روزنامه خراسان
1401/12/20
در سوگِ ابن‌سینای معاصر
دوستانش به او «ابن‌سینای زمانه» می‌گفتند.احتمالاً به این دلیل که به گفته احمد مسجدجامعی «هیچ‌کس را مثل او در حوزه شناخت کل آثار ابن‌سینا نداریم» و حتی مانند ابن‌سینا، در علوم مختلف دست داشت؛ از نسخه‌شناسی، ریاضی، منطق، فلسفه و تاریخ گرفته تا حقوق، موسیقی، ادبیات و... . سید عبدا... انوار که عالِم به علوم جدید و قدیم و مسلط به سه زبان عربی، انگلیسی و فرانسه بود، چهارشنبه 17 اسفند در 98 سالگی چشم از جهان فروبست. محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی درگذشت این دانشمند معاصر را تسلیت گفت. در بخشی از پیام وزیر آمده است: «استاد انوار به‌عنوان یکی از مواریث فرهنگی این سرزمین، ضمن احاطه بر دانش قدیم، در علوم نوین نیز چیره‌دست و صاحب مهارتی زبانزد بود. در جامعیت ایشان در دانش‌های مختلف همین بس که ایشان از منطق، فلسفه، موسیقی و ریاضیات تا تاریخ، نجوم و نسخه‌شناسی تسلط و تبحر داشتند. کوشش‌ها و فعالیت‌های خالصانه این استاد در حوزه‌های تهران‌شناسی و تاریخ‌نگاری معاصر نیز از دیگر خدمات ارزنده علمی و فرهنگی وی به شمار می‌رود». نسخه‌شناسِ تراز اول ایرانی نسخه‌شناسی متون کهن، تخصص ویژه زنده‌یاد عبدا... انوار بود.او بیش از 20 سال، رئیس بخش نسخ خطی کتابخانه ملی ایران بود و در این مدت، فهرست نسخه‌های خطی فارسی و عربی را در 10 جلد گردآوری و تدوین کرد. زنده‌یاد انوار علاوه بر نسخه‌شناسی، در تصحیح متون کهن هم یگانه بود. تصحیح «جهانگشای نادری» و تصحیح «اساس الاقتباس» خواجه‌نصیرالدین توسی از آثار برجسته او در این حوزه است. ازجمله آثار استاد انوار می‌توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: شرح و ترجمه 22 جلد کتاب شفای ابن‌سینا، شرح موسیقی کبیر فارابی، ترجمه شرح تلویحات شیخ اشراق، ترجمه مقاصدالفلاسفه غزالی، شرح و تعلیق درة‌التاج قطب‌الدین شیرازی و... . رفیق و یارِ غارِ جلال آل‌احمد یکی از نکته‌های جالب‌توجه در زندگی شخصی زنده‌یاد انوار، دوستی و رفاقت او با جلال آل‌احمد، نویسنده و منتقد معاصر است. زنده‌یاد انوار در برنامه تلویزیونی «خانه جلال» درجایی از صحبت‌هایش به قرض دادن 1500 تومان به جلال برای ساخت خانه‌اش گفت. او یک سال از جلال آل‌احمد کوچک‌تر بود و سال‌ها با او رفت‌وآمد داشت. او در مصاحبه با روزنامه اعتماد درباره این آشنایی گفته است: «ما هر دو در سال ۱۳۲۲ وارد دانشسرای عالی شدیم. جلال به شعبه ادبیات فارسی رفت و من به شعبه ریاضی رفتم، اما یک انجمن ادبی داشتیم که در آن دانشجویان رشته‌های مختلف از ادبیات، ریاضی و... شرکت می‌کردند. در آن جا با جلال بیشتر آشنا شدم و رفاقتمان بیشتر شد و این دوستی بعد از فارغ‌التحصیلی ادامه پیدا کرد. آن زمان دانشسرا در باغ نگارستان فعلی بود. جلال در قسمت فوقانی ادبیات می‌خواند و ما در قسمت تحتانی ریاضیات عالی می‌خواندیم. در همان‌جا با جلال دوست بودیم و در انجمن‌های ادبی حضور داشتیم و مقاله و شعر می‌نوشتیم و برای هم می‌خواندیم و از یکدیگر انتقاد می‌کردیم. بعد از آن رفاقت ما ادامه یافت و وقتی از دانشسرا فارغ‌التحصیل شدیم، او معلم شد و بعد هم به کارهای حزبی پرداخت».
سایر اخبار این روزنامه
حمایت از نخبگان مسیر درست، شتاب ناکافی
در سوگِ ابن‌سینای معاصر
بهبود «شامخ» به امید بازار شب عید
شورآفرینی فردوسی در آمریکای لاتین
عامل قتل نامادری دستگیر شد
چرایی نگاه ملی و افق فراملی برای مشهد الرضا (ع)
پایتخت معنوی ایران نیازمند نگاه ملی
پایان بن‌بست ۷ ساله روابط تهران-ریاض
برنامه‌های امپراتور شی ادعای عجیب ساکت و ستاره های اکران نوروزی
اقامه نماز رهبر انقلاب بر پیکر دکتر حسن غفوری فرد
اوج گیری چراغ خاموش کرونا!
بلعیده‌شدن آسمان شب با آلودگی نوری
آبشارهای صداوسیمادار!
ریزش دلار در پی توافق تهران – ریاض
