روزنامه خراسان
1401/12/07
توجه به چوخه در حد یه قل دو قل!
علی ترابی / به جرئت می توان گفت کشتی چوخه در خراسان بزرگ چیزی فراتر از یک ورزش است. چوخه ورزشی است که بر اصل جوانمردی، مرام و پهلوانی بنا شده است و در کنار جذابیت هایی که دارد، هواداران و علاقه مندان بسیاری در کشور و به خصوص در استان های خراسان رضوی و شمالی دارد. اهمیت این ورزش در همین حد که در هر مسابقه ای زن و مرد، بزرگ و کوچک خود را به گود چوخه می رسانند و ساعت ها تماشاگر کشتی های زیبای چوخه کاران هستند.به نوعی می توان گفت کشتی چوخه از پرطرفدارترین ورزش های ایران است که خاستگاه اصلی آن در خراسان رضوی و شمالی است. مردم این منطقه علاقه وافری به کشتی سنتی چوخه دارند. روستاییان کشتی چوخه را با همه وجود دوست دارند.این در حالی است که هنوز پس از این همه سال به کشتی چوخه به عنوان ورزش اول خراسان بزرگ بهایی داده نشده است و در زمره ورزش های بومی محلی دیده می شود. این ورزش پر طرفدار هنوز به طور کامل مستقل نیست و به صورت انجمن اداره می شود. وضعیت سازمانی آن هنوز به طور کامل مشخص نیست و هر دوره ای زیر مجموعه یک فدراسیون قرار می گیرد، ضعفی اساسی آن هم در ورزشی که در حد تیم های فوتبالی علاقه مند دارد ولی تاکنون عزمی برای سروسامان دادن به این ورزش وجود نداشته است. به تازگی رئیس انجمن کشتی چوخه کشور تغییر کرده و احمد شکفته از کشتی گیران با سابقه و مدال آور کشورمان عهده دار این مسئولیت شده است که در 5 ماه اخیر هم اقدامات و مسابقات خوبی برگزار کرده است که کافی نیست. او در این مدت با سختی های زیادی روبه رو شده و حالا ناگفته های زیادی در دل دارد و از وضعیت فعلی کشتی چوخه و مسابقاتی که برگزار می شود، گلایه مند و ناراحت است. از این که این ورزش سنتی و آبا و اجدادی کشورمان را در زمره ورزش های بومی محلی قرار داده اند، گلایه دارد و معتقد است که در حق کشتی چوخه ظلم شده است. او ساعتی مهمان تحریریه روزنامه خراسان بود و گپ و گفتی با این پیش کسوت کشتی داشتیم که در ادامه تقدیم مخاطبان و علاقه مندان کشتی چوخه می شود. چوخه یک برند است احمد شکفته از کشتی گیران باسابقه کشور و دارای مدال طلای مسابقات کشتی آزاد جهان در آمریکا، مدال طلای مسابقات کشتی آزاد آسیا در هندوستان و ... است. او 6 ماه است که مسئولیت انجمن کشتی چوخه کشور را بر عهده گرفته است. در این مدت هم سعی کرده تغییراتی بنیادی در این ورزش ایجاد کند که هنوز به سرانجامی نرسیده و در حال تلاش است. هر چند که با مشکلات و سختی هایی هم رو به روست. او در ابتدا به اهمیت ورزش کشتی چوخه در خراسان و کشور می پردازد و می گوید: «مسئولان بدانند که این ورزش فقط یک کشتی چوخه نیست بلکه یک برند است که تاکنون به آن بی توجهی شده است. کشتی چوخه در خراسان بزرگ حرف اول را می زند. چه بسا از فوتبال هم طرفداران بیشتری دارد اما کسی این اهمیت را درک نمی کند و از آن بهره نمی برد. چوخه مولد خیلی از رشته هاست. ما می توانیم به خیلی از رشته ها همچون جودو، کوراش، آلیش و حتی کشتی استعداد معرفی کنیم. در گذشته هم این جوری بوده است ولی الان پایه و اساس چوخه اصلا درست نیست. چوخه مال مردم این خطه از کشور است اما این ورزش همانند کشتی به گل نشسته است که هنوز سازوکار مناسبی در کشور ندارد. اگر مسئولان این منطقه زرنگ و باهوش باشند، خیلی کارها می توانند در کنار ورزش چوخه انجام دهند.» احمد شکفته با بیان این که فراگیری چوخه به مراتب خیلی بیشتر از ورزش هایی همچون فوتبال و والیبال است، می افزاید: «این مسئله در خراسان بزرگ اثبات شده است اما نمی دانم چرا به این ورزش فصلی نگاه می شود، همین که در ایام نوروز یک بار مسابقه کشتی چوخه برگزار شود و تا سال آینده هیچ برنامه ای نداشته باشد. به جرئت می توانم بگویم که کشتی چوخه در مسائل اجتماعی سرآمد است. این ورزش باعث پویایی و نشاط در جامعه می شود. در کشورهای مختلف دیدم که ورزش چقدر در اجتماع تاثیر دارد اما در کشور و به خصوص در خراسان بزرگ از این موضوع غافل شده ایم. الان کشتی و فوتبال خراسان رضوی دیگر روی بورس نیستند. چیزی برای ارائه نداریم اما اگر مسئولان و مدیران مربوط به کشتی چوخه ریشه ای نگاه کنند، قطعا می توانند برای نشاط و