خودکشی باکو

آرمان امروز: حمله مسلحانه يک شهروند به سفارت جمهوري باکو در تهران از سوي مقامات ايراني از همان ابتدا محکوم شد ولي به نظر مي‎رسد اين موضوع به بهانه‌اي تبديل شده است که مقامات باکو بخواهند از وضعيت به وجود آمده به نفع سياسي بازي خود و آنچه توهم فشار به ايران ناميده مي‌شود استفاده کند.
موضوعي که به‌نظر در دستور کار مقامات باکو و به‌خصوص رييس دولت باکو قرار گرفته است که در آينده مي‌تواند مناسبات دو همسايه را وارد فاز جديد بکند.
«الهام علي اف» از توهم خود بزرگ بيني دو سال اخير بيرون بيايد. رئيس دولت باکو بايد به اين موضوع توجه کند که ايران را نمي‌تواند با ارمنستان مقايسه کند.
جنگ قره‌باغ اگر به گونه‌اي نابرابر مديريت شد و امتيازهايي را براي باکو به همراه آورد، در زمين، زمان و شرايطي متفاوت رخ داد که هرگز با بلند گويي‌هاي کنوني علي‌اف در قبال ايران، هم‌سنگ و برابر نيست و نخواهد بود. مقام‌هاي جمهوري باکو خوب است از لفاظي‌هاي توخالي که فقر تدبير را در خود دارد، دست کشيده و حرمت همسايه خود که حکم برادر بزرگتر را دارد، بيش از اين رعايت‌کند. 


مقام‌هاي دولت باکو در رويکردي مشابه و مستي ناشي از جنگ اخير قره‌‌باغ به حرمت شکني عليه برادر بزرگتر خود؛ ايران و تماميت ارضي آن پرداخته و گستاخانه چنان مي‌گويند، مي‌نويسند و نمايش مي‌دهند که گويي چشمان خود را دربرابر واقعيت‌ها بسته‌اند. اين رفتار نه امنيت باکو را تامين مي‌کند و نه از آسيب‌پذيري‌هاي پيدا و پنهان آن مي‌کاهد. مقام‌هاي جمهوري آذربايجان به واسطه القاي برخي دولت‌ها براي ايجاد آشفتگي و بي‌ثباتي  در قفقاز جنوبي به رفتاري مشغولند که پيامدهاي آن را به درستي درک نمي‌کنند. اين رفتار هرگز امنيت و بزرگي را براي مردم جمهوري باکو به دنبال نخواهد داشت. مقام‌هاي جمهوري آذربايجان خوب است بدانند که دوران آرمان‌گرايي به گونه تبليغات جاري در باکو  سپري شده است.
دست يابي به امتياز تمام عيار از سوي دولت‌ها، حالا امري مربوط به گذشته است.  مقام‌هاي باکو لازم است به اين مهم توجه ويژه داشته باشند که امنيت هر کشور ارتباط مستقيم با همسايگانش و به تبع آن شرايط جهاني دارد. بنابراين هنگامي که مقام‌هاي اين جمهوري کوچک مدعي تهديد از سوي همسايه خود مي‌شوند، بايد به گونه ملموس و روشن براي خطرات پيش رو مصداق داشته و ماهيت تهديد و پيچيدگي‌هاي آن را به درستي براي مردم و مخاطبان خود تبيين کنند. 
اعتراض باکو به اقدام مسلحانه يک شهروند به سفارت آن در تهران، هنگامي معقول و منطقي است که با استدلال‌هاي افليج و نابالغ همراه نباشد.
اين اعتراض زماني مشروع خواهد بود که تهران مانع مشارکت مقام‌هاي جمهوري آذربايجان در پيگيري پرونده شود. درحالي که تهران از مقام‌هاي جمهوري آذربايجان براي بررسي پرونده دعوت به عمل آورده است، اما باکو به نمايش‌هايي دست مي‌زند که هر ناظر بي‌طرفي را به خنده وامي‌دارد.
فرستادن قاري قرآن بر سر مرز و خواندن سوره فتح، رجز خواني عليه سرزمين‌پهناوري است که مردمش براي وجب به وجب آن جان‌مي‌دهند.