[ شهروند] «تعداد افرادی که در انتظار درمان در انگلیس می‌میرند تراژدی ملی است»؛ «تعداد بی‌سابقه‌ای از مردم دردمند ماه‌های آخر عمر خود را در عذاب سپری می‌کنند و منتظر درمانی هستند که هرگز نمی‌رسد»؛ «کودکان، قربانیان فراموش‌شده بحران لیست انتظار برای درمان هستند»؛ «استرس روانی که پزشکان عمومی تحمل می‌کنند، باورکردنی نیست»؛ «در مواردی دریافت‌ خدمات ضروری و نجات‌بخش درمانی وابسته به رنگ پوست یا محل زندگی فرد است»، «340 هزار نفر در انتظار درمان در سال 2022 جان دادند»، « آنچه دولت با سیستم سلامت کرده چیزی جز یک «رسوایی ملی» نیست» و ...؛ توصیفاتی که در گزارش‌ها درباره سیستم بهداشت و درمان ملی بریتانیا می‌خوانیم؛ سیستمی که سال‌هاست با کمبود نیروی کار و تجهیزات، وعده‌های دولتمردان برای حل مشکلات و اعتصاب گسترده کارکنان به کار خود ادامه می‌دهد. این گزارش برگرفته از روزنامه های بریتانیایی گاردین و تایمز و همچنین الجزیره از ابعاد مختلف نگاهی انداخته به سرویس سلامت ملی بریتانیا.  

 اعتصاب کادر درمان در انگلستان موضوع تازه‌ای نیست، اما نکته اینجاست که کهنه هم نمی‌شود. هزاران تن از کادر درمان در سراسر انگلیس برای چندمین‌بار از سال گذشته میلادی تاکنون اعتصاب کرده‌اند و خواستار بهبود حقوق و شرایط کاری خود شده‌اند. اخیرا مشاوران و پزشکان جوان -که 80 درصد پزشکان بیمارستان را تشکیل می‌دهند- اعتصابی 72 ساعته را از صبح روز دوشنبه، دوم اکتبر 2023، آغاز کردند. در این میان، NHS (سرویس سلامت ملی بریتانیا « National Health Service») که با بودجه عمومی اداره می‌شود، هشدار داده که این اعتصاب‌ها خدمات غیر اورژانسی را فلج می‌کند. این دومین اعتصاب مشترک مشاوران و پزشکان جوان در کمتر از یک ماه بود و بیمارستان‌ها را مجبور کرد تا زمان نوبت‌های سرپایی و عمل‌های غیر فوری را تغییر دهند. اعتصاب‌های دنباله‌دار کادر درمان در انگلستان از 15 دسامبر سال 2022 آغاز شده و همچنان ادامه دارد.
بر اساس گزارش الجزیره، پزشکان می‌گویند که افزایش حقوق آنها در بحبوحه بحران هزینه‌های زندگی در بریتانیا با تورم بالا سازگار نبوده است. بخش بهداشت بریتانیا به دلیل سال‌ها کاهش بودجه، از کمبود نیروی کار رنج می‌برد. بدین‌ترتیب، متخصصان پزشکی مجبورند ساعت‌های طولانی‌تری بدون پشتیبانی کار کنند و فرصتی برای استراحت ندارند. دکتر کی‌ران رحیم، پزشک جوان در یکی از بیمارستان‌های لندن، می‌گوید به این مورد، کمبود منابع مانند تخت‌های بیمارستانی و تجهیزات پزشکی را اضافه کنید؛ مشکلاتی که باعث شده پزشکان احساس «فرسودگی و کم‌ارزشی» ‌کنند.  بر اساس نظرسنجی انجمن پزشکی بریتانیا (BMA )، تقریباً نیمی از پزشکان جوان در طول بحران هزینه‌های زندگی در بریتانیا برای پرداخت اجاره‌بها و قبوض انرژی خود با مشکل مواجه بودند. مشکل دستمزد فقط مربوط به پزشکان نیست. از زمان بحران مالی جهانی در سال 2008، رکود دستمزدها در سراسر اقتصاد بریتانیا وجود داشته است.
