تكليف سينماگران را روشن كنيد

يكي از وظايف اصلي خانه سينما و سازمان سينمايي كشور ايجاد يك رفاه حداقلي براي جامعه سينمايي كشور است كه ساليان سال است اين موضوع مغفول مانده و معلوم نيست چه زماني قرار است مديران اين حوزه‌ها اندكي به خود آمده و با توجه به وخامت شرايط اقتصادي، در اين زمينه‌ها حركتي از خود نشان دهند. اگر اين عزيزان بخواهند اندكي به خود زحمت دهند، قطعا كارهاي بزرگي را مي‌توانند در اين بخش انجام دهند . بارها گفته شده كه سرمايه اصلي سينما در وهله اول، خود سينماگران هستند بعد آثارشان! متاسفانه برعكس عمل مي‌شود و به اندازه‌اي كه به دنبال آثار هنرمندان سينما در جشنواره‌ها و مجامع عمومي و دادن آمار توليدات سينمايي و سرگرم جابه‌جايي مديران فرهنگي هستيم به عوامل و سازندگان فيلم‌ها كه با خون دل به توليد آثار دست مي‌زنند، اهميتي نمي‌دهيم. چرا سازمان سينمايي كه از امكانات دولتي برخوردار است و هر لحظه نيز اراده كند، مي‌تواند از طريق وزير و دولت به امكانات بيشتري نيز دسترسي پيدا كند، دست روي دست گذاشته و حداقل يك تشكيلات رفاهي براي سينماگران و اعضاي خانه سينما ايجاد نمي‌كند؟ هر ارگان و شركت بزرگ و كوچك دولتي و خصوصي در اين كشور از يك تعاوني رفاهي حداقلي براي اعضاي خود برخوردار است، چرا سينماگران نبايد از چنين امكاناتي برخوردار باشند؟  چه كسي و كدام مدير اجرايي بايد اينگونه امكانات رفاهي را از شخص وزير ارشاد، يا اگر نشد از طريق شخص رييس‌جمهور يا اگر آن‌هم نشد، از طريق معاون اجرايي رييس‌جمهور و ديگران بايد پيگيري كند؟  عزيزان لطف كنند پاسخ دهند كه چرا هيچ‌گونه حركتي در اين زمينه‌ها مشاهده نمي‌شود.  چرا وضعيت رفاهي و گراني رهن و اجاره خانه‌ها و درمان و گرفتاري‌هاي بيمارستاني سينماگران براي‌شان از اهميت لازم برخوردار نيست و  هر زمان نيز صحبت از اقتصاد و معيشت و رفاه سينماگران مي‌شود براي فرار از اصل موضوع، آن را سياسي مي‌خوانند و صورت مساله را پاك مي‌كنند؟
با شرايط مديريتي موجود بايد گفت يا به وظايف خود اشراف و احاطه ندارند!؟ يا از وضعيت اقتصادي و مشكلات جامعه سينمايي كشور بي اطلاعند كه بعيد است .
يا اينكه زحمت برخي كارها را نمي‌خواهند متقبل شوند !
يا وام‌هاي ناچيز (بخوانيم خجالت‌آور) صندوق هنر خيال‌شان را از بابت تامين رفاه سينماگران راحت كرده است!!


كه در هر حالت ممكن، به راحتي زير سوالند!
حال كه سينماي اين كشور قرار است دولتي اداره شود، خانه سينما به عنوان يك سنديكا كه از دولت نيز بودجه مي‌گيرد، بايد امكانات رفاهي و درماني براي هنرمندان سينما ايجاد كند .
اگر مديران قبلي نيز در گذشته كم‌كاري در اين زمينه داشته‌اند، اين عزيزان بايد حركتي از خود نشان دهند.
هر سنديكايي در اين كشور، كم يا زياد داراي يك‌سري امكانات رفاهي است، چرا اعضاي اين سنديكا كه بالغ بر ۵ هزار نفر عضو دارد، بايد از يك سري امكانات معمولي رفاهي و درماني و ... محروم بمانند؟
مشكل كار كجاست؟
عزيزان هيات مديره اعلام كنند تا همگان بدانند كه چرا از اينگونه حركت‌هاي ضروري و مفيد براي خانواده سينما خبري نيست و اگر هم جزو برنامه آتي اين خانه است چرا اطلاع‌رساني نمي‌شود؟
سازمان سينمايي كشور، نه خود براي چنين حركت‌هايي پيشقدم مي‌شود و نه خانه سينما را براي چنين كارهايي تشويق، يا حمايت مي‌كند و نه به اتفاق هم يك اقدام اساسي را در اين زمينه صورت مي‌دهند.
چرا وزير ارشاد نيز به عنوان نماينده اجرايي دولت سكوت اختيار نموده و حركت و واكنشي از طرف ايشان نيز در اين زمينه‌ها مشاهده نمي‌شود؟ 
مگر وضعيت اقتصادي را نمي‌بينند؟
تكليف هنرمندان سينما اين وسط چيست؟ 
صدالبته كه چنين توقعي زماني معنا پيدا مي‌كند كه علاقه و دغدغه‌اي براي چنين اقداماتي وجود داشته باشد كه ظاهرا نبود چنين دغدغه‌اي در بدنه مديريتي وزارت ارشاد، خود مانع بزرگي را ايجاد كرده است.
وقتي همگان سكوت اختيار كنند و حركتي در اين زمينه‌ها از هيچكس و هيچ بخشي ديده نشود، به معناي اين است كه چنين مفاهيمي براي دست‌اندركاران حوزه فرهنگ كشور اهميت چنداني ندارد.
هيات مديره و سخنگوي خانه سينما و مسوول سازمان سينمايي توضيح دهند كه هم‌اكنون با وضعيت كمرشكن اقتصادي موجود، جايگاه بخش رفاهي سينماگران كجاست و چرا كاري نمي‌كنند؟
اگر هم موانع و محدوديت‌هايي براي چنين فعاليت‌هاي خدماتي و درماني وجود دارد، چرا با صراحت اعلام نمي‌كنند تا همگان از آن اطلاع پيدا كنند تا بلكه چاره‌انديشي جمعي صورت گيرد؟
خانه سينما يا سازمان سينمايي كشور ملك و اداره شخصي كسي نيست كه بخواهد كم‌كاري كند و كسي هم آنها را بازخواست نكند.
خانه سينما نبايد فعاليت‌هاي خود را صرفا در حد صدور بيانيه محدود كند.
جمله مديران سينمايي كشور توضيح دهند كه براي كدامين موضوع مهم و رفع كدامين مشكل در پست‌هاي خود حضور دارند؟