هم رصد کنید و هم برخورد قاطع!

تأکید رئیس سازمان بازرسی کل کشور بر شناسایی گلوگاه‌های فسادخیز، موجب شده تا هیئت بازرسی این سازمان برای بررسی وضعیت نابسامان فوتبال ایران در فدراسیون فوتبال مستقر شود. طبق اعلام بازرس‌کل امور ورزش، جوانان و میراث فرهنگی سازمان بازرسی، تمامی قرارداد‌های منعقد شده در این رشته رصد می‌شوند.
اگرچه این اولین باری نیست که سازمان بازرسی در خصوص چالش‌های مستطیل سبز ایران وارد گود شده، اما استقرار هیئتی ویژه در ساختمان خیابان سئول را می‌توان به فال نیک گرفت. منتها استقرار بازرسان و بررسی پرونده‌های پر از ابهام و قرارداد‌های مسئله‌دار به تنهایی دردی از فوتبال کشورمان دوا نخواهد کرد. این رشته پرهزینه، پرهیاهو و بدون بازده برای نجات از باتلاق سوءمدیریت، حیف‌ومیل بیت‌المال، رانت‌های میلیاردی، قرارداد‌های نجومی و فساد به برخورد قاطع، جدی و عبرت‌آموز نیاز دارد. بازرس‌کل امور ورزش در برنامه‌ای تلویزیونی روی غیرمتعارف بودن قرارداد‌ها تأکید می‌کند. متأسفانه سال‌هاست که اهالی فوتبال، ورزش و حتی مردم از بابت همین غیرمتعارف بودن ارقام قرارداد‌ها شکایت دارند، ولی گوش شنوایی برای شنیدن این حقایق وجود نداشته است. عجیب است که بازرسان به تازگی به این واقعیت تلخ که قطعاً یکی از گلوگاه‌های فسادخیز فوتبال محسوب می‌شود، پی برده‌اند. از طرفی بازرس امور ورزش رقابت برای جذب بازیکن را علت عقد قرارداد‌های نامتعارف از سوی باشگاه‌ها عنوان کرده، در صورتی که اصل ماجرا چیز دیگری است و مدیران عامل باشگاه‌ها برای محق جلوه دادن و فریب افکار عمومی بحث رقابت را مطرح می‌کنند. در واقع این واسطه‌ها هستند که از بالا رفتن میلیاردی دستمزد‌ها بیشترین سود را می‌برند و قاعدتاً بازیکنان، مربیان و سایرین نیز از افزایش چند برابری ارقام استقبال می‌کنند، والا سطح فوتبال باشگاهی ایران کاملاً مشخص است، مگر چند ستاره واقعی در لیگ داریم که ارزش چند برابر شدن دستمزد را داشته باشند؟
علاوه‌براین همانطور که کیاپاشا اعلام کرده، نامتعارف بودن قرارداد‌ها فقط مختص اعضای تیم نیست، بلکه حامیان مالی نیز از بی‌دروپیکر بودن فوتبال کشور به شدت سود کرده و خواهند کرد.
آیا در این حوزه نیز باشگاه‌ها برای رقابت با رقبا قرارداد‌های مشکوک امضا کرده‌اند؟ تا همین چند روز پیش مدیران باشگاه‌های پرطرفدار و صنعتی و حتی وزیر ورزش دم از خصوصی‌سازی و عدم استفاده از بیت‌المال می‌زدند، ولی بنا بر اظهارات بازرس‌کل، باشگاه‌های دولتی و صنعتی همچنان از بودجه عمومی استفاده می‌کنند و بابت ریخت‌وپاش‌هایشان نیز به هیچ مقام و مسئولی پاسخگو نیستند! حالا باید از تک‌تک افرادی که مدعی خصوصی بودن باشگاه‌ها هستند و به‌ویژه حمید سجادی پرسید این‌بار چگونه می‌خواهند این حقیقت را کتمان کنند و تا کی قرار است دروغ‌های بزرگ در خصوص درآمدزایی و کمک نگرفتن از دولت را باور کنیم؟ از وقتی یادمان می‌آید وزارت ورزش (قبل از آن سازمان تربیت‌بدنی) مشغول مدیریت هزینه‌های سرخابی‌هاست و مدیران پرسپولیس و استقلال هر وقت مشکل مالی دارند و باید طلب خارجی‌ها را بپردازند دست‌شان را به سوی بیت‌المال دراز می‌کنند. صنعتی‌ها هم معمولاً بدون دغدغه چک‌های بازیکنان و مربیان را پاس می‌کنند.
کسی نمی‌داند میلیارد‌ها تومان پول بی‌زبان به جای آنکه وارد چرخه اقتصاد شود و بخشی از مشکلات معیشت و کسب و کار را حل کند، چرا و چگونه سر از فوتبال درمی‌آورد! درصورتی‌که عالم و آدم می‌دانند فوتبال ما دولتی است، ذره‌ای سود به حال کشور ندارد و بحث سرگرمی و نشاط مردم نیز بهانه‌ای است برای فساد بیشتر. این‌ها مشکل امروز و دیروز فوتبال نیستند، بلکه از روزی که لیگ‌مان «برتر» شد و آقایان دم از «حرفه‌ای شدن» زدند، راه‌های جدیدی برای دور زدن قانون، چپاول بودجه عمومی و به نابودی کشاندن فوتبال مهیا شد. حاصلش همین بلبشویی است که نمی‌توان جمعش کرد. در گذشته هم نهاد‌های نظارتی وعده بررسی و برخورد را داده بودند و حتی پرونده قطوری به نام «فساد فوتبال» در مجلس تشکیل شد، ولی متأسفانه مسببان وضع موجود و همان‌ها که همه می‌دانند چه نقشی در تخلفات گسترده داشته‌اند همچنان آزادند و با خیال راحت به دنبال پست‌های جدید می‌گردند.