دولت ائتلافی بریتانیا به رهبری محافظه‌کاران پس از به قدرت رسیدن در سال 2010 یکسری اقدامات ریاضتی به‌عنوان راهی برای پاسخ به این بحران از جمله کاهش هزینه‌های NHS انجام داد. اما این باعث شد بودجه «ان اچ اس» 28.6 میلیارد دلار کاهش یابد.پروفسور نورا کولتون، مدیر مدرسه کسب و کار جهانی سلامت (GBSH) در کالج دانشگاهی لندن (UCL)در این‌باره گفت: «به این مورد تورم فزاینده، هزینه‌های بالای انرژی، تغییرات ساختاری، تأثیر برگزیت و پیری جمعیت را اضافه کنید تا به عمق فاجعه پی ببرید! به آسانی نمی‌توان گفت که این وضعیت به دلیل کاهش بودجه است. این، فقط ناتوانی کلی در اتخاذ یک رویکرد نظام‌مند به سیستم مراقبت‌های بهداشتی است.»

نابرابری‌های عمیقا نگران‌کننده؛ رنگ پوست یا محل زندگی تعیین ‌کننده است!
بر اساس گزارشی که کارشناسان آن را «عمیقا نگران‌کننده» خوانده‌اند، بیمارانی که زن، سیاهپوست، آسیایی یا دارای تمکن مالی کمتری هستند، به‌طور چشمگیری کمتر احتمال دارد که تحت عمل جراحی دریچه قلب در NHS انگلستان قرار بگیرند.

340 هزار نفر در انتظار درمان در سال 2022 جان دادند
بر اساس آمار، بیش از نیمی از افرادی که سال گذشته در انگلیس جان باختند در لیست انتظار NHS بودند. روزنامه تایمز انگلیس بر اساس اطلاعات دریافتی از NHS گزارش داد که تخمین زده می‌شود در سال گذشته میلادی، 340 هزار نفر که در لیست انتظار NHS قرار داشتند، جان خود را از دست دادند. این رقم بیش از 60 درصد کل مرگ‌و‌میرها در انگلیس را تشکیل می‌دهد. لوئیز انصاری، (Louise Ansari) مدیر اجرایی سازمان Healthwatch در انگلستان (که کار آن جمع‌آوری و حمایت از نظرات کاربران خدمات بهداشتی و مراقبت اجتماعی به منظور شناسایی پیشرفت‌هاست) گفت: «تعداد افرادی که در انتظار درمان می‌میرند تراژدی ملی است و اجتناب‌ناپذیر. بیماران دارای مشکلات ذهنی و عصبی، افراد کم‌درآمد و اقلیت‌های قومی بیشترین آسیب را از تأخیر در درمان می‌بینند.» در انگلستان، لیست انتظار 7.7 میلیون نفر است که بالاترین رقم از زمان شروع ثبت آمار از سال 2007 است.ریشی سوناک، نخست‌وزیر بریتانیا، که وعده داده بود مردم درمان‌های لازم را سریع‌تر دریافت خواهند کرد، اعتراف کرده که پیشرفت‌ها به دلیل اعتصاب‌های مکرر پزشکان متوقف شده است. روزنامه تایمز از 83 شرکت از 223 شرکت زیرمجموعه NHS آمار جانباختگان در لیست انتظار را درخواست کرد که آنها رقم 125 هزار نفر را اعلام کردند. رقم 340 هزار مرگ مربوط به همه زیرمجموعه‌های NHS است. آمار جان‌باختگان در لیست‌های انتظار در سال 2020 با شروع پاندمی کرونا 15 درصد افزایش یافت و در سال 2021 و سال گذشته همچنان روند صعودی داشت. وس استریتینگ، وزیر بهداشت در سایه، گفت: «تعداد بی‌سابقه‌ای از مردم دردمند ماه‌های آخر عمر خود را در عذاب سپری می‌کنند و منتظر درمانی هستند که هرگز نمی‌رسد. عهد و پیمان اصلی NHS  -یعنی اینکه وقتی به آن نیاز داشته باشیم در کنار ما خواهد بود- شکسته شده است.»

