روزنامه خراسان
1402/05/23
امیرعبداللهیان در راه ریاض، حسرت خوردن نکونام و از«اعتیاد» تا«نویسندگی»
امیرعبداللهیان در راه ریاض
النهار: عربستان و ایران در گفت وگوهای خود، درباره پرونده های منطقه ای، از جمله لبنان مذاکره ای نکرده اند و طبق اولویت روابط دوجانبه، ریاض اکنون، منتظر سفر رئیس جمهور ایران به عربستان است
حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران اواخر هفته جاری به ریاض سفر می کند. این سفر با دستور کار دوجانبه و در پاسخ به سفر چندی پیش وزیر خارجه عربستان به تهران انجام می شود.فیصل بن فرحان، وزیر خارجه عربستان سعودی ۲۷ خرداد امسال به تهران سفر و با وزیر خارجه و رئیس جمهور ایران دیدار کرد. به نوشته ایران نوانس، این سفر هم اکنون برای پنج شنبه هفته جاری، ۲۶ مرداد، تنظیم شده است. علیرضا عنایتی، سفیر جدید ایران در عربستان و عبدا... العنزی، سفیر جدید عربستان در تهران نیز آگرمان (موافقت نامه های دولتی) خود را دریافت کرده، اما هنوز عازم محل ماموریت نشده اند. این دو سفیر قرار است به زودی و در آینده عازم محل ماموریت شوند.بر اساس اطلاع خبرنگار ایران نوانس، سفارت عربستان در تهران که چندین ماه است فعالیت خود را شروع کرده، همچنان در هتل اسپیناس پالاس در تهران اسکان یافته و فعالیت می کند. سفارت این کشور در تهران نیز اکنون در دست تعمیر است و به همین دلیل دیپلمات های سعودی فعالیت خود را در هتل انجام می دهند. دیروز اما شبکه تلویزیونی العربیه با عکسی از برافراشته شدن پرچم عربستان در شهر مشهد مقدس از آغاز فعالیت‌های این کنسولگری خبر داد.بر این اساس، سرکنسولگری عربستان سعودی به طور موقت در هتل میثاق مشهد فعالیت کرده و پس از آن به ساختمان سرکنسولگری منتقل خواهند شد.در این بین،«راغده درغام» روزنامه‌نگار کهنه‌کار لبنانی-آمریکایی در یادداشتی درباره تأثیر تفاهم ماه های اخیر عربستان و ایران بر اوضاع لبنان نوشت، عربستان در انتظار سفر ابراهیم رئیسی رئیس جمهور ایران به ریاض است. خانم درغام (۷۰ ساله) مدیر دفتر سابق روزنامه سعودی الحیاة در نیویورک که از ۲۰۱۷ ستون نویس وبگاه «نشنال» است، در یادداشتی با عنوان «شکنندگی [وضعیت] لبنان در تفاهم‌های منطقه‌ای و بین‌المللی...» نوشت، «فقط لبنان نیست که در این مرحله در صدر گفت‌وگوهای سعودی - ایرانی جایی ندارد چرا که دو طرف تا الان حتی از [طرح] موضوعات عراق و سوریه هم اجتناب کرده‌اند». این تحلیلگر سیاسی لبنانی-آمریکایی در این یادداشت سراسر انتقادی و اتهام‌آمیز به ایران و حزب ا...، ضمن بیان این که در این مرحله لبنان جایی در گفت‌وگوهای ایران و عربستان ندارد، نوشت: «طبق تأکید منابع دیپلماتیک مطلع، اولویت در روند اجرای توافق [عربستان و ایران] روابط دوجانبه است. این منابع گفتند که عربستان سعودی اکنون منتظر سفر ابراهیم رئیس رئیس جمهور ایران [به عربستان] است».
شرایط کاملا متفاوت سرمربیان سرخابی ها در نقل و انتقالات
یحیی بازیکن می خرد، نکونام حسرت می خورد!
