بازبینی پرونده ۴۵ ساله ایران و عربستان

امروز شنبه، وزیر امور خارجه عربستان به ایران سفر می‌کند تا شروع به کار سفارت خودشان در تهران را اعلام کند و دیدار‌هایی نیز با مقامات ایرانی صورت پذیرد. از لحظه شکل‌گیری تفاهم ایران و سعودی با پادرمیانی چین، این سؤال مطرح شد که تغییر رویکرد سعودی چه ماهیتی دارد؟ اینکه از چینی‌ها درخواست می‌کنند بانی خیر باشند، آیا باید یک تغییر جوهری و راهبردی تلقی شود یا اینکه سعودی همان سعودی است و شرایط منطقه‌ای و بین‌المللی و اوضاع داخلی و خارجی و جنگ در یمن، موجب شده عربستان تغییر تاکتیک بدهد؟
عربستان از لحظه پیروزی انقلاب اسلامی، جلودار و شریک در تمامی طرح‌های ضدایرانی با امریکا، انگلیس و فتنه‌های گوناگون سیاسی و امنیتی و تحریک مذهبی بوده و در ۴۵ سال گذشته با هزینه کردن صد‌ها میلیارد دلار از هیچ اقدامی علیه ایران فروگذار نکرده است. البته با اینکه تصویر مقامات سعودی در تعامل با ایران، بسیار دوگانه است و از یک سو ابراز دوستی دارند، ولی از سوی دیگر جنگ رسانه‌ای و ادراکی آنان پابرجاست ولو اینکه گفته‌اند اینترنشنال را معارضان دولت سعودی هدایت می‌کنند! در حقیقت هزینه اصلی هشت‌سال جنگ تحمیلی را سعودی‌ها دادند و جنگ تروریستی داعشی و وهابی را از سال ۲۰۱۱ در کل منطقه و جهان به‌راه انداختند که هنوز در برخی مناطق جهان و منطقه درحال اجرای مأموریت صهیو-امریکی هستند. حقیقت این است که سعودی‌ها شرایط مناسبی به‌لحاظ نتایج سیاست خارجی خود در یمن یا عراق، سوریه، لبنان و فلسطین و بسیاری از کشور‌ها ندارند و بن‌سلمان هم در بلندپروازی خود با طرح شهر نئوم، قصد دارد تصویری دیگر از خود به جهان ارائه کند و در پایان راهی که در چند دهه پیموده، به پایان خط رسیده، ولی هنوز تاوان و خسارتی را که به دیگران وارد کرده نپرداخته است! اگر حساب دیگران را به خودشان واگذار کنیم تا از مقامات سعودی بستانند، هزینه‌های ۴۵ سال گذشته، فقط با یک تفاهم و خیرخواهی چینی و ایرانی برای متوقف کردن تنش‌سازی و بحران‌آفرینی و تروریسم و جنگ‌های رنگارنگ و تحریک مذهبی و اطلاعاتی و قومیتی، در جای خود باقی است. بدیهی و طبیعی این است که فیصل بن‌فرحان از هم‌اکنون، با افتتاح سفارت و آغاز به کار آن در تهران، به فکر جبران ۴۵ سال عداوت بی‌دلیل با ایران باشد و در بعد اقتصادی آستین بالا بزند. مقامات سیاست خارجی ایران اگر در این زمینه اغماض کنند، بعید نیست که شاهد تکرار رفتار وزارت خارجه آذربایجان و گستاخی و بی‌حرمتی به ایران باشیم، همانطور که اردوغان که همواره رویکردی توسعه‌طلبانه و عثمانی‌گرایانه داشته و در پروژه جنگ تروریستی و نیابتی وهابی‌ها در عراق و سوریه که یکی از تراژدی‌های ۱۰‌سال اخیر در منطقه است، نقشی تعیین‌کننده داشته، هنوز از انتخابات پرشبهه خلاص نشده، با مداخله‌گری در قفقاز ابراز می‌دارد که در کریدور زنگزور که ماهیت انگلیسی-عثمانی و توسعه‌طلبانه آن برای غارت منطقه کاملاً روشن است، مشکل آن‌ها با ارمنستان نیست بلکه با ایران است، ایرانی که مستقیماً از این‌گونه ماجراجویی‌ها خسارت دیده و با افراط در حسن‌همجواری، سعودی‌ها هم از ایران طلبکار باشند.