بیماران در انگلستان تا دو سال و نیم منتظر  یک MRI می‌مانند!
بر اساس آماری که گاردین مشاهده کرده، برخی از بیماران در انگلیس تا دو سال و نیم منتظر آزمایش‌های مهم تشخیصی مانند سونوگرافی، «ام‌آرآی» و «سی‌تی اسکن» می‌مانند. طولانی‌ترین انتظارها دو سال و نیم برای اسکن MRI، تقریبا دو سال برای سونوگرافی و یک سال برای «سی‌تی اسکن» بوده است.افراد مبتلا به مشکلات قلبی وضعیت ناخوشایندی دارند. در آمارهای NHS انتظار ۴۹ هفته‌ای برای اکوکاردیوگرافی (سونوگرافی قلب) و ۴۷۵ روزه برای آنژیوگرافی وجود دارد.
طبق قانون NHS، بیماران باید کمتر از 6 هفته برای آزمایش‌های تشخیصی منتظر بمانند. هدف این است که فقط یک درصد بیش از 6 هفته منتظر بمانند، اما طبق تحقیقات کتابخانه مجلس عوام، اکنون 25 درصد از همه بیماران در صف انتظارند. آمارها نشان می‌دهد که لیست انتظار برای آزمایش‌های تشخیصی در انگلستان بیش از نیم میلیون نفر افزایش یافته و به 1.6 میلیون رسیده است، افزایش 50 درصدی از سال 2019.بیشترین افزایش در تعداد بیماران در انتظار اسکن MRI بود که در آن لیست انتظار یک سوم افزایش یافته و اکنون به 280 هزار نفر رسیده است.
اد دیوی، رهبر حزب لیبرال دموکرات، گفت: «آنچه این دولت محافظه‌کار با NHS کرده چیزی جز یک «رسوایی ملی» نیست. میلیون‌ها نفر مجبورند با درد و ناراحتی منتظر بمانند و با نگرانی در این فکر باشند که چه زمانی درد آنان تشخیص داده می‌شود، چه برسد به درمان! نمی‌توانیم اقتصاد خود را بدون اصلاح NHS اصلاح کنیم. وقتی مردم منتظر مراجعه به پزشک عمومی، تشخیص بیماری یا شروع درمان هستند، نمی‌توانند سر کار بازگردند. وزرا برای بحران NHS کاری نمی‌کنند و این بیمارانند که در رنجند. ما نیاز به اقدام فوری داریم تا از این آشفتگی عبور کنیم و به این تاخیرهای وحشتناک پایان دهیم.»

وضعیت کودکان بیمار بدتر می‌شود؛ تعداد بی‌سابقه‌ای در انتظار درمان
گاردین در گزارشی اختصاصی گفته پزشکان هشدار داده‌اند که وضعیت سلامتی کودکان بیمار بدتر می‌شود، این در حالی است که تعداد بی‌سابقه‌ای تا ۱۸ ماه برای دریافت مراقبت‌های NHS منتظر می‌مانند.تعداد افراد زیر 18 سال در لیست انتظار برای مراقبت‌های کودکان در انگلستان به 423 هزار و 500 نفر افزایش یافته است. از این تعداد، 23 هزار و 396 نفر مجبور شده‌اند بیش از یک سال برای ویزیت منتظر بمانند.تاخیر در درمان کودکان و نوجوانان در حال حاضر آنقدر رایج شده است که دکتر ژانت دیکسون، رئیس آکادمی کالج‌های سلطنتی پزشکی، هشدار داده که «کودکان قربانیان فراموش‌شده بحران لیست انتظار NHS  هستند».
کمتر از سه‌پنجم (57 درصد) کودکان در حال حاضر در عرض 18 هفته ویزیت می‌شوند، درحالی‌که اهداف درمانی NHS می‌گوید این میزان باید 92 درصد باشد. تعداد افراد در لیست انتظار از سال 2021 تاکنون 52 درصد افزایش یافته است.
دکتر کامیلا کینگدون، رئیس کالج سلطنتی اطفال گفت: «به عنوان متخصص اطفال، از نزدیک تاثیر مخربی را که زمان انتظار طولانی بر کودکان، تحصیل و سلامت کلی آنان و البته خانواده‌هایشان می‌گذارد، دیده‌ام.»

