روزنامه خراسان
1402/07/04
تقارن دومین روز در هانگژو با دومین تاریخسازی کاروان ایران
سارا اصلانی، خبرنگار اعزامی به هانگژو/ تقارن دومین روز و دومین تاریخسازی کاروان اعزامی ایران به بازیهای آسیایی را باید به فال نیک گرفت. استارت اما با شاهکار تاریخی پسران پینگپنگباز زده شد؛ جایی که تیم امیرحسین هدایی، نوشاد و نیما عالمیان با پیروزی مقابل ژاپنیهای مدعی، راهی نیمهنهایی بازیها شدند و مدال برنز خود را قطعی کردند؛ مدالی که پس از 65 سال دوباره به نام ایران سند خورد؛ چراکه تنیسروی میز ایران دیروز در نیمهنهایی با شکست مقابل کرهجنوبی از صعود به فینال بازماند، اما مدال تاریخی برنز را بر گردن آویخت. یک روز پس از این اتفاق تاریخساز، دیگر نوبت دختران بود که برگی دیگر به تاریخ پرافتخار کشورمان اضافه کنند. این بار قرعه بهنام فرانک رقم خورد. دختر پرتلاش دوچرخهسواری ایران که ماهها فشار تمرینات سنگین را تحمل کرده بود، در هانگژو مزد زحماتش را گرفت. فرانک پرتوآذر کسی بود که طلسم بیمدالی زنان ایران در تاریخ این رشته ورزشی را شکست تا هانگژو برای او شهر خاطرههای فراموش نشدنی لقب گیرد. رقابتهای دوچرخهسواری کوهستان درحالی روز گذشته برگزار شد که پرتوآذر در رقابت سنگین و نزدیک با ۷ رکابزن پا به رکاب شد. در شرایطی که دو رکابزن چینی به نامهای لی هونگفنگ و ما کایژیا و آلینا سرکولووا از قزاقستان رقبای اصلی فرانک بودند، اما او مسیر پرپیچ و خم کوهستانهای هانگژو را در هوای شرجی و دمای بالا تا فتح قلههای تاریخ رکاب زد. مسیر به قدری دشوار بود که رکابزن فیلیپینی در پایان دور دوم از حال رفت، اما پرتوآذر کم نیاورد. حتی آشنایی رقبای چینیاش به مسیر مسابقه هم انگیزه او را کم نکرد و با این که آنها به دلیل همین آشنایی و استفاده از امتیاز میزبانی از ابتدای مسابقه از او پیش افتادند تا طلا و نقره مسابقات را درو کنند، اما دختر ملیپوش کشورمان رقابت سخت و نفسگیری با آلینای قزاق را تجربه کرد و درنهایت در پایان ۴ دور رقابت جانانه دختر رکابزن ایران توانست رقیب قزاق خود را که رنک یک مسابقات را داشت پشت سر بگذارد و با اختلاف ۱۱ دقیقه و ۴۵ ثانیه مدال باارزش برنز را کسب و نام خود را در تاریخ جاودانه کند. پرتوآذر پس از کسب نخستین مدال تاریخ دوچرخهسواری زنان ایران در بازیهای آسیایی میگوید: «5 سال زحمت کشیدم و تلاش کردم. یکی از هدفهای اصلی حرفهام این مسابقه بود. خیلی آماده این جا رسیدم، اما بهترین شرایط آمادهسازی را نمیتوانستم نشان دهم. قطعاً مدال بهتری هم میشد گرفت اگر شرایط آمادهسازی بهتر بود. شاید هیچکس تصور نداشت این مدال را بگیرم. خیلی از تردیدها و صحبتها درباره من وجود داشت، اما همین صحبتها و تفکرات منفی به من انگیزه مضاعفی داد تا نشان دهم قرار نیست اتفاق دوره گذشته(پاره شدن زنجیر چرخ) همیشه تکرار شود. خوشحالم که با این مدال پاسخ همه تردیدها را دادم.»روز گذشته در روئینگ چهار نفره بانوان نیز تیم ایران با ترکیب فاطمه مجلل، نازنین ملایی، مهسا جاور و زینب نوروزی با زمان 6:51.82 دقیقه به مقام دوم رسید و پس از تیم چین، صاحب مدال نقره شد. این در حالی است که یک شنبه نیز تیم دو نفره مهسا جاور و زینب نوروزی در روئینگ دونفره سنگین وزن زنان نیز نقرهای شده بود. این مدال در شرایطی به دست آمد که بعد از مسابقه، عکسی از دستهای تاول زده و پینهبسته دختران قایقران ایران منتشر شد که در شبکههای اجتماعی بسیار مورد توجه قرار گرفت. مهسا جاور چهره آشنای قایقرانی ایران درخصوص نقرهای شدن دختران در هانگژو میگوید: «خداوند را شاکرم که این دو مدال را به دست آوردیم، رقابت بسیار سختی با کشور چین داشتیم؛ چراکه تمامی نمایندگان آنها قایقرانهای جهانی و المپیکی هستند که سر خط آمده بودند.» او که پس از کسب نخستین مدال نقره اشکهایش به خاطر دوری از دختر خردسالش جاری شده بود، ادامه میدهد: «شاید این سختیها برای دخترم و خانوادهام بیشتر بود و از همه آنها به ویژه پدر و مادرم متشکرم؛ چراکه در این مدت تماما از من حمایت کردند تا بتوانم به هدفم برسم. از همه مردم ایران نیز تشکر میکنم و امیدوارم توانسته باشیم آنها را خوشحال کنیم.حدود ۶ ماه دیگر انتخابی المپیک را پیش رو داریم و در همین مسیر و به همین منوال خیلی قوی پیش میرویم و قطعا ما را در المپیک با نتیجه فوقالعاده خواهید دید.»
سایر اخبار این روزنامه
پای لرزان تختجمشید
از عشقم به لندکروز بهعشق نیازمندان گذشتم
ورود برنامه از کلیات به جزئیات بحث برانگیز
ایران دومین کشور تولیدکننده داروی سکته مغزی
مراکز « + زندگی» گرفتار وعدههای اعتباری!
هفت سنگ صنعت ساختمان
حفره بزرگ امنیتی صهیونیستها
کوچ اجباری ارامنه قرهباغ
سنتشکنی و خلق تصاویر ماندگار در سینمای دفاع مقدس
تقارن دومین روز در هانگژو با دومین تاریخسازی کاروان ایران
خط ونشان سرلشکر باقری برای دشمنان
دستگیری گوشی قاپ های خطرناک در اطراف شهر بازی!
آیا پذیرش صلح بعد از آزادسازی خرمشهر ممکن بود؟