کشف حجاب چرا حرام سیاسی است؟

 دیدار‌های رمضانی امسال رهبر معظم انقلاب را نمی‌توان یک دیدار معمولی از جنس همه دیدار‌هایی که در طول سال انجام می‌شود، دانست. وجه بارز این دیدار‌ها و افطارکردن و اقامه نماز با حضور ایشان برای تألیف قلوب مؤمنین و اشتیاق امام مسلمین برای شنیدن دیدگاه‌ها و نظرات بی پرده اقشار مختلف از شاعر گرفته تا دانشجو و استاد و ... است. معظم‌له در این دیدار‌ها ضمن بازگو کردن نقاط قوت و امیدآفرین نظام، چالش‌ها و ضعف‌های موجود را شناسایی و برای رفع یا کاهش هرکدام از این ضعف‌ها نسخه عملیاتی ارائه داده و با دریافت نقطه نظرات مخاطبان این جلسات و جمع بندی و ابلاغ آن به دستگاه‌های متولی مسیر آینده نظام را ریل‌گذاری می‌کنند. در این میان همیشه اولین دیدار با مسئولان و کارگزاران نظام بوده است که در واقع باید این جلسه را یک دستورالعمل مدیریتی برای مسئولان کشور به حساب آورد.
رهبر معظم انقلاب در دیدار کارگزاران نظام، معیشت مردم را مهم‌ترین مسئله کشور اعلام کردند، اما در کنار طرح این مسئله مهم، به موضوعات مهم دیگری از جمله تغییر و تحولات جهانی و سرعت تحولات و تضعیف جبهه دشمن، مسئله انتخابات پایان سال و انتظار از مشارکت بالای آن و تعیین راهبرد سلامت، امنیت و رقابت در آن، کالبد شکافی اغتشاشات سال گذشته و تلاش دستگاه‌های جاسوسی دشمن و در نهایت به مسئله حجاب و محدودیت شرعی و قانونی آن تأکید داشتند. معظم‌له در باب حجاب و پدیده بی حجابی که این روز‌ها چهره بدی را در کشور به نمایش گذاشته است، فرمودند: «کشف حجاب حرام شرعی و سیاسی است. خیلی از کسانی که کشف حجاب می‌کنند نمی‌دانند این را؛ اگر بدانند که پشت این کاری که این‌ها دارند می‌کنند چه کسانی هستند، قطعاً نمی‌کنند. من می‌دانم. خیلی از این‌ها کسانی هستند که اهل دین‌اند، اهل تضرع‌اند، اهل ماه رمضان‌اند، اهل گریه و دعا هستند؛ توجه ندارند که چه کسی پشت این سیاست رفع حجاب و مبارزه با حجاب است. جاسوس‌های دشمن، دستگاه‌های جاسوسی دشمن دنبال این قضیه است. اگر بدانند حتماً نمی‌کنند.»
اوایل دهه۷۰ بود که رئیس بنیاد هریتیج که یک اندیشکده محافظه‌کار امریکایی است، گفته بود «اکنون دیگر تسخیر زمین ارزش ندارد، بلکه تسخیر فاصله بین دو گوش انسان یعنی مغز انسان‌ها مهم است، چرا که با تسخیر آن می‌توان بر کشور‌ها و مردمان آن مسلط شد». ۲۴تیرماه ۷۱ هنوز بیشتر از سه سال از زعامت حکیم فرزانه انقلاب نگذشته بود که معظم‌له درخصوص تهاجم فرهنگی که کمتر علایمی از تغییر ذائقه و نفوذ فرهنگ غرب در آن مقطع در جامعه دیده می‌شد، فرمودند: «دشمن از راه اشاعه فرهنگ غلط – فرهنگ فساد و فحشا – سعی می‌کند جوان‌های ما را از ما بگیرد. کاری که دشمن از لحاظ فرهنگی می‌کند، یک تهاجم فرهنگی، بلکه باید گفت یک “شبیخون فرهنگی” یک “غارت فرهنگی” و یک “قتل‌عام فرهنگی” است. امروز دشمن این کار را با ما می‌کند.»
یک سال پس از این هشدار در سال ۷۲ بود که رهبر انقلاب به اتفاقی که در دوران پرشکوه مسلمانان در آندلس افتاد، اشاره کردند و بار دیگر فرمودند: «تهاجم فرهنگی، مثل خودِ کار فرهنگی، اقدامِ آرام و بی سر و صدایی است. یکی از راه‌های تهاجم فرهنگی، این بوده است که سعی کنند جوانان مؤمن را از پایبندی‌های متعصبانه به ایمان، که همان عواملی است که یک تمدن را نگه می‌دارد، منصرف کنند. همان کاری را که در اندلس، در قرن‌های گذشته کردند. یعنی جوانان را در عالم، به فساد و شهوت‌رانی و میگساری و این چیز‌ها مشغول کردند. این کار، حالا هم انجام می‌گیرد.»