2 میلیون عمل جراحی و نوبت پزشکی در اعتصاب‌ها از دست رفته است!
روسای بیمارستان‌ها بر این باورند که 2 میلیون نوبت ویزیت و عمل سرپایی در نتیجه اعتصابات NHS لغو شده است، دو برابر آمار رسمی. هفته گذشته NHS انگلستان اعلام کرد که اعتصاب پرستاران، پزشکان و سایر پرسنل بر سر دستمزد که از دسامبر سال گذشته میلادی شروع شد، باعث به تعویق افتادن بیش از یک‌میلیون نوبت ویزیت تاکنون شده است.
 اما، متیو تیلور، مدیر اجرایی کنفدراسیون  NHS، به گاردین گفت که رقم واقعی احتمالاً بسیار بیشتر است: «در حالی که بیش از یک میلیون نوبت پزشکی لغو شده در حال حاضر بر سلامت و معیشت صدها هزار بیمار تأثیر گذاشته، ترس ما این است که تعداد واقعی موارد لغو -از جمله مواردی که از تیررس آمار رسمی پنهان مانده‌اند- به دو برابر رسیده باشد.»  سافرون کوردری، معاون اجرایی NHS ، گفت: «تأثیر اعتصابات در هر دور بیشتر می‌شود. تاکنون هزینه‌های مالی به بیش از یک میلیارد پوند رسیده است و بیش از یک میلیون نوبت ویزیت و عمل جراحی مجدداً برنامه‌ریزی شده است.» تیلور گفت که سلسله اعتصابات طولانی‌مدت، که هیچ نشانه‌ای از پایان ندارد، به این معنی است که ما اکنون در یک بن‌بست خطرناک قرار داریم و بیماران هزینه نهایی را می‌پردازند.»او از گفت‌وگو‌نکردن دولت و اتحادیه‌های پزشکی برای پایان‌دادن به بن‌بست ابراز تاسف کرد. در همین حال، نظرسنجی جدیدی نشان می‌دهد که بسیاری از رأی‌دهندگان در انگلیس عامل لیست بلند بالای انتظار NHS را وزرا می‌دانند تا پزشکان اعتصابی. از هر پنج نفر دو نفر (42 درصد) معتقدند که مسئول لیست انتظار NHS در انگلیس که به 7.7 میلیون نفر رسیده، دولت است، در حالی که فقط 15 درصد گفتند که پزشکان اعتصابی هستند. 35 درصد دیگر گفتند که هر دو به یک اندازه مقصرند.

NHS «پاشنه آشیل» محافظه‌کاران  در انتخابات بعدی
جایگاه محافظه‌کاران (حزب حاکم انگلیس) به دلیل وعده‌های به سرانجام نرسیده به شدت تضعیف شده است. مشاور ویژه سابق دولت در امور بهداشت در گزارش جدیدی به وزرا هشدار داده است که NHS در انتخابات بعدی «پاشنه آشیل» محافظه‌کاران خواهد بود. ریچارد اسلاگت گفت که جایگاه محافظه‌کاران به دلیل شکست آنها در عمل به بیشتر تعهدات خود برای بهبود وضعیت NHS که در انتخابات عمومی 2019 قول داده بودند، به شدت تضعیف شده است: «NHS  به عنوان پاشنه آشیل انتخاباتی محافظه‌کاران، بازگشته است. ناتوانی در اجرای وعده‌های بهداشتی در مانیفست 2019 و بدتر شدن وضعیت دسترسی به مراقبت به این معنی است که NHS یک بار دیگر به عنوان بزرگ‌ترین تهدید برای آینده محافظه‌کاران در انتخابات بعدی مطرح است.» بر اساس تحلیل او، دولت فقط 14 مورد از 35 تعهد مربوط به سلامت را که در طول مبارزات انتخاباتی 2019 داده بود، عملی کرده یا در مسیر تحقق آن قرار دارد. بسیاری از وعده‌های بوریس جانسون، نخست‌وزیر مستعفی بریتانیا، عملی نشده‌اند و تا انتخابات بعدی  هم عملی نمی‌شوند. از جمله