سارا مسیحا/فصل جدید لیگ برتر از هفته گذشته آغاز شده است با این حال فهرست بسیاری از تیم ها هنوز تکمیل نیست و آن ها سعی می کنند در فرصت دو هفته ای باقی مانده تا پایان نقل و انتقالات تابستانی بازیکنان مدنظرشان را جذب کنند. البته با توجه به قوانین جدید لیگ برتر و محدود شدن بودجه باشگاه ها به واسطه قانون سقف بودجه و کاهش سهمیه بزرگ سال، تیم های مدعی و متمول با مشکل مواجه شده اند و حتی کار به جایی رسیده است که آن ها اقدام به حذف و انتقال قرضی برخی از بازیکنان شان کرده اند تا هم بودجه کافی برای خرید داشته باشند و هم در فهرست برای خرید تازه، جا باشد. پرسپولیس و استقلال هم که در شرایط کاملا متفاوتی به سر می برند و یکی با حفظ اسکلت اصلی و بودجه بالاتر توان رقابتی بیشتری در بازار نقل و انتقالات دارد و دیگری به واسطه سوءمدیریت در فصل های گذشته و بدهی های چند صد میلیاردی انباشته شده غرق در بدهی و بحران مالی است، همچنان در تکاپو برای تکمیل فهرست شان هستند. با توضیحات بالا به طورقطع فرایند نقل و انتقالات سرخابی ها با هم فرق دارد و در حالی که یحیی گل محمدی سرمربی پرسپولیس خواستار جذب دو بازیکن در پست دروازه و مهاجم برای تقویت تیمش است و گویا گزینه های مدنظرش هم به زودی جذب خواهند شد، جواد نکونام سرمربی استقلال به دلیل مشکلات مالی و پر شدن سقف بودجه و بیرون ماندن نام 5 عضو جدید از فهرست، ناچار شده است قید خریدهای خارجی اش در پست وینگر و مهاجم را بزند و با داشته های فعلی اش کار را پیش ببرد. بر اساس شنیده ها با وجود اختلاف شدید نکونام با علی خطیر مدیرعامل باشگاه و اعتراض سرمربی آبی ها به خریدهای خودسرانه مدیریت از جمله جذب منتظر محمد بازیکن عراقی که به ناچار به صورت قرضی راهی مس رفسنجان شد، سرمربی استقلال به دلیل وضعیت موجود باشگاه قید خرید تورس و یک وینگر خارجی را زده است. با این حال او بر حفظ سعید مهری که به دلیل مشکل سقف بودجه و با وجود تخفیف زیاد به باشگاه فعلی راهی به فهرست تیم پیدا نکرده، تاکید کرده است. نکونام نه دیگر بازیکنی دارد که بتواند آن را کنار بگذارد و در فهرست برای خرید تازه جا باز کند و نه باشگاه توان مالی آن را دارد که در صورت حذف نفراتی از فهرست، دست به خرید گزینه های مدنظر سرمربی بزند در حالی که در باشگاه رقیب شرایط کاملا برعکس است. مدیریت باشگاه با خواسته های یحیی گل محمدی برای خرید یک دروازه بان خارجی زیر 23 سال موافقت کرده است و با پیشنهاد و تایید ولسلی ننکا مربی دروازه‌بان های پرسپولیس، گلری برزیلی به باشگاه معرفی شد که سابقه بازی در باشگاه خود را دارد. میگویل جونیور با ۱۹ سال سن منتظر دریافت روادید ایران است تا بتواند در تمرینات تیم شرکت کند و گلر دوم این تیم شود. جذب یک مهاجم کارنامه دار و گلزن هم در اولویت گل محمدی است که گویا از بین گزینه های متعدد سرمربی سرخ ها یک مهاجم که گفته می شود سابقه بازی در لیگ های معتبر اروپایی را دارد، نهایی کرده، اما از رضا درویش مدیرعامل باشگاه خواسته است به دلیل جلوگیری از ورود دلالان به روند انتقال این مهاجم و جلوگیری از افزایش قیمت، فعلا نام او را اعلام نکند. البته تنها مشکل پرسپولیس و یحیی این است که مهاجم مذکور بالای 25 سال و جزو سهمیه بزرگ سال است و از این رو سرمربی سرخ ها با توجه به پر بودن فهرست بزرگ سال باید یک ستاره را حذف کند تا قرارداد مهاجم خارجی ثبت شود.اکنون باید دید از بین علیرضا بیرانوند، امید عالیشاه، فرشاد فرجی، علی نعمتی، محمدحسین کنعانی‌زادگان، سروش رفیعی، مرتضی پورعلی‌گنجی، مهدی ترابی، میلاد سرلک، دانیال اسماعیلی‌فر، مسعود ریگی، مهدی عبدی، وحید امیری، شهاب زاهدی، سعید صادقی، گیورگی گولسیانی، وحدت هنانوف، محمد عمری و سینا اسد بیگی که در فهرست بزرگ سال قرار دارند نام کدام یک از این ستاره ها حذف خواهد شد.