فرانتس فانون در کتاب «الجزایر و مسئله حجاب» می‌نویسد: «هنوز رؤیای رام کردن جامعه الجزایری به کمک زنان بی‌حجاب که شریک جرم اشغالگرند، بیرون نرفته است. هربار که زن الجزایری کشف حجاب می‌کند، در واقع، به این معناست که الجزایر انکار وجود خویش را از جانب اشغالگر پذیرفته است». دراین کتاب، تعبیر‌هایی به کار رفته که نقش زن در جامعه‌های دینی را نشان می‌دهد. در واقع می‌توان گفت جامعه دینی را با نوع پوشش زنان آن می‌توان شناخت.
اما چرا برای اولین بار رهبری انقلاب کشف حجاب عده‌ای در کشور را علاوه بر «حرام شرعی»، «حرام سیاسی» معرفی کردند. سؤال اینجاست چه تفاوتی بین بسیاری از افعال حرامی همچون دزدی، اختلاس، فساد، رانت‌خواری، خویشاوندسالاری، زمین‌خواری، غصب اموال مردم و حرام‌هایی از این جنس که قطعاً هیچ انسان مؤمنی نمی‌تواند وجود حتی یکی از آن‌ها را در جامعه بپذیرد، کشف حجاب یک حرام سیاسی است. برای درک این موضوع کافی است به این گزاره‌های دشمنان توجه شود تا ماهیت حرام سیاسی بودن کشف حجاب بهتر فهم شود:
۱-وقتی مارتین ایندیک امریکایی که از عناصر اصلی پروژه استحاله و بی هویت کردن جوامع اسلامی است، درباره ایران می‌گوید دیگر وقت آن نیست که دانشجویان را به خیابان‌ها بکشانیم، بلکه باید چادر را از سر زنان برداشت و از این طریق می‌توان نظام اسلامی ایران را سرنگون کرد، آیا نباید کشف حجاب را پروژه‌ای برای به تباهی کشاندن جامعه دینی ایران دانست.
۲- مستر همفر، جاسوس معروف انگلیسی می‌گوید: «زنان مسلمان دارای حجاب محکم هستند و نفوذ فساد در میانشان ممکن نیست. به هر وسیله‌ای شده باید آن‌ها را از حجاب اسلام خارج کرد. آنگاه مردان و جوانان فریفته می‌شوند و فساد در کانون خانواده‌ها رخنه می‌کند».
۳-میشل هوئلیک، نویسنده اسلام ستیز فرانسوی می‌گوید: «جنگ بر ضد اسلام‌گرایی، با کشتن مسلمانان فایده‌ای ندارد، فقط با فاسد کردن آن‌ها می‌توان به پیروزی دست یافت. پس باید به جای بمب بر سر مسلمانان دامن‌ها کوتاه فرو بریزیم».
۴-بنیامین نتانیاهو: «امریکا می‌تواند با پخش سریال‌هایی که افراد زیبارویِ جوان را در وضعیت‌های متنوعی از برهنگی نشان می‌دهند و زندگی‌های فریبنده و مادی‌گرایانه دارند و رابطه‌های بی قید جنسی برقرار می‌کنند یک انقلاب را علیه حکومت ایران به راه اندازد. این [سریال‌ها]واقعاً براندازانه هستند. جوانان ایرانی دلشان از لباس‌های دلپسندی که دراین سریال‌ها می‌بینند خواهد خواست. آن‌ها استخر‌ها و زندگی‌های پرزرق و برق را خواهند خواست».
۵-یکی از جاسوسان کاخ سفید در گزارشی درباره برداشتن چادر از سر زنان ایرانی گفته است: «ما موفق شدیم چادر مشکی زن ایرانی را به چادر توری و گل‌دار تبدیل کنیم چادر را هم به مانتو و مانتو‌های بلند را به مانتو‌های رنگین تنگ و خیلی کوتاه و اکنون از حجاب برخی زنان فقط یک روسری باقی مانده است». یا یکی از مقامات بلند پایه امریکا در ارتباط با پوشش زنان در ایران گفته هر زن چادری در کوی و برزن ایران، به منزله پرچم جمهوری اسلامی ایران است؛ لذا ما برای براندازی این نظام، باید حجاب آن‌ها را سست کنیم.
بنابراین، وقتی نگاه دشمن به حجاب زنان این مرز و بوم حکم پرچمی را دارد که همواره در اهتزاز است و همچون موشک به سمت دشمن شلیک می‌شود، باید هم کشف حجاب را علاوه بر حرام شرعی، یک حرام سیاسی دانست.