[ شهروند ]  الهام صالحی، بانوی خوزستانی کشورمان در بازی‌های پاراآسیایی 2022 هانگژو توانست در ماده پرتاب وزنه و پرتاب دیسک به رقابت با رقبا بپردازد و در این ماده‌ها به ترتیب مدال طلا و برنز مسابقات را به دست بیاورد.

الهام صالحی برای به دست آوردن این مدال‌ها سختی‌های زیادی کشیده بود و در گفت‌وگویی که با ما داشت، گلایه‌های متعددی داشت از بی‌توجهی‌هایی که صورت گرفته بود. او از شرایطش پیش از بازی‌های پاراآسیایی و نبود امکانات لازم برای انجام تمرینات مطلوب گفت و تاکید داشت که با سختی‌های زیادی موفق شد خود را به این بازی‌ها برساند. این ورزشکار کشورمان همچنین هدفش را کسب مدال و موفقیت در پارالمپیک پاریس بیان کرد و گفت که همه تلاش خود را برای رسیدن به این عنوان خواهد کرد.

گفت‌وگوی «شهروند» را با الهام صالحی می‌خوانید:
شرایط و امکانات شما پیش از بازی‌های پاراآسیایی به چه شکل بود؟
من یک سال است که پرتاب وزنه را شروع کرده‌ام و دیدم که پتانسیل حضور در این ماده را هم دارم و آن را در اولویت قرار دادم. نمی‌دانم به چه شکل از سختی‌ها و این مسیر طولانی بگویم. در ایذه تمرین می‌کنم، در یک زمین چمن بسیار بد و اتاقی کوچک که در آن چند وسیله بدنسازی قرار داده شده است. ما با محدودیت‌های زیادی مواجه بودیم. مربی در کنار خود ندارم و مربی‌ام از راه دور به من برنامه می‌دهد. انگیزه و علاقه خودم باعث شده که پیشرفت کنم. به طور کلی، بهایی به ورزشکار داده نمی‌شود و تلاش خود ورزشکار است که باعث نتیجه و اتفاقات خوب می‌شود.

پیگیری‌ای برای بهترشدن وضعیت شما نشد؟
 در پرتاب نیزه و مسابقات جهانی پاریس نایب قهرمان شدم، ولی هیچ توجه و استقبالی از من نشد. یکسری مسئولان به من زنگ زدند، اما اینها به چه دردی می‌خورد؟ درنهایت رئیس هیأت خودمان یک استقبالی برای ما در نظر گرفت. مدال جهانی گرفتن کار سختی است و شما اگر دستان من را ببینید، انگار دستان یک کارگر را می‌بینید که صبح تا شب بیل و کلنگ می‌زند. صدای ما به جایی نمی‌رسد و وقتی وضعیت به این شکل است، چرا باید صحبت کنم؟ فقط علاقه ورزشکار است که باعث می‌شود کارها رو به جلو برود وگرنه حمایت و توجه خاصی نمی‌شود.

بازی‌های پاراآسیایی و رقبایی را که داشتید، چطور ارزیابی کردید؟

از لحظه‌ای که به روی سکو رفتید و مدال بازی‌ها را گرفتید، بگویید.
لحظه‌ای که پرچم را بالا بردم،‌ لحظه‌ بسیار قشنگی بود و تمام مشکلات از تنم بیرون آمد و بسیار به وجد آمدم.

شما در بازی‌ها مدال خود را به مردم غزه تقدیم کردید. نظرتان در این مورد چیست؟
من صحنه‌هایی از مردم غزه دیدم و خیلی دلم سوخت. دوست داشتم شادی آن لحظه را با مردم غزه تقسیم کنم. به خاطر کودکان غزه خیلی ناراحت بودم و صحنه‌های دلخراشی از آنها دیدم.

برنامه شما برای پارالمپیک 2024 پاریس چیست؟
من در مسابقات جهانی پاریس توانستم کسب سهمیه کنم. پس از اینکه از هانگژو برگشتیم، با مربی خود به این نتیجه رسیدیم که برای پارالمپیک پاریس باید تلاش بیشتر و برنامه‌های دیگری داشته باشیم تا بتوانیم در آن مسابقات هم با یک مدال خوش‌رنگ مردم را خوشحال کنیم. 6 ماه دیگر مسابقات جهانی ژاپن را در پیش داریم و پس از آن پارالمپیک پاریس در پیش است. من تمام تلاش خود را در هانگژو کردم تا مدال بازی‌ها را به دست بیاورم. با اینکه خسته‌ هستم و اذیت شدم، اما تمام تلاش خود را می‌کنم که طلای پارالمپیک را به دست بیاورم. کاش مسئولان توجه بیشتری به ما داشته باشند، دستگاه‌های بهتری برای ما در نظر بگیرند و وسایل استاندارد بدهند تا کیفیت بهتری برای تمرینات‌مان رقم بخورد.

کلام پایانی؟
زمانی که ما به مسابقات اعزام می‌شویم، من را مثل یک آدم سالم روی صندلی هواپیما می‌گذارند که می‌شود صندلی مخصوصی در نظر گرفت، اما این کار را نمی‌کنند. نمی‌دانم چرا برای ما این کار را انجام نمی‌دهند. خیلی سخت است 10 ساعت با وضعیت جسمانی من، در هواپیما به این شکل بمانم. در مسابقات آینده از مسئولان می‌خواهم برای ما صندلی مخصوص در نظر بگیرند. امیدوارم خدا کمک کند و همه چیز خوب پیش برود تا انگیزه خوبی در من ایجاد شود و بتوانم ادامه دهم. یک‌سری چیزها آدم را خسته و تمرین‌زده می‌کند و امیدوارم خدا کمک کند پرانرژی شروع کنم و با انگیزه‌ای که قبلا داشتم، بتوانم پیش بروم و طلای پارالمپیک 2024 پاریس را به دست آورم.