نفوذ تهران در عمق استراتژیک واشنگتن
گروه سیاسی: سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری کشورمان، دیروز (دوشنبه) سفر خود به حیات خلوت آمریکا را آغاز کرد. رئیسی در جریان سفر خود از سه کشور مهم ونزوئلا، نیکاراگوئه و کوبا دیدار میکند. سه کشوری که طی سالهای اخیر در وضعیتی مشابه با ایران، کانون دشمنی و ستیز ایالات متحده آمریکا در سطح جهانی بودهاند
به گزارش «تجارت»، ابراهیم رئیسی صبح دیروز دوشنبه، با بدرقه رسمی محمد مخبر معاون اول رئیس جمهور و با حضور حجتالاسلام و المسلمین محسن قمی معاون بینالملل دفتر مقام معظم رهبری و جمعی از اعضای کابینه، به دعوت رسمی رئیسجمهور «ونزوئلا» تهران را به مقصد کاراکاس پایتخت ونزوئلا ترک کرد. رئیسجمهور عصر روز دوشنبه به وقت محلی در کاخ ریاست جمهوری ونزوئلا موسوم به کاخ «میرافلورس» در شهر کاراکاس مورد استقبال رسمی «نیکولاس مادورو» همتای «ونزوئلایی» خود قرار خواهد گرفت. در جریان این سفر علاوه بر گفتگوهای مشترک میان هیئتهای عالیرتبه و مذاکرات خصوصی رؤسای جمهور، اسناد مهم همکاریهای دوجانبه ایران و «ونزوئلا» به امضای مقامات دو کشور خواهد رسید. دیدار و گفتوگو با رئیس و روسای کمیسیونهای مجلس ملی ونزوئلا و نشست با فعالان اقتصادی و بازرگانان ایران و ونزوئلا بخشی از برنامههای رئیسجمهور در سفر به این کشور است. «نیکاراگوئه» و «کوبا» مقاصد بعدی سفر رسمی دکتر رئیسی به منطقه آمریکای لاتین هستند. وزرای دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، امور خارجه، نفت، فرهنگ و ارشاد اسلامی و بهداشت و درمان رئیسی را در این سفر همراهی میکنند.
سید ابراهیم رئیسی صبح دیروز دوشنبه پیش از عزیمت به ونزوئلا، به منظور دیدار از سه کشور منطقه آمریکای لاتین، با بیان اینکه این سفر به دعوت رسمی روسای جمهور ونزوئلا، نیکاراگوئه و کوبا انجام میشود، گفت: امروز عمده کشورهای منطقه آمریکای لاتین کشورهایی هستند که میخواهند مستقل زندگی کنند و روحیه آزادیخواهی، استقلالطلبی و مقاومت در مقابل نظام سلطه وجه مشترک کشورهایی است که در این منطقه با جمهوری اسلامی ایران ارتباط خوبی دارند.
رئیس جمهور ارتباط بین ایران و کشورهای مستقل در آمریکای لاتین را ارتباطی راهبردی توصیف و تصریح کرد: موضع مشترک جمهوری اسلامی ایران و ۳ کشور ونزوئلا، نیکاراگوئه و کوبا، ایستادگی در مقابل نظام سلطه و مقابله با یکجانبهگرایی است.
رئیسی با بیان اینکه در سالهای گذشته همواره روابط خوبی میان ما با این کشورها برقرار بوده است، افزود: ایران علاوه بر روابط دوستانه سیاسی، اقتصادی و تجاری با ونزوئلا، نیکاراگوئه و کوبا، در عرصه انرژی نیز با این کشورها همکاریهای خوبی داشته و در ۲ سال گذشته تعاملات فیمابین در حوزههای صنعتی، کشاورزی، علمی و فناوری و پزشکی و درمانی نیز به شکل مطلوبی توسعه یافته است.
رئیس جمهور صدور خدمات فنی و مهندسی را نیز از دیگر زمینههای همکاری میان ایران و این ۳ کشور برشمرد و اظهار داشت: این کشورها و البته کشورهای همسایه و دیگر کشورهای دوست و همسو با ایران همواره نسبت به بهرهگیری از توانمندیهای ایران در زمینه فنی و مهندسی اظهار علاقمندی، تمایل و رضایت کردهاند.
رئیسی با بیان اینکه کشورهای منطقه آمریکای از ظرفیتهای متنوع و متعددی برخوردارند، خاطرنشان کرد: در جمهوری اسلامی ایران نیز به برکت انقلاب اسلامی و به برکت مردم، ظرفیتهای خوبی وجود دارد که تبادل آنها میتواند در گسترش و تقویت روابط و همکاریها با کشورهای منطقه آمریکای لاتین و دیگر کشورهای همسایه، دوست و همسو موثر باشد و تعاملات بینالمللی میان این کشورها را نیز تقویت کند.
رئیس جمهور اظهار امیدواری کرد که با توجه به رویکرد تقویت روابط با کشورهای همسایه، دوست و همسو در دولت سیزدهم، رایزنیها و امضای تفاهمنامهها در این سفرها، نقطه عطف و گام موثری در جهت ارتقای سطح روابط با این ۳ کشور منطقه آمریکای لاتین باشد. به منظور سفر 5 روزه به منطقه آمریکای لاتین؛ رئیسی تهران را به مقصد ونزوئلا ترک کرد رئیس جمهور به دعوت رسمی همتای ونزوئلایی خود و به منظور ارتقای سطح روابط با کشورهای دوست و همسو، در راس یک هیئت عالیرتبه عازم کاراکاس پایتخت ونزوئلا شد.