از خاکستر«اعتیاد» تا بلندای«نویسندگی»
گفت‌وگوی خراسان با خسرو باباخانی، نویسنده اثر مشهور«ویولن‌زن روی پل» که پس از 3 دهه مصرف مواد مخدر، تصمیم به ترک می‌گیرد و اکنون کتابش به چاپ سی‌ام رسیده است. او از لوازم نوآوری در ادبیات داستانی و دستاوردهای مستندنگاری می‌گوید
محمد بهبودی نیا calture@khorasannews.com
«آن روز، سراغ جاساز که رفتم دیدم پانزده، شانزده گرم بیشتر ندارم. این یعنی فاجعه، آن‌هم در ایام تعطیل پیش رو. جیره‌ام را خوردم؛ چای خوردم؛ سیگار کشیدم؛ ناهار خوردم. موقع سیگارکشیدن فکری شدم. باید هر جوری بود صد، صدوپنجاه گرم مواد خوب تهیه می‌کردم؛ اما از کجا؟ از که؟ بدبختی این‌جا بود که من اصولاً آدم بی‌دست‌وپایی هستم، دست‌وپا چلفتی. سی سال عمل داشتم و توی شهر به این بزرگی با داشتن لااقل پنجاه ساقی، فقط دو ساقی می‌شناختم؛ یکی در جنوبی‌ترین نقطه تهران، یعنی اسلام‌شهر، یکی هم در شرقی‌ترین نقطه یعنی طرف‌های گلبرگ. خانه ما کجا؟ سلسبیل...» این سطرها بخشی از کتاب «ویولن‌زن روی پل» نوشته خسرو باباخانی است. نویسنده‌ای که بعد از سه دهه مصرف مواد مخدر و تجربه عینی زندگی افراد درگیر با اعتیاد، بالاخره موفق به ترک مصرف مواد مخدر میشود و سال 1399 نوشتن کتاب «ویولن‌زن روی پل» را شروع می‌کند. کتابی که لحظه‌به‌لحظه زندگی یک مصرف‌کننده مواد مخدر را بی‌هیچ حذف و اضافه‌ای به تصویر می‌کشد. کتاب او پس از انتشار سروصدای زیادی میان مخاطبان به‌پا می‌کند و به موفقیت‌های چشمگیری می‌رسد؛ به‌طوری‌که امروز شاهد چاپ سی‌ام آن هستیم. خسرو باباخانی، نویسنده کتاب «ویولن‌زن روی پل»، از ابتدای دهه 60 نوشتن را با مجله «کیهان بچه‌ها » شروع کرده و تا امروز به‌جز کتاب ویولن‌زن روی پل، کتاب‌های دیگری ازجمله «دست‌های مادرم»، «بر فراز گندمزار»، «گنج قلعه متروک» را نیز نوشته است. یکی از ویژگی‌های بارز آثار این نویسنده، پرداختن به اتفاقاتی است که خودش به‌صورت مستقیم تجربه کرده است. همین ویژگی، حساب کار او را از بسیاری از نویسندگان پشت‌میزنشین جدا کرده است. خلق داستان و رمان بر اساس تجربیات فردی، همواره موردتوجه نویسندگان فراوانی در سراسر جهان بوده است. با خسرو باباخانی درباره هنر مستندنگاری، وضعیت ادبیات داستانی امروز و چند موضوع دیگر که توجه به آن‌ها لازمه خلق یک اثر خواندنی است، گفت‌وگو کرده‌ایم. ایده کتاب «ویولن‌زن روی پل» چگونه به ذهن شما رسید؟ من سه دهه درگیر اعتیاد بودم و راه‌های زیادی را برای درمان رفتم ولی همه آن‌ها به بن‌بست می‌خورد تا این‌که سال 1390 بعد از آشنایی با یک موسسه، بالاخره درمان شدم. در طول تمام سال‌هایی که درگیر اعتیاد بودم، به نوشتن مشغول بودم. بعد از ترک اعتیاد، باهدف کمک به افرادی که درگیر این مشکل بودند، آستین بالا زدم. ابتدا با این افراد رودررو صحبت می‌کردم و برای هرکدام از آن‌ها زمان می‌گذاشتم؛ اما بعد از مدتی به این نتیجه رسیدم که با این نوع فعالیت‌ها نمی‌توانم به تعداد زیادی از آن‌ها کمک کنم. این‌جا بود که به فکر نوشتن داستان «ویولن‌زن روی پل» افتادم؛ کتابی که سرتاسر خاطرات دوران درگیری من با اعتیاد است. بعد از مدتی این موضوع را با مهدی قزلی از نویسنده‌های شناخته‌شده کشور که آن زمان در انتشارات «جام جم» مشغول به کار بود، در میان گذاشتم. مهدی، نقش مؤثری در انتشار این کتاب داشت. خوشبختانه این کتاب بعد از انتشار با استقبال زیادی روبه‌رو شد و امروز به چاپ سی‌ام رسیده است. آیا همه کتاب‌های شما با تکیه‌بر مستندنگاری و تجربیات شخصی خودتان در زندگی نوشته‌شده است؟ بله بیشتر کتاب‌هایی که من نوشته‌ام، بر اساس اتفاقاتی است که در زندگی‌ام رخ‌داده است و آن‌ها را با گوشت و پوست‌و استخوانم لمس کرده‌ام. به‌عنوان‌مثال، من در کودکی فکر می‌کردم، پدرم قوی‌ترین مرد جهان است؛ اما بعدها متوجه شدم که پدر من هم یک مرد معمولی است مثل همه مردهای دیگر و همین موضوع را در قالب داستانی برای کودکان و نوجوانان نوشتم. دلیل استقبال فراوان مخاطبان از آثارتان را در چه می‌دانید؟ یکی از اصول داستان موفق، باورپذیر بودن آن است. من تا امروز داستان‌هایی را نوشته‌ام که خودم تمام لحظه‌هایش را زندگی کرده‌ام. یادم نمی‌آید تا امروز چیزی را نوشته باشم که حداقل یک‌بار در آن فضا نفس نکشیده‌ام و به همین دلیل این داستان‌ها برای مخاطبان باورپذیرتر است. دوری از تکلف در نوشتن، یکی دیگر از دلایل خلق اثری موفق است. به نظر من، نویسنده اگر همان‌طور که حرف می‌زند، داستان‌هایش را بنویسد ارتباط خوبی با مخاطب می‌گیرد. متأسفانه بعضی از ما با نثری داستان می‌نویسیم که نه خودمان می‌فهمیم و نه مخاطب. شما در نام‌گذاری کتاب‌هایتان بسیار خوش‌سلیقه‌اید.اگر امکان دارد داستان انتخاب نام «ویولن‌زن روی پل» را برایمان تعریف کنید. در روزگار ما انتخاب نام‌های سطحی و پیش‌پاافتاده برای کتاب‌ها یکی از آسیب‌های حوزه ادبیات به شمار می‌آید. بعضی وقت‌ها زمانی که نام کتاب را می‌خوانم، به این احساس می‌رسم که نویسنده آن کتاب، مدتی طولانی تمام توانش را برای نوشتن کتاب گذاشته و زمانی که نهایت خستگی بر او غلبه کرده، به سراغ نام‌گذاری کتاب رفته است. درحالی‌که اولین مواجهه خواننده با نام کتاب و طرح جلد آن است. متأسفانه در کشور ما به این موضوع دقت نمی‌شود؛ اما درباره چگونگی انتخاب نام برای کتاب ویولن‌زن، باید بگویم انتخاب این نام، خودش داستان جالبی دارد. برای انتخاب نام این کتاب، ابتدا نام‌های مختلفی را یادداشت کردم؛ نام‌هایی ازجمله رگ به رگ، سرنگ و خون و... تا جایی که تعداد آن‌ها به بیش از 30 نام رسید؛ اما هیچ‌کدام به دلم نمی‌نشست چون این نام‌ها مستقیم به محتوا اشاره می‌کرد. درگیر و دار همین فکرها بودم که روی یکی از پل‌های تهران به یک ویولن‌زن که درگیر اعتیاد بود، برخوردم. او بی‌نهایت موسیقی را خوب می‌نواخت. به‌محض شنیدن صدای موسیقی همان‌جا میخکوب شدم. هنوز چند لحظه نگذشته بود که نام «ویولن‌زن روی پل» به ذهنم رسید و با خودم گفتم همین نام را روی کتابم می‌گذارم. اکنون چه اثری در دست نوشتن دارید؟ من همیشه به دنبال سوژه‌های عمیق بوده‌ام و به همین دلیل نویسنده گزیده‌کاری هستم. ابتدا قصه را کامل در ذهنم پرورش می‌دهم؛ حتی اگر پرورش دادن این داستان سال‌ها طول بکشد. هر روز با این قصه زندگی می‌کنم و دیالوگ‌هایش را در ذهنم می‌نویسم. بعد از تکمیل شدن همه بافت داستان و دیالوگ‌ها شروع به نوشتن می‌کنم و معمولاً در طول یک یا دوماه، یک‌نفس داستان را می‌نویسم. الآن هم در ذهنم روی یک رمان کار می‌کنم که خودم هم نمی‌دانم چه زمانی می‌نشینم و نوشتنش را شروع می‌کنم. وضعیت امروز ادبیات داستانی را چطور می‌بینید؟ با تبدیل‌شدن بعضی نویسنده‌ها به ماشین تولید داستان، سطح آثار به‌شدت پایین آمده است. داستان مرغوب، امروز در بازار بسیار کم شده است. در این روزگار، کتاب، اگر کتاب خوبی باشد، موجودیت خودش را فریاد می‌زند و نیازی به تبلیغ ندارد. شاید یکی از علت‌های پرکاری برخی نویسندگان این باشد که دخل‌وخرج زندگی هنرمندان با گزیده‌کاری جور درنمی‌آید و درنتیجه مجبورند با زیاده‌نویسی درآمد بیشتری کسب کنند. امیدوارم به‌روزی برسیم که شمارگان کتاب‌ها آن‌قدر زیاد شود که نویسنده مجبور نباشد با پرکاری، درآمدش را بالا ببرد. اکنون شمارگان هر کتاب، حدود 300 جلد است و این موضوع ناامیدکننده است. و سخن پایانی؟ من با صدای بلند از هنرمندان و مسئولان امور هنری در استان خراسان تشکر می‌کنم زیرا کتاب‌های من در این استان و به‌ویژه در شهر مشهد با بیشترین استقبال روبه‌رو شده ، درحالی‌که در تهران برای این کتاب، اتفاق ویژه‌ای نیفتاده است. این حجم از استقبال از کتاب‌های من در خراسان نشان‌دهنده این واقعیت است که انسان‌های فرهیخته زیادی در این استان و تعداد زیادی از شهرستان‌های کشور ما، همچنان دل به خواندن رمان بسته‌اند و هنوز می‌توان به نوشتن امیدوار بود.
سایر اخبار این روزنامه
6 نمای آماری از دخل و خرج خانوارها
پرواز با‌طعم سقوط!
صرفه جویی مشهدی ها تا سرحد کاهش پساب
اسرار نامکشوف بنای «هارونیه»
ماجرای 2جنایت تکان‌دهنده دختر14ساله!
جدایی بحرین؛ قماری که شاه در آن بازنده شد
مانور دقیقه نودی چهره‌ها
جنایت دوباره داعش در شاهچراغ
امیرعبداللهیان در راه ریاض، حسرت خوردن نکونام و از«اعتیاد» تا«نویسندگی»
مرگبارترین آتش‌سوزی قرن آمریکا
آخرین بحث های صحن علنی د ربا ره لایحه حجاب
فرمول خارق‌العاده ورزشی-اقتصادی «لایپزیش»
زنگ خطر موج مهاجرت کادر درمان
