطلاع قراردادش را فسخ کرده و رفته، درست مثل قبلی‌ها. ملاحظه کردید به همین راحتی یکی می‌آید و دیگری می‌رود! چند صباح دیگر ممکن است اتفاق برعکس رخ دهد، مثلاً بازیکن پرسپولیس برود و استقلال یکی را جذب کند. حالا سؤال اینجاست که در کجای دنیا این حجم رفت و آمد در یک باشگاه دیده میشود؟ اصلاً مگر در فوتبال جهان چنین چیزی را داریم که بازیکنی با وجود قرارداد با یک باشگاه به همین راحتی همه چیز را رها کند و برود؟ حالا هر دلیلی که می‌خواهد داشته باشد، مگر داریم که این بازیکنان طلبکار هم باشند؟
داستان آمانوف و استقلال از آن دست ماجرا‌هایی است که باید نگرانش باشیم. هافبک ازبک استقلال رفته، درست مثل مهاجم پرسپولیس، مثل استراماچونی و مثل تمام خارجی‌های قبلی که به یک‌باره رفتند. رفتند و اینجا آقایان مدیر به صندلی‌شان تکیه دادند و گفتند شکایت می‌کنیم و بلایی سرشان می‌آوریم که از رفتن پشیمان شوند، اما آنکه بلا سرش آمد ما بودیم، فوتبال ایران بود و البته بیت‌المال و جیب مردم که باید تا ریال آخر قرارداد بازیکن رفته را پرداخت می‌کرد. فوتبال ایران بهشت فوتبالیست‌های از رده خارج اروپایی شده، به‌خصوص دو باشگاه بیت‌المال‌خور سرخابی پایتخت که در این مورد گوی سبقت را از بقیه ربوده‌اند. بار‌ها عنوان شده که باید در باشگاه‌ها شرایطی وجود داشته باشد و آدم‌هایی به‌کار گرفته شوند که در زمان عقد قرارداد با بازیکنان خارجی مفاد قرارداد به‌صورت دقیق و کاملاً فنی مورد بررسی قرار گیرد تا این قبیل بازیکنان هرچه را که می‌پسندند، نتوانند در قرارداد بگنجانند. سابقه نشان داده در زمان عقد قرارداد عدم تسلط به زبان خارجی و قوانین بین‌المللی و حقوقی ضربات جبران‌ناپذیری به فوتبال ایران وارد کرده است. ضرباتی که همچنان هم در حال خوردن آن‌ها هستیم و ظاهراً باید منتظر بدتر از قبلی‌ها هم باشیم.
بازیکنان پشت خط‌مانده فوتبال اروپا و جهان حالا خوب این محله بروبیا را شناسایی کرده‌اند و البته در این میان دلال‌های بین‌المللی هم جیب خود را پر می‌کنند. آنچه باقی می‌ماند مدیریت فوتبال ایران است که باید حواسش را بیش از این‌ها جمع کند و اجازه ندهد که اینگونه بازیکنان اینقدر راحت بیایند و بروند و پول پارو کنند. بازیکنانی که در خواب هم نمی‌بینند حتی درصدی از پول‌هایی را که در ایران به جیب می‌زنند در اروپا یا دیگر جا‌های جهان به دست آورند. داستان تلخی است، ماجرای محله بروبیای فوتبال ایران، داستان حراج بیت‌المال و پول مردم به اسم آوردن بازیکن باکیفیت خارجی!