فضای سیاسی و نگرش سیاسی مردم این پهنه جغرافیایی را میتوان در ضدیت با آمریکا تعریف کرد. همان گونه که رئیسجمهوری کشورمان در آغاز سفر تاکید کرد: «موضع مشترک ما و این سه کشور ایستادگی در مقابل نظام سلطه و یکجانبهگرایی است.» کشورهای حوزه آمریکای جنوبی به ویژه ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه که رئیس جمهوری کشورمان عازم آنجا شدهاست، به سبب انتخاب نظامی سیاسی، اقتصادی و ایدئولوژیک مختص خود، سالهاست که مورد خشم و غضب همسایه شمالی خود هستند و آمریکا آنها را هم مانند ایران و درست به دلیل همین انتخاب متفاوت مورد تنبیه قرار داده است.
جمهوری اسلامی ایران و نیکاراگوئه چهار دهه پیش، انقلابهایی را تجربه کردند؛ انقلاب اسلامی ایران و انقلاب ساندنیستی نیکاراگوئه یک فصل مشترک داشت و آن قیام علیه دیکتاتورهای وابسته به غرب بود و این مهمترین دلیل دشمنی و تهدیدات بلوک غرب علیه دو کشور است.
بنابراین آمریکا در حیاط خلوت خود با جمعیتی در حدود ۵۶۱ میلیون نفر و مساحتی حدود ۲۱ میلیون کیلومتر مربع که یکی از مناطق مهم جهان به شمار میرود، جایگاهی نداشته و مردم این حوزه جغرافیایی همواره از لحاظ نگرش سیاسی به چپ متمایل بودهاند.
در سالهای اخیر نیز موج چپگرایی در آمریکای لاتین با عبور از چپ سنتی به چپ مدرن شدت گرفتهاست تا جایی که امروزه ونزوئلا، کوبا، بولیوی، شیلی، آرژانتین، کلمبیا، نیکاراگوئه و برزیل از جمله ۸ کشور آمریکای لاتین هستند که در اردوگاه چپ تعریف میشوند. خیزش جریانات چپگرا و محبوبیت این احزاب در بین آحاد مردم اگر چه به مسائل گوناگونی همچون مشکلات اقتصادی و غیره ارتباط مییابد اما نقش مهم استعمار را نمیتوان در این زمینه نادیده گرفت. بسیاری بر این باورند که همین مداخلهگری وتحریمهای اعمال شده از سوی آمریکا، بسترساز گرایش آنها به جریان چپ شدهاست.
همین مسائل بسترساز نگاه کشورهای آمریکای لاتین به شرق از چین و روسیه گرفته تا ایران شدهاست. پکن در حال حاضر به بزرگترین شریک تجاری برخی کشورهای آمریکای لاتین از جمله برزیل، شیلی، کوبا و اروگوئه تبدیل شدهاست. برعکس چین که به دنبال استفاده از منابع طبیعی آمریکای لاتین برای رشد اقتصادی خود است، منافع روسیه در این منطقه بیشتر در قالب امنیتی-راهبردی تعریف میشود.
همچنین نگاه منفی مردم و دولتمردان آمریکای لاتین به سیاستهای قلدرمآبانه آمریکا، بستر را برای نزدیکی ایران وبازیگران این پهنه جغرافیایی هموار کردهاست که سند راهبردی ۲۰ ساله ایران و ونزوئلا در کنار تقویت روابط اقتصادی و تجاری تهران با کشورهای بولیوی، نیکاراگوئه و اکوادور از تحکیم ائتلاف محور ضدامپریالیسم در حیاط خلوت آمریکا نشان دارد. حال این پرسش به ذهن میرسد که در کنار رویکرد سیاسی ضدآمریکایی بازیگران آمریکای لاتین، چه بسترها و ظرفیتهای همکاریجویانه بین تهران و حیاط خلوت آمریکا وجود دارد؟ در پاسخ باید گفت که کشاورزی، معدن و صنایع آمریکای لاتین ظرفیت یا به زبانی بهتر گنج بزرگی است که بسیاری از کشورهای جهان از دیرباز تاکنون برای بهرهگیری از آن در تلاش هستند و دلیل تقلای کاخ سفید برای تسلط به این منطقه هم به دلیل وجود چنین ظرفیتی است.
آمارها حکایت از آن دارند که ۲۵ درصد از زمینهای جنگلی و قابل کشت در این منطقه از زمین قرار دارند و دو سوم کشورهای آمریکای جنوبی به منابع سرشار معدنی دسترسی دارند. ۶۵ درصد از ذخایر جهانی لیتیوم، ۴۲ درصد از ذخایر نقره، ۳۸ درصد از ذخایر مس و ۲۱ درصد از ذخایر جهانی آهن، آمریکای لاتین را به یکی از مناطق ثروتمند جهان تبدیل کرده است.
چنین ظرفیت عظیمی در چه حوزههایی میتواند به کار ایران بیاید؟ شاید اگر در پاسخ به این پرسش گفته شود؛ «در تمام حوزهها»، چندان اغراقآمیز به نظر نرسد. حتی نیازمندیها در سطوح منطقهای در حوزه های انرژی به ویژه نفت و گاز، صنایع تولید مواد غذایی، صنایع تولید مواد شیمیایی و شوینده، عمران، ساخت سد، تولید برق و انرژهای برق آبی، ساخت مسکن، معادن و فلزات، خدمات مستشاری، آموزش و مهارت افزایی، کشاورزی صنعتی و سنتی، دامداری سنتی و صنعتی، بهداشت و درمان خصوصا دارو و خدمات درمانگاهی، تکنولوژی و نانوتکنولوژی، به قدری وسیع است که سرمایهگذاری در هریک از این موارد اشاره شده میتواند آینده اقتصادی هر دو منطقه غرب آسیا و جنوب آمریکا را تضمین کند.