حمیدرضا صالحی
عضو اتاق بازرگانی

ناترازی برق و برنامه‌هایی که وزارت نیرو برای ساخت نیروگاه توسط صنایع دنبال می‌کند، عجیب است؛ ابتدا اینکه در هیچ جای دنیا اینگونه نیست که اگر کمبود برق داریم، خود مصرف‌کننده در تولید برق مشارکت داشته باشد، معنی مشارکت در تولید برق در ایران به معنای سرمایه‌گذاری صنایع در این حوزه است. در حالی که در این کشور نیروگاه‌ساز و سرمایه‌گذار وجود دارد، هر کس باید سر جای خود باشد، صنایع می‌توانند سرمایه‌گذاری کنند و ساخت توسط متخصصان اجرایی شود و صنایع درگیر کار بهره‌برداری و بکارگیری نیرو نشوند، البته در دنیا صنایعی مثل آلومینیوم نیروگاه اختصاصی دارند و نزدیک کارخانه احداث شده تا جریان براحتی برقرار شده و برق با کمترین تنش تامین شود، ولی نمی‌توانیم به صنایع بگوییم چون برق کم است خود صنایع باید تولید کنند. ما اکنون ۱۰ تا ۱۲ هزار مگاوات کمبود برق داریم و باید حدود ۱۸ هزار مگاوات نیروگاه ایجاد کنیم تا این ناترازی رفع شود، باید مدل سرمایه‌گذاری معنا پیدا کند، خیلی از سرمایه‌گذاران، نیروگاه‌سازان و هلدینگ‌ها این کار را انجام می‌دهند ولی زمانی که بنا داریم تجدیدپذیرها را توسعه دهیم در این صورت به صنایع اعلام می‌کنیم که مشارکت کنند و روی سقف و سیلوها پنل احداث کنند. در تمام دنیا حتی مردم عادی در سقف منازل پنل خورشیدی نصب می‌کنند، در کشور ما نیز صنایع و منازل شخصی هم می‌توانند در راستای تولید برق ایمن، پاک، پایدار و کاهش آلایندگی نیروگاه خورشیدی احداث کنند و این رویه باید مورد تشوق واقع شود. جبران کمبود برق فعلی باید از مسیر برق پاک پر شود، اکنون نیازمند مدل جامع هستیم که هر کسی باتوجه به جایگاه خود که تولیدکننده، سازنده است و سرمایه‌گذار است؛ می‌تواند در تولید برق نقش داشته باشد از طرفی ما وظیفه داریم توسعه تجدیدپذیرها را هم دنبال کنیم در همه دنیا این مسیر را شروع کرده‌اند و با سرعت جلو می‌روند، در دنیا در سال گذشته ۸۵ درصد سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در زمینه تولید برق در حوزه تجدیدپذیر بوده و سرمایه گذاری در بخش احداث نیروگاه حرارتی و اتمی کم شده و این نشان می‌دهد که دنیا به سمت تجدیدپذیر می‌رود، ما نیز برای اینکه آلایندگی کمتری برای مردم و محیط زیست ایجاد کنیم .