جیب های خالی و پُز عالی شلوغی بازار

آرمان امروز- شلوغي بازارها در ايام عيد بهانه‌اي به دست برخي افراط گرايان مشهور داده که سياست‌هاي اقتصادي دولت را موفق ارزيابي کنند.
اين زمزمه‌هايي است که هر از چندي از سوي برخي صاحبان تريبون و رسانه‌داران طنين مي اندازد که يا حل مشکلات اقتصادي را در دعا جستجو مي کنند و به اين نظر نمي کنند که بايد در راستاي اجابت دعا هم اقدامات اصولي و موثري انجام داد و يا وضعيت اقتصادي را عادي و حتي مطلوب ارزيابي مي‌کنند و چشم به روي واقعيت‌هايي مي‌بندند که آمارهاي رسمي آنها را تاييد مي‌کنند.
کارشناسان اقتصادي با بررسي آمارهايي که مراجع رسمي منتشر کرده اند اعلام مي کنند در پنج سال اخير شوک هاي قيمت، قيمت ها را چنان در بازارهاي مختلف افزايش داده که اگر کسي پنج سال در کما بوده باشد و اکنون به هوش بيايد احساس مي کند در کشور ديگري چشم به دنيا گشوده است.
در حوزه کالاهاي اساسي پنج سال متوالي شوک‌هاي قيمت کالاهاي اساسي منجر به افزايش قيمت حقيقي کالاهاي اساسي به 1100 درصد بيش از سال 1376 شده است. قيمت حقيقي ارز نيمايي که ارز مورد قبول دولتمردان است و آنها اين ارز را تعيين کننده اصلي مناسبات اقتصادي کشور مي دانند ، نسبت به سال 1396، به بيش از 40 هزار تومان در پايان سال 1401 رسيده است. اگر به نرخ دلار در بازار آزاد استناد کنيم سال گذشته در همين ايام قيمت دلار در بازار آزاد 26 هزار تومان بود و اکنون قيمت 44 هزار تومان است.


در پنج سال گذشته، در شرايطي که ميانگين موزون دستمزد کارگران و کارکنان حدود پنج برابر بالا رفته، قيمت کالاهاي اساسي که اغلب توسط دولت تعيين يا نظارت مي‌شود بيش از ده برابر بالا رفته است.
قيمت گوشت قرمز سال گذشته در محدوده کيلويي 180 هزار تومان بود و اکنون در مرز 360 هزار تومان است.
قيمت برنج هندي – قوت اصلي کم درآمدها – از کيلويي 43 هزار تومان در سال گذشته به کيلويي 75 هزار تومان رسيده است. برشمردن تک تک اقلام غذايي که گراني 60 تا 70 درصدي را تجربه کرده اند و همچنان هم گران مي شوند، نيازمند طوماري بلند خواهد شد که از حوصله اين نوشتار خارج است. شايد مدعيان شلوغي و رونق بازارها خبر از بازار پوشاک ندارند که فعالانش از کاهش 40 تا 50 درصدي فروش سخن به ميان مي آورند و بيشتر جمعيت حاضر در بازارها را تماشاچياني مي دانند که به دنبال اجناس ارزان از اين مغازه به آن مغازه سرک مي کشند و آنچه نهايتا با هزار چک و چانه خريداري مي کنند، نه به دخل کسبه رونقي مي دهد و نه سليقه خودشان را راضي مي‌کند.
 اگر مدعيان رونق بازارها، به آجيل فروشي ها سر بزنند و قيمت هاي آجيل شب عيد را ببينند که از 700 هزار تومان شروع مي شود و کمتر کسي وارد مغازه شان مي شود، نادرستي ادعاهايشان را به روشني خواهند ديد. کوتاه سخن اين که شلوغي بازارها همان قدر نشانه رونق است که سخنان دولتمردان از بهبود وضعيت اقتصادي و افزايش فروش نفت، نشانه کنترل تورم.