ساخت 40 بیمارستان جدید تا سال 2030 که اداره حسابرسی ملی اخیراً گفت دولت 40 بیمارستان جدید را تا آن سال تحویل نخواهد داد. همچنین وعده کمک به مردم برای داشتن زندگی سالم‌تر و مقابله با چاقی که اقدامات ضد چاقی توسط نخست‌وزیران متوالی تضعیف شده یا به تعویق افتاده است. اسلاگت در مقاله خود استدلال می‌کند که زیانبارترین عوامل برای جایگاه حزب محافظه‌کار در NHS، افزایش لیست انتظار بیمارستان‌ها در طول دوران ریاست آنهاست، از 2.4 میلیون در سال 2010 به 7.7 میلیون و انتظار طولانی برای درمان. او ادعای مداوم ریشی سوناک، نخست‌وزیر انگلیس، و استیو بارکلی، وزیر بهداشت، را مبنی بر مقصر دانستن کووید-19 رد کرد. این گزارش می‌گوید: «این اشتباه است که تقصیر وضعیت خدمات بهداشت و درمان را به طور کامل به گردن کووید بیندازیم. عملکرد رو به وخامت سیستم بهداشت و درمان قبلا شروع شده بود.» تحقیقات جدید بر اساس نظرسنجی موسسه تحقیقاتی  ایپسوس (Ipsos) نشان داد که چهار نفر از پنج بریتانیایی (81درصد) معتقدند که NHS با کمبود امکانات مواجه و فرسوده است. بریتانیا دومین کشور از بین  31 کشوری است که مردمش معتقدند سیستم بهداشتی آنها نمی‌تواند پاسخگوی تقاضاها باشد. اولین کشور در این زمینه فرانسه است، جایی که 82درصد فکر می‌کنند سیستم بهداشت و درمان آنها فرسوده است.

170 هزار پرسنل NHS در انگلستان کار خود را ترک کردند
سال گذشته میلادی نزدیک به 170 هزار نفر از پرسنل NHS انگلستان بر اثر بدترین فشارهایی که تاکنون در سیستم بهداشتی این کشور دیده شده، در اقدامی بی‌سابقه کار خود را ترک کردند. بیش از 41 هزار پرستار از جمله کسانی بودند که شغل خود را در بیمارستان‌های NHS و خدمات بهداشت اجتماعی ترک کردند که بالاترین میزان در حداقل یک دهه است. به‌طور کلی، تعداد کارکنانی که کار خود ترک کردند در سال 2022 در مقایسه با سال 2019 بیش از یک‌چهارم افزایش یافت.در سال منتهی به 31 دسامبر 2022، 169هزار و 512 کارمند  NHS  در بیمارستان‌ها، خدمات بهداشتی محلی و سایر سازمان‌های بهداشتی اصلی کار خود را ترک کردند، در مقایسه با 149هزار و 678 نفر در سال 2021. این ارقام مربوط به همه کارکنان از جمله پزشکان، پرستاران، کارکنان آمبولانس، مدیران، کارکنان پشتیبانی و فنی است. اما نظرسنجی از اعضای کالج سلطنتی پزشکان عمومی در سال 2022 نشان داد که 39 درصد از نیروی کار پزشک عمومی (GP) در سراسر بریتانیا به‌طور جدی در فکر ترک این حرفه در پنج سال آینده هستند!  دکتر دیوید ریگلی، معاون کمیته GP در انگلستان، گفت: «استرس روانی که پزشکان عمومی تحت تاثیر آن قرار دارند، باورکردنی نیست. کسانی که در اواسط یا اواخر دوره شغلی خود هستند و ممکن است بخواهند در این حرفه بمانند، احساس می‌کنند برای حفظ سلامت روانی خود نمی‌توانند به کارشان ادامه دهند. ما شاهد تقاضای به‌شدت بالا برای ترک شغل هستیم. ما بیشتر و بیشتر کارکنان بخش درمان را از دست می‌دهیم و کمتر و کمتر می‌شویم.»