سلامت جامعه کارهای زیادی انجام دهند. کشتی چوخه خیلی می تواند به مدیریت شهری و جامعه کمک کند. مسئولان پای کار بیایند رئیس انجمن کشتی چوخه کشور در این 6 ماه اخیر که مسئولیت گرفته به دنبال مستقل شدن کشتی چوخه بوده و حتی پیگیری های زیادی هم انجام داده اما معتقد است به تنهایی نمی تواند این ورزش را سروسامان بدهد و انتظار دارد که همه علاقه مندان و به خصوص مسئولان پای کار بیایند. او در این باره اظهار می کند: «این مستلزم کار تیمی و بزرگ با همکاری مسئولان شهری است که برای احیا و مستقل شدن کشتی چوخه باید پای کار بیایند. مگر یکی از وظایف مسئولان بحث پویایی و نشاط جامعه نیست؟ در این وضعیت نامساعد اقتصادی، یک مسابقه ورزشی می تواند حال خیلی از افراد جامعه را خوب کند. ماه گذشته مسابقات کشتی چوخه قهرمانی کشور را در مشهد داشتیم. سالن شهید بهشتی پر از تماشاگر بود.همه قشری از جامعه حضور داشتند. کشتی ها را دیدند و از مسابقات لذت بردند. در کدام ورزش می توان این چنین تماشاگر را به سالن کشاند؟ در این 6 ماه اخیر خیلی برای مستقل و جهانی شدن کشتی چوخه تلاش کردم. خیلی به وزارت ورزش و ادارات رفتم ولی تنهایی نمی توانم کاری از پیش ببرم. کشتی چوخه از آن خراسان بزرگ است و باید همه پای کار بیایند. وقتی مسابقه ای در یک گود چوخه برگزار می شود، شاهد تماشاگران زیادی هستیم که از هر رده سنی حضور پیدا می کنند. کجا می توانیم این همه آدم را دور هم جمع کنیم و از کنار هم بودن لذت ببرند. در حاشیه آن کلی کار فرهنگی می توانیم انجام دهیم اما چوخه الان فصلی شده و سالی یک بار مسابقه برگزار و بعد به حال خود رها می شود. مسابقات اصلا آسیب شناسی و تجزیه و تحلیل نمی شود. شکل برگزاری مسابقات و روند رقابت ها هنوز سنتی و قدیمی است. باید به سمت حرفه ای بودن پیش برویم. رویه و شکل مسابقات چوخه باید تغییر کند. از گرم کردن ورزشکاران گرفته تا مسابقه دادن و حتی داوران باید نگاه حرفه ای داشته باشند. نباید به کشتی چوخه به عنوان یک رشته بومی محلی نگاه کرد. باید این ورزش در کشور و جهان زبانزد شود از این رو باید پایه و اساس آن درست شود.» 2 اقدام بزرگ و حیاتی برای چوخه رئیس انجمن کشتی چوخه در ادامه سخنان خود به بحث مستقل نبودن این ورزش اشاره می کند و می افزاید: یکی از چالش های اصلی کشتی چوخه مستقل نبودن آن است. این موضوع را نزد وزیر ورزش مطرح کردم. الان هم دنبال این هستیم که این ورزش مستقل شود. انجمن کشتی چوخه کشور هیچ چیزی به نام خود ندارد. هیچ سندیتی ندارد بنابراین این ورزش پرطرفدار باید دارای هویت شود.الان سند جامعی از پهلوانان و ورزشکاران نداریم. بر این اساس برای استقلال این رشته ورزشی باید نماینده های مجلس، استاندار و مسئولان شهری ورود کنند. دوست ندارم دست گدایی دراز کنم ولی باید جهادی کار و این ورزش را احیا کنیم. کشتی چوخه این ظرفیت را دارد که در حد تیم های پرسپولیس و استقلال محبوب شود چون هوادار و تماشاگر زیادی دارد. متاسفانه این رشته ورزشی را در حد بازی های یک قل دو قل می دانند. در حد و اندازه بازی هفت سنگ قرار داده اند. مدیران قبلی در حق این ورزش ظلم کردند. بودجه ای ندارد. هیچ پایه و اساسی ندارد. به حال خود رها شده است.اگر کشتی چوخه قرار است به آن جایگاه و ارزش مطلوب خود برسد، باید در درجه اول مستقل و در مرحله بعدی ثبت جهانی شود.اگر این اقدامات انجام شود، چوخه متحول می شود ولی اگر به سرانجام نرسد، این ورزش را رها می کنم؛ چرا که خیلی از مسئولان زبانی می گویند که حمایت می کنیم ولی عملا حمایتی نمی بینیم و در حد صحبت می ماند.
سایر اخبار این روزنامه
ارز افسار گسیخت، مسئولان حرف های تکراری زدند!
ماجراهای جالب ماهی‌فروش اهوازی که به زبان انگلیسی مسلط است
توجه به چوخه در حد یه قل دو قل!
رکورد شکنی 82 هزار واحدی بورس با سوخت ارزی
جلب رضایت شوهر با کارهای سطح پایین؟
مزایای هفته‌های کاری 4 روزه به روایت آمار
مدیریت ارزی بدون تصمیمات سینوسی
کلاف سردرگم نیمکت تیم ملی
ورود ایران به عصر جدید داروسازی
سریال‌های بین‌المللی نمایش خانگی و وداع با شهرام عبدلی
میلاد حضرت امام سجاد(ع) مبارک باد
مرهم 46 میلیاردی بر داغ مشترکان گاز استان
آتش افروزی ترسناک «زبل خان»
و اینک روز« پاوه»
