آشوبناکی استاندارد‌های دوگانه غربی

کشته شدن نوجوان ۱۷ ساله عرب‌تبار به‌دست پلیس فرانسه با گلوگه جنگی، رخداد جدیدی نیست و سیاست و رویکرد خشن و سرکوبگر پلیس فرانسه و کشور‌های غربی، بار‌ها خیابان‌های این کشور‌ها را به خون کشیده و آمار بزرگی از مجروحان و معلولان و کشته‌ها را در کنار دستگیری و خسارت‌های مالی گسترده ثبت کرده است. لندن، پاریس و نیویورک، نماد‌های شعار‌های فریبکارانه و قلابی غربی علیه دیگر کشور‌های جهان هم هستند و عملاً با ابزار حقوق بشر، آزادی بیان، مدارا با معترضان و بسیاری از شعار‌های رنگارنگ، مردم کشور‌ها را تحقیر و حکومت‌های دیگر را سرزنش کرده و بر همان اساس، مجازات‌های ضدبشری را علیه آنان به اجرا گذاشته‌اند. رسانه‌های غربی با تصویری که از تمدن بشری و روش و سبک زندگی و فرهنگ و قوانین انسانی در غرب تصویری ساخته‌اند، تاریخ، فرهنگ، تمدن، آداب و رسوم و مذاهب دیگران را به سخره گرفته یا انکار یا تحقیر کرده‌اند تا هژمونی اقتصادی، سیاسی و امنیتی و نظامی آنان در نظام جهانی ظالمانه، به عرصه فرهنگ و باور‌های مردم و حاکمان آن کشور‌ها هم رسوخ و نفوذ کند و الگوی غربی را به‌عنوان مدل و الگوی برتر زندگی، سیاست و حکمرانی بپذیرند.
از این مکر و فریب غربی، بیشتر کشور‌ها در خاطره و سابقه سیاسی و تاریخی و حتی روزمره خود نمونه‌های زیادی دارند و ملت ایران و جمهوری اسلامی در آخرین طرح جنگی امریکا و غرب در سال گذشته، جنگی گسترده و ادراکی را تجربه کرده و در آن پیروز شده است. رسوایی روش‌ها، سیاست‌ها، قوانین و مقررات، نحوه برخورد و ابزار‌های سرکوب، اختیارات و اقدامات حکومتی، روش‌ها و رفتار‌های دوگانه رسانه‌ای و بسیاری از نمونه‌های دیگر را در جدیدترین صحنه‌ها در پاریس و شهر‌های فرانسه پس از لندن و نیویورک و دیگر شهر‌های آنها، شاهد هستیم. رسانه‌ها، هنرمندان، سیاستمداران و تجار، پلیس و دست باز سرکوبگری، صنعت معترضین در بیان و توصیف حکومت‌های غربی، محدودیت‌های رسانه‌ای و بسیاری از قواعد رفتاری، یکباره مجاز شده‌اند. تعجبی ندارد وقتی غربی‌ها که برای اهداف استعماری و هژمونیک و غارتگرانه خود، هنگامی که شنیع‌ترین رفتار و صحنه‌های تروریستی و گروه‌های تروریستی را مورد حمایت قرار می‌دهند و به‌کار می‌گیرند، حال که خشم مردم جوامع غربی، در مقابل نژادپرستی و حاکمیت‌های سرکوبگر و ضدانسانی، حکومت فرانسه را به مرز نگرانی‌های جدی رسانده و می‌توان انتظار داشت که این موازنه وحشت، در لندن و امریکا هم تکرار شوند، حاضرند تمامی ژست‌های قلابی و ادعایی خود را کنار گذاشته و حقیقت تفکر، رفتار و حکمرانی‌های خود را جلوه‌گر کنند.