لزوم درایت مدیریتی در پاداش‌های استانی

رقابت‌هایی، چون بازی‌های آسیایی هانگژو، فرصت خوبی برای قدردانی از زحمات قهرمانان و مدال‌آوران ورزش ایران است. ورزشکارانی که با وجود کاستی‌های فراوان همواره افتخار‌آفرین بوده‌اند. با این وجود هرگز آنطور که باید و شاید از زحمات و مدال‌آوری‌های آن‌ها تجلیل نشده است، خصوصاً در استان‌ها.
بی‌تردید وزارت ورزش با حمایت دولت همواره پاداش‌هایی را برای قهرمانان و مدال‌آوران در رقابت‌های مختلف نظیر بازی‌های آسیایی تدارک می‌بیند، ولی جای اینگونه تجلیل‌ها از ورزشکاران در استان‌ها خالی است. بدون تردید برخی استان‌ها در این زمینه فعالیت‌هایی برای افزایش انگیزه و روحیه ورزشکاران انجام می‌دهند، اما این مهم می‌تواند همه‌گیر‌تر باشد.
استفاده از ظرفیت‌های موجود در استان‌ها به هنر مدیران کل بر‌می‌گردد. اینکه بتوانند با ایجاد هماهنگی بین ارگان‌های مختلف استان، پاداشی در خور توجه برای مدال‌آوران در نظر بگیرند. هماهنگی که در صورت ایجاد می‌تواند مانع از پرداخت پاداش‌های پیش‌پا افتاده و توهین‌آمیز به ورزشکاران شود. از سوی دیگر در هر استانی کارخانجات، شرکت‌ها، معادن، ارگان‌ها و نهاد‌هایی هستند که ظرفیت تبلیغاتی بالا دارند. ظرفیتی که می‌توان از آن در ورزش استفاده کرد تا هم تبلیغاتی پرسود برای این نهاد‌ها باشد و هم سودی برای قهرمانان و مدال‌آوران به دنبال داشته باشد. در واقع استفاده از ظرفیت‌های تبلیغاتی استان‌ها می‌تواند شرایطی را رقم بزند که مدیران کل ورزش استان‌ها بدون دست به جیب شدن از مدال‌آوران خود تجلیلی در خور توجه به عمل آورند، ولی زمینه استفاده را امروز باید فراهم کرد، نه فرداروز که ورزشکاران با دست پر بازگشتند.
یکی از مشکلات عمده ورزش، تجلیل‌های پراکنده از ورزشکاران است. تقدیر از ورزشکاران اتفاق میمونی است، اما نه وقتی نتیجه آن دادن یک‌دست فنجان نعلبکی یا ست مردانه به ورزشکار است، اما با سازماندهی کردن تجلیل از ورزشکاران و پرداخت پاداش به آن‌ها در استان‌ها، می‌توان نظم و شکلی زیبا به آن داد تا نتیجه‌ای قابل قبول در پی داشته باشد.


بی‌تردید اگر تصمیم‌گیری در خصوص پرداخت پاداش به بازیکنان و قهرمانان اصولی و براساس برنامه‌ریزی‌های قبلی باشد، هرگز شاهد رخ دادن اتفاقات ناگواری، چون پس گرفتن منزل مسکونی از سهراب مرادی (پاداشی که شهرداری برای این وزنه‌بردار در نظر گرفته بود) یا توقیف اتومبیل اهدایی به مهرداد محمدپور، عضو تیم ملی پاراتنیس یا حتی پاداش‌های غیرمتعارفی، چون غاز، ست مردانه و فنجان نعلبکی به مدال آوران و قهرمانان این مرز و بوم نبودیم.
ناگفته پیداست که مشکلات مالی، مدیران و مسئولان ورزش کشور در استان‌ها را نیز درگیر کرده، اما درایت مدیریت اینطور مواقع است که به کار می‌آید. درایتی که می‌تواند تمامی مدیران یک استان را برای حمایت مالی و تقدیر از او همسو کند و با استفاده از ظرفیت‌های موجود در استان شرایطی را رقم بزند که نه سیخ بسوزد و نه کباب! یعنی هم پاداشی در خور توجه دست ورزشکار را بگیرد، هم شرکت‌ها به تبلیغات مدنظر خود بپردازند و هم آقایان مدیر و مسئول به بهانه دست و جیب خالی قید تقدیر و تجلیل از مدال‌آوران را